Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Tο Σάββατο, ο χρόνος σταματά για ένα δευτερόλεπτο !

world_time.jpg  Θα είναι δύσκολο να το αντιληφθούμε, κι όμως το Σάββατο θα κερδίσουμε όλοι μερικές στιγμές επιπλέον: η διεθνής υπηρεσία που κρατά συγχρονισμένα τα ρολόγια σε όλο τον κόσμο ετοιμάζεται να προσθέσει ένα εμβόλιμο δευτερόλεπτο στο τελευταίο λεπτό της 30ής Ιουνίου 2012.

   Ένα ημερονύκτιο υποτίθεται ότι διαρκεί ακριβώς 24 ώρες, ή 86.400 δευτερόλεπτα, στην πραγματικότητα όμως η Γη χρειάζεται λίγο περισσότερο χρόνο για να ολοκληρώσει μια περιστροφή γύρω από τον εαυτό της.

   Επιπλέον, η ταχύτητα περιστροφής παρουσιάζει διακυμάνσεις λόγω κοσμικών και γεωλογικών παραγόντων, μεταβάλλοντας ανεπαίσθητα τη διάρκεια του ημερονυκτίου.

   Αυτό σημαίνει ότι η Διεθνής Ατομική Ώρα (TAI), η οποία μετράται από μερικές εκατοντάδες ατομικά ρολόγια σε όλο τον κόσμο, με ακρίβεια ένα δισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου, σταδιακά αποκλίνει από την αστρονομική ώρα, η οποία μετράται με βάση τη θέση του Ήλιου και ορισμένων κβάζαρ στον ουρανό.
 
   Για το λόγο αυτό, η λεγόμενη Συντονισμένη Παγκόσμια Ώρα (UTC), ένα από τα στάνταρτ που αντικατέστησαν τη Μέση Ώρα Γκρήνουιτς (GMT), πρέπει να ρυθμίζεται από καιρό σε καιρό έτσι ώστε να παραμένει συγχρονισμένη με τα ατομικά ρολόγια.

   Η ρύθμιση μέσω της προσθήκης ή αφαίρεσης εμβόλιμων δευτερολέπτων εφαρμόζεται από το 1972. Μέχρι τότε, ο χρόνος μετριόταν αποκλειστικά με βάση την Ώρα Γκρήνουιτς, ή τον αντικαταστάτη της, την Παγκόσμια Ώρα 1 (UT1), με βάση τη θέση του Ήλιου και των κβάζαρ σε σχέση με τη Γη.

   Η Ώρα Γκρήνουιτς πρακτικά συμπίπτει με την UT1 και την UTC, επισήμως όμως έχει πάψει να χρησιμοποιείται λόγω ασαφειών στον ορισμό της.

   «Σήμερα, ο χρόνος δομείται, ορίζεται και μετράται με ατομικά ρολόγια που είναι απείρως πιο σταθερά από ό,τι η αστρονομική ώρα» σχολιάζει στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο διευθυντής του συστήματος αναφοράς χρόνου-χώρου SYRTE στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού.

   Κάθε φορά που η διαφορά ανάμεσα στην Διεθνής Ατομική Ώρα και την Παγκόσμια Ώρα 1 υπερβαίνει ένα όριο, η Διεθνής Υπηρεσία Περιστροφής της Γης και Συστημάτων Αναφοράς (IERS) ανακοινώνει την προσθήκη ή αφαίρεση ενός εμβόλιμου δευτερολέπτου.

   Δεδομένου ότι η ταχύτητα περιστροφής της Γης είναι στην πραγματικότητα ακανόνιστη, τα εμβόλια δευτερόλεπτα έρχονται και αυτά σε ακανόνιστα διαστήματα: οι τελευταίες τρεις διορθώσεις ήταν το 2008, το 2005 και  το 1998.

   Τα τελευταία χρόνια, όμως, η διόρθωση με εμβόλιμα δευτερόλεπτα αποτελεί πηγή διαφωνίας μεταξύ των χωρών-μελών της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών του ΟΗΕ, με ορισμένους εκπροσώπους να προτείνουν την κατάργησή της και την αντικατάσταση της Συντονισμένης Παγκόσμιας Ώρας με τη Διεθνή Ατομική Ώρα.

   Κάθε φορά που προστίθεται ένα εμβόλιμο δευτερόλεπτο, τον Ιούνιο ή τον Δεκέμβριο, τα ρολόγια των υπολογιστών πρέπει να ρυθμίζονται χειροκίνητα, κάτι που αυξάνει το περιθώριο σφάλματος.

   Επιπλέον, ορισμένα συστήματα ακριβείας, όπως οι δορυφόροι του GPS και ορισμένα δίκτυα υπολογιστών, πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα εμβόλιμα δευτερόλεπτα προκειμένου να αποφύγουν μεγάλα σφάλματα σε υπολογισμούς.

   Αυτός είναι εξάλλου ο λόγος που οι εκτοξεύσεις πυραύλων δεν πραγματοποιούνται ποτέ τις ημέρες κατά τις οποίες προστίθενται εμβόλιμα δευτερόλεπτα.

πηγή: in.gr

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Αριστερά της ευθύνης ή του ιδιωτικού τζόγου;

   Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αποδεικνύονται πολύ κακές παρέες για τη ΔΗΜΑΡ καθώς, πριν καν ολοκληρωθεί μία εβδομάδα συγκυβέρνησης, το κόμμα του Φώτη Κουβέλη προσχωρεί ολοκληρωτικά στη λογική των ιδιωτικοποιήσεων, με αφορμή την περίπτωση του ΟΠΑΠ.

   "Δημόσιες επιχειρήσεις, που δεν είναι μείζονος κοινωνικής σημασίας και δημόσιας ωφέλειας και δεν χρησιμεύουν ως σημαντικός αναπτυξιακός μοχλός δεν υπάρχει λόγος να παραμένουν στην ιδιοκτησία του δημοσίου", αναφέρεται στις προεκλογικές θέσεις της ΔΗΜΑΡ για την οικονομία.

   "Απαλλαγή από όσες επιχειρήσεις του δημοσίου δεν συντρέχει λόγος να ευρίσκονται υπό τον έλεγχό του, μετά από κατά περίπτωση αντιμετώπιση και με διαφανείς διαδικασίες", είναι μια άλλη πρόταση του νέου κυβερνητικού εταίρου, στην ίδια κατηγορία.

   Οι ράγες για την μετεκλογική της διαδρομή ήταν ήδη στρωμένες, όπως φαίνεται από τα παραπάνω αποσπάσματα. Ανεξάρτητα από την άποψη που έχει ο καθένας για το τεράστιο ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων, δεν μπορεί να κατηγορήσει την παράταξη της ανανεωτικής αριστεράς για ανειλικρίνεια, αφού αυτές τις θέσεις είχαν εκφράσει και πριν τις εκλογές, προτού καταλήξουν στη μνημονιακή συγκυβέρνηση. Ή μήπως μπορεί;

   Ο Θ. Μαργαρίτης δήλωσε ότι το κόμμα του είναι "ανοιχτό" στο ενδεχόμενο πώλησης του ΟΠΑΠ. Διευκρίνισε βέβαια ότι θα πρέπει να εξεταστούν οι παράμετροι μιας τέτοιας αγοραπωλησίας, χαρακτηρίζοντας όμως την πρόταση αυτή "ενδιαφέρουσα". Το ζήτημα που προκύπτει είναι αν η περίπτωση του ΟΠΑΠ εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Αν δηλαδή η επιχείρηση δεν είναι "μείζονος κοινωνικής σημασίας και δημόσιας ωφέλειας και δεν χρησιμεύει ως σημαντικός αναπτυξιακός μοχλός" και άρα "δεν συντρέχει λόγος να ευρίσκεται υπό τον έλεγχο του δημοσίου".

   Το παραπάνω ερώτημα εύκολα απαντιέται, ρίχνοντας μια ματιά στα στοιχεία του ΟΠΑΠ.

  "Ο ΟΠΑΠ, αν και δεν εντάσσεται στις στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις, όπως της Ενέργειας, Μεταφορών, Τηλεπικοινωνιών, εντούτοις, το οικονομικό μέγεθος τον καθιστά σημαντικότατη δημόσια επιχείρηση. Ο ΟΠΑΠ, επί σειρά ετών, από τη μια αιμοδοτούσε τα οικονομικά της κυβέρνησης με καθαρό χρήμα, από την άλλη έδινε στήριξη στον αθλητισμό και πολιτισμό χρηματοδοτώντας σχετικούς φορείς.

  Για να κατανοήσει κάποιος το ειδικό βάρος του ΟΠΑΠ, αρκεί να δει τον κρατικό προϋπολογισμό 2005 και 2006 για τις Δ.Ε. Όπως φαίνεται, ενώ η ομάδα των Δ.Ε. είχε συνολικό οικονομικό αποτέλεσμα 559 εκατ. ευρώ το 2004, το 2005, όταν πλέον το Δημόσιο είχε χάσει την πλειοψηφία των μετοχών ΟΠΑΠ και βγήκε εκτός της λίστας των Δ.Ε., το συνολικό οικονομικό αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε -259,11 εκ. ευρώ. Με βάση τον προϋπολογισμό του 2005, το οικονομικό αποτέλεσμα του 2004 ήταν για τον ΟΠΑΠ 690 εκατ. ευρώ, δηλαδή ίσον με 1,23 φορές του συνολικού αποτελέσματος των Δ.Ε. Ήταν δηλαδή ο κύριος φορέας που συνέβαλε να καλύπτονται τα αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα 21 φορέων το 2004 και έτσι να εμφανίζεται θετικό το συνολικό οικονομικό αποτέλεσμα. Να επισημανθεί εδώ ότι η πλήρης ιδιωτικοποίηση ΟΠΑΠ, ως είναι αναμενόμενο, θα μηδενίσει και τη συμβολή σε πολιτιστικές και αθλητικές δράσεις.

   Όμως για την τρόικα δεν έχουν σημασία αυτά. Δεν ενδιαφέρεται αν οι ιδιωτικοποιήσεις στερούν εργαλεία παρέμβασης, αν σήμερα με την κατάσταση στο Χρηματιστήριο, είναι ακόμη και με στενά εισπρακτικά κριτήρια ασύμφορες, ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως μιλάμε για μια επιχείρηση η οποία έχει ετήσια κέρδη ύψους 700 εκατομμυρίων ευρώ περίπου, και την οποία την θέτουν προς πώληση για 1,5 δις ευρώ."

  Γίνεται αντιληπτό χάρις τα παραπάνω στοιχεία ότι ελάχιστα πράγματα έχει να κερδίσει το ελληνικό δημόσιο πουλώντας τον ΟΠΑΠ, ενώ αντιθέτως έχει πολλά να χάσει. Ο δημόσιος αυτός οργανισμός, με σωστή διαχείριση και λειτουργία, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα σημαντικότατο εργαλείο για τη δημιουργία υποδομών άθλησης και ψυχαγωγίας, όπως έχει υπάρξει κατά το παρελθόν. 

  Με την κρίση μάλιστα να μαστίζει την κοινωνία και συνεπακόλουθα όλο και περισσότερους πολίτες να στρέφονται στον στοιχηματισμό, ως απέλπιδα και τελευταία προσπάθεια για την επιβίωσή τους, το να δώσεις σε έναν ιδιώτη να εκμεταλλευτεί (κυριολεκτικά) την απελπισία της κοινωνίας είναι αποτρόπαιο. Η επιστροφή με τη μορφή έργων και υποδομών των χαμένων χρημάτων, είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει ο ΟΠΑΠ για τη χώρα και τους κατοίκους της. Αυτή η ανταποδοτικότητα είναι εφικτή μόνο αν διασφαλιστεί ο δημόσιος χαρακτήρας της επιχείρησης, αφού είναι εκ των πραγμάτων πολύ πιο δύσκολο να εξαναγκάσεις έναν ιδιώτη να επιστρέφει στην κοινωνία μερίδιο των κερδών του.

   Δεδομένα που όπως φαίνεται δεν λαμβάνει σοβαρά υπ' όψιν της η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ, όταν κουβεντιάζει το ενδεχόμενο πώλησης, ερχόμενη σε ρήξη ουσιαστικά με τις δικές της προεκλογικές θέσεις και κλείνοντας το μάτι στον δίχως καμία ανταποδοτικότητα για την κοινωνία τζόγο.

πηγή: www.left.gr

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Αφιέρωμα στο Φώτη Κουβέλη

(Σημ.: Τα κείμενα που ακολουθούν είναι παρμένα από τον Πιτσιρίκο (pitsirikos.net). Μέσω της δημοσίευσής τους στο ιστολόγιό μου, θέλω να εκφράσω το θαυμασμό μου στη μεγάλη αυτή προσωπικότητα της "Αριστεράς", πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ (ΔΗθεν Ήμασταν Αριστεροί), τον κ.Φ.Κουβέλη. Ο κ.Κουβέλης αποτελεί το κατάπτυστο αριστερό άλλοθι της νέας μνημονιακής συγκυβέρνησης, στην οποία η ΔΗΜΑΡ "χώθηκε" χωρίς συμμετοχή στελεχών της. Ο ρόλος τους είναι πλέον ξεκάθαρος... )


Ο Φώτης Κουβέλης είναι ένας ήρωας της Αριστεράς

 Βλέποντας την σκληρή και χυδαία επίθεση που δέχεται από αριστερούς συντρόφους ο Φώτης Κουβέλης –μετά την απόφασή του να δώσει η ΔΗΜΑΡ ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση-, είμαι αναγκασμένος να σπάσω τους συνωμοτικούς κανόνες και να αποκαλύψω όλη την αλήθεια.

   Μην ξεγελιέστε, δεν υπάρχουν διαφορετικά αριστερά κόμματα. Είμαστε όλοι κομμουνιστές. Για την ακρίβεια, είμαστε όλοι σταλινιστές. Και ο Φώτης Κουβέλης σταλινιστής είναι.
   Ο Φώτης Κουβέλης δρα συνωμοτικά και έχει θέσει τον εαυτό του -όπως όλοι εμείς οι αριστεροί αγωνιστές- στη διάθεση του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ.
Το σχέδιο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ ήταν απλό. Για να παραπλανήσουμε τους αστούς και το λούμπεν προλεταριάτο –που βγάζει καντήλες όταν ακούει για κομμουνισμό- δημιουργήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ.
   Ο πολύχρωμος και πιο lifestyle ΣΥΡΙΖΑ φοβίζει λιγότερο τους προλετάριους από το ΚΚΕ, αλλά δεν παύει να τους φοβίζει γιατί τους θυμίζει την τάξη τους.
   Σε μια μυστική σύσκεψη του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, πάρθηκε η απόφαση να δημιουργηθεί η Δημοκρατική Αριστερά –ένα κόμμα που να μοιάζει με το ΠΑΣΟΚ-, για να παραπλανήσουμε ακόμα περισσότερο τους αστούς και τους προλετάριους και να κερδίσουμε τις ψήφους τους.
   Ο κλήρος έπεσε στον Φώτη Κουβέλη. Ο Φώτης Κουβέλης δέχτηκε αδιαμαρτύρητα την απόφαση του ΚΚΕ, αποστάτησε από τον ΣΥΡΙΖΑ και δημιούργησε τη ΔΗΜΑΡ, μαζί με άλλους ορκισμένους σταλινιστές συντρόφους, όπως ο Γρηγόρης Ψαριανός.
   Η απόφαση να στηρίξει με ψήφο εμπιστοσύνης η ΔΗΜΑΡ την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ είναι απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.
   Ο Φώτης Κουβέλης ανέλαβε με αυτοθυσία να κάνει εισοδισμό στις γραμμές των αστικών κομμάτων και να στηρίξει την κυβέρνηση να πάρει σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, ώστε να εξοργιστούν οι πολίτες και στις επόμενες εκλογές να ψηφίσουν μαζικά ΣΥΡΙΖΑ.
   Μην εκπλαγείτε αν δείτε το επόμενο διάστημα τον Φώτη Κουβέλη να προτείνει απολύσεις, μειώσεις και καταργήσεις μισθών και συντάξεων, και θανάτωση όλων των μεταναστών.
   Σύμφωνα με το σχέδιο του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, ο Φώτης Κουβέλης θα πρέπει να στηρίξει την κυβέρνηση όσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα γίνεται.
   Θα παρακαλάει ο Σαμαράς να παραιτηθεί και ο Κουβέλης δεν θα τον αφήνει. Θα τον στηρίζει μέχρι να έλθει το ελικόπτερο να τον πάρει.
   Αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, στις επόμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει 70% και η Ελλάδα θα γίνει Κούβα. Θα κλείσουμε και τα σύνορα.
   Σύντροφοι, μην πετροβολάτε τον Φώτη Κουβέλη. Ο Φώτης Κουβέλης δεν είναι προδότης.
   Ο Φώτης Κουβέλης είναι ένας ήρωας της Αριστεράς που έθεσε τον εαυτό του στη διάθεση του Κόμματος, αν και ήξερε πως θα λοιδορηθεί και μπορεί να έχει ένα πολύ άσχημο τέλος.
   Μπροστά στην νίκη του Κόμματος και του Κομμουνισμού, ο Φώτης Κουβέλης δέχτηκε να θυσιαστεί ως άλλη Ιφιγένεια.
   Ήταν πολλοί οι αγωνιστές του ΚΚΕ που πέθαναν με το στίγμα της προδοσίας αν και στην πραγματικότητα είχαν θέσει τον εαυτό τους στη διάθεση του Κόμματος και είχαν περάσει στις γραμμές των αστών, για να δράσουν συνωμοτικά.
   Δόξα και τιμή στον Φώτη Κουβέλη!
   Κι όπως φώναζαν στο εκτελεστικό απόσπασμα ακόμα και οι σύντροφοι που είχαν κατηγορηθεί για προδοσία:
   Ζήτω το ΚΚΕ!

Φώτης Κουβέλης: Γιατί διάλεξα το όνομα «ΔΗΜΑΡ»

   Στο περιθώριο των συναντήσεών του με τον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο για να συμμετάσχει η ΔΗΜΑΡ σε κυβέρνηση συνεργασίας με τους κλέφτες και τους απατεώνες, ώστε να διασωθούν το σάπιο πολιτικό σύστημα και οι νταβατζήδες της διαπλοκής, ο Φώτης Κουβέλης εξομολογήθηκε στους δημοσιογράφους γιατί ονόμασε το κόμμα του «ΔΗΜΑΡ».

Ο κ. Κουβέλης αποκάλυψε στους δημοσιογράφους πως είναι μεγάλος θαυμαστής της οικογένειας Βαρδινογιάννη και πως το «ΔΗΜΑΡ» προέκυψε από τον θαυμασμό του για το υπέροχο σκάφος του Βαρδή και της Μαριάννας Βαρδινογιάννη, το Varmar.
Ο κ. Κουβέλης είπε στους δημοσιογράφους πως αρχικά ήθελε να βγάλει το κόμμα «Varmar» αλλά τελικά αποφάσισε να κρατήσει μόνο το δεύτερο συνθετικό, για να μην δυσανασχετήσουν οι ψηφοφόροι της ΔΗΜΑΡ που νομίζουν ότι είναι αριστεροί.


Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Το πλαίσιο σύγκλισης των τριών αρχηγών

( Σημ.:Αυτό είναι το κείμενο που συμφωνήθηκε από τους Α.Σαμαρά, Ε.Βενιζέλο και Φ.Κουβέλη και αποτελεί ουσιαστικά το πρόγραμμα της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Για την καλύτερη και αντικειμενικότερη ενημέρωσή σας, παρατίθεται αυτούσιο, χωρίς σχόλια.)

Βάση της νέας κυβέρνησης συνεργασίας είναι η σύγκλιση απόψεων που υπήρξε και καταγράφηκε στα εξής ζητήματα, ευρύτερων κατευθύνσεων και άμεσης πολιτικής προτεραιότητας, χωρισμένα στα εξής κεφάλαια-κατηγορίες:
  • Ζητήματα αναθεώρησης όρων της Δανειακής σύμβασης.
  • Ζητήματα Αναπτυξιακής Ανασυγκρότησης, Κοινωνικής Προστασίας και πολιτικών που δεν συνδέονται με το Μνημόνιο.
  • Αμεσες οικονομικές προτεραιότητες.
  • Συμφωνία για αλλαγές στο πολιτικό σύστημα της χώρας και στο κράτος.
  • Μέτρα για Ασφάλεια και Παράνομη μετανάστευση.
  • Ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής.
Α. Ζητήματα για Αναθεώρηση δανειακής σύμβασης:
1. Παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο τουλάχιστον χρόνια. Ο δημοσιονομικός στόχος για το τέλος της περιόδου προσαρμογής κατανέμεται σε περισσότερα οικονομικά έτη, για τη στήριξη της ζήτησης, της ανάπτυξης, της απασχόλησης. Ετσι, ο τελικός δημοσιονομικός στόχος μπορεί να επιτευχθεί χωρίς επιπλέον περικοπή μισθών και συντάξεων ή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, αλλά με την περιστολή της σπατάλης και τη στοχευμένη καταπολέμηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, καθώς και μέσα από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
2. Η συλλογική αυτονομία και η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας επανέρχεται στο επίπεδο που προσδιορίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, σύμφωνα με το οποίο το ύψος του μισθού στον ιδιωτικό τομέα συμφωνείται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Αυτό περιλαμβάνει και τη ρύθμιση του κατώτατου μισθού που προβλέπεται στη ρύθμιση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
3. Αποκατάσταση αδικιών (χαμηλοσυνταξιούχοι, πολυτεκνικά επιδόματα κ.λπ.) με άμεσα δημοσιονομικά ισοδύναμα.
4. Ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων φορολογουμένων για φέτος, ώστε να μην ξεπερνούν το 25% του εισοδήματός τους (τα υπόλοιπα σε δύο ετήσιες δόσεις).
5. Επέκταση του επιδόματος ανεργίας για έναν ακόμα χρόνο (1 + 1) από κοινοτικούς πόρους.
6. Επέκταση του επιδόματος ανεργίας και σε μη μισθωτούς (αυτοαπασχολούμενους, επιτηδευματίες κ.λπ.) που έχασαν τις δουλειές τους, εφόσον πληρούν εισοδηματικά κριτήρια (επίσης από κοινοτικούς πόρους).
7. Σταδιακή αύξηση του αφορολόγητου ορίου στους ευρωπαϊκούς μέσους όρους στα πλαίσια του Εθνικού Φορολογικού Συστήματος με κριτήρια κοινωνικής δικαιοσύνης, ιδιαίτερα για τους μισθωτούς (συμπεριλαμβανομένων και των συμβάσεων έργου που υποκρύπτουν συμβάσεις εργασίας) και τους συνταξιούχους.
8. Μείωση των εξής φορολογικών συντελεστών:
ΦΠΑ για την εστίαση στην προηγούμενη κλίμακα.
ΦΠΑ για αγροτικά εφόδια, σπόρους, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, σε χαμηλά κλιμάκια.
9. Οχι απολύσεις στο Δημόσιο.
10. Αντικατάσταση του Ειδικού Τέλους Ακινήτων και όλων των φόρων επί της Ακίνητης Περιουσίας με ενιαίο προοδευτικό φόρο.
11. Αγροτική Τράπεζα: Επανακεφαλαιοποίηση και εξυγίανσή της. Διαφύλαξη του χαρτοφυλακίου υποθηκών αγροτικής γης.
Γενική επιδίωξη, όχι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, όχι άλλοι φόροι.

Β. Ζητήματα Αναπτυξιακής Ανασυγκρότησης, Κοινωνικής Προστασίας και πολιτικών που δεν συνδέονται με το Μνημόνιο
1. Διαμόρφωση εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας με νέο αναπτυξιακό και παραγωγικό πρότυπο. Επανακαθορισμός των αναπτυξιακών προτεραιοτήτων στους κρίσιμους και συμπληρωματικούς τομείς (αγροτική παραγωγή, τρόφιμα, μεταποίηση, καινοτομία), αξιοποίηση συγκριτικών πλεονεκτημάτων (ενέργεια, τουρισμός, ορυκτός πλούτος, ναυτιλία). Ενίσχυση της Περιφερειακής διάστασης της ανάπτυξης και δημιουργία τοπικών συμφωνιών (με έμφαση στο τρίπτυχο ελληνικά προϊόντα-τουρισμός-πολιτισμός).
2. Αξιοποίηση κάθε επενδυτικού πόρου και δυνατότητας με την απελευθέρωση των μεγάλων έργων του ΕΣΠΑ, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, την αποδέσμευση και αξιοποίηση (και όχι εκποίηση) της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου (τίτλοι, χρήσεις γης, συντελεστές δόμησης, μορφές χρηματοοικονομικής εκμετάλλευσης). Ο χωροταξικός σχεδιασμός θα εναρμονίζει τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Παράλληλα διεκδίκηση συμπληρωματικών αναπτυξιακών πόρων σε εφαρμογή των διακηρύξεων του Συμβουλίου Κορυφής της Ε.Ε. Σύνδεση στρατηγικών παρεμβάσεων με τη δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας με υψηλό εισοδηματικό πολλαπλασιαστή.
3. Διεκδίκηση του μέγιστου δυνατού προϋπολογισμού για τη νέα ΚΑΠ και δίκαιη κατανομή πόρων προσανατολισμένη στην αγροτική παραγωγή με προτεραιότητα την κτηνοτροφία και τα τρόφιμα.
Πρώτος στόχος η μετατροπή του αρνητικού ισοζυγίου εισαγωγών-εξαγωγών στον αγροτικό τομέα σε θετικό.
Αξιοποίηση του ρεύματος επιστροφής στην ύπαιθρο με παροχή κινήτρων, με παραχώρηση γης σε νέους αγρότες αλλά και ενεργούς αγρότες και συνεταιρισμούς.
Δημιουργία νέων χρηματοδοτικών και εγγυοδοτικών μέσων.
Ιδρυση Ταμείου Ενίσχυσης Αγροτών και αγροτικών επιχειρήσεων.
Παρεμβάσεις στο κύκλωμα εμπορίας και διακίνησης προϊόντων, με στόχο την προστασία του παραγωγού και του καταναλωτή.
Λειτουργία Δημοπρατηρίων, συμβατικών και ηλεκτρονικών κατά αυτοδιοικητική περιφέρεια.
Ενίσχυση της συμβολαιακής γεωργίας.
Θέσπιση του «αγροτικού πετρελαίου» με τη δημιουργία κάρτας αγρότη.
Εκσυγχρονισμός και εξυγίανση των συνεταιρισμών.
4. Στήριξη της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας με νέα χρηματοδοτικά εργαλεία σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
Ενεργοποίηση των Κοινοτικών Προγραμμάτων.
Ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά μετά από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με διάφορους πρόσφορους τρόπους: Ενίσχυση της μικρομεσαίας επιχείρησης μέσω του Ενιαίου Ταμείου Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, του «εργαλείου ρευστότητας», της αποκλιμάκωσης επιτοκίων χορηγήσεων κ.λπ.
Αναμόρφωση των κανόνων του «Τειρεσία», προκειμένου να διευκολυνθεί η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης. Επίσπευση αποπληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον επιχειρηματικό κόσμο. Εφαρμογή της αρχής συμψηφισμού οφειλών από και προς το Δημόσιο. Αναστολή κάθε προστίμου και διακανονισμός, όταν υπάρχει χρέος του Δημοσίου.
5. Αποκατάσταση του χαρτοφυλακίου των ασφαλιστικών ταμείων με ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου και πόρους δημόσιας περιουσίας. Εφαρμογή της χρηματοοικονομικής πρότασης που έχει γίνει δεκτή και από τους ομολογιούχους-φυσικά πρόσωπα και από το Λογιστήριο του κράτους.
6. Αμεση προτεραιότητα έχουν και πρόσθετα μέτρα κοινωνικής προστασίας για πολίτες και νοικοκυριά.
Για όλους καθολική υγειονομική προστασία χωρίς προϋποθέσεις (ένσημα, χρόνος ασφάλισης).
Για τους ανέργους, ιδιαίτερα τους νέους, αξιοποίηση ειδικών προγραμμάτων κοινωνικής εργασίας (αυτεπιστασία Δήμων, προγράμματα κατάρτισης, θεσμοί κοινωνικής μέριμνας).
Για τους δανειολήπτες εφαρμογή της ρύθμισης ότι: «η δόση δεν ξεπερνά το 30% του μηνιαίου εισοδήματος», με την εξαίρεση των υψηλών εισοδημάτων. Επέκταση της ρύθμισης σε ατομικές μικρές επιχειρήσεις.
Για τα νοικοκυριά, καταπολέμηση της ακρίβειας με κάθε πρόσφορο μέτρο: σπάσιμο των καρτέλ, έλεγχος ενδο-ομιλικών συναλλαγών κ.λπ.
Για τα ΑΜΕΑ ενίσχυση επιδομάτων από κοινοτικούς πόρους. Ενοποίηση και εξορθολογισμός επιδομάτων - ουσιαστικός έλεγχος.

Γ. Αμεσες οικονομικές προτεραιότητες
1. Νέο Φορολογικό Σύστημα:
Με ευρεία συναίνεση και σταθερότητα για τα επόμενα δέκα χρόνια.
Με θέσπιση περιουσιολογίου και «πόθεν έσχες».
Με δίκαιη και αναλογική κατανομή των φόρων.
Με διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ταυτόχρονα με τη σταδιακή μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, πάταξη της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας.
Με μείωση των έμμεσων φόρων, συντελεστών ΦΠΑ κ.λπ.
Με οριστική κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και αντικατάστασή τους από απλούς κανόνες απεικόνισης συναλλαγών.
2. Αποκρατικοποιήσεις:
Διαδικασία αποκρατικοποιήσεων - εγγυήσεις διαφάνειας.
Σύνδεση με την ανάπτυξη και όχι μόνο με εισπρακτικούς στόχους.
Δημιουργία θεσμικού πλαισίου για τις ρυθμιστικές αρχές. Διατήρηση της κυριότητας του κράτους στα δίκτυα και αξιοποίηση του θεσμού των συμβάσεων παραχώρησης για βασικές υποδομές.
Επίσπευση με άμεσες ενέργειες, κυρίως των περιπτώσεων όπου η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα συνδέεται με επενδύσεις σε υποδομές και θέσεις εργασίας. Π.χ. λειτουργικό έργο ΟΣΕ.
3. Κατάργηση - συγχώνευση δημοσίων οργανισμών και φορέων: Στόχος να μη γίνουν απολύσεις μόνιμου προσωπικού, αλλά σοβαρές οικονομίες από μη μισθολογικό λειτουργικό κόστος και μείωση γραφειοκρατίας.
4. Δημόσια Υγεία: Επείγοντα μέτρα για αποκατάσταση ομαλού εφοδιασμού νοσοκομείων και ασθενών σε φάρμακα, αποκατάσταση λειτουργίας ΕΟΠΥΥ. Ενεργοποίηση του θεσμικού πλαισίου. Συνέχιση μείωσης της φαρμακευτικής και νοσοκομειακής δαπάνης.
5. Αμεσα μέτρα καταπολέμησης σπατάλης και διαφθοράς (εθνικό σύστημα ηλεκτρονικών προμηθειών και διαχείρισης υλικού).

Δ1. Συμφωνία για αλλαγές-εξυγίανση στο πολιτικό σύστημα και αναδιοργάνωση του κράτους-δημόσιας διοίκησης
Η ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος και η αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την προώθηση ενός προγράμματος αλλαγών στη χώρα. Προτεραιότητες είναι:
α) Εξυγίανση του πολιτικού συστήματος
Ψήφιση νόμου για αναδρομικό έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων όσων διετέλεσαν αρχηγοί κομμάτων, υπουργοί, υφυπουργοί, Γ.Γ. Υπουργείων, ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί, οι οποίοι διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα από το 1974 μέχρι σήμερα. Ο νόμος να προβλέπει και να εξασφαλίζει διοικητικά την επιβολή ποινών και τη δήμευση περιουσιών για όσους τα περιουσιακά τους στοιχεία δεν δικαιολογούνται από τα νόμιμα εισοδήματά τους.
Αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για ευθύνη υπουργών και υπαγωγή των περιπτώσεων οικονομικών εγκλημάτων υπουργών στις διατάξεις του νόμου για τους καταχραστές του Δημοσίου και της καταπολέμησης του ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας για τα θέματα που δεν έχουν σχέση με την πολιτική δραστηριότητα.
Υποστήριξη του έργου του βουλευτή χωρίς προνόμια και ατέλειες. Κατάργηση της αποζημίωσης για συμμετοχή στις επιτροπές της Βουλής.
Ορισμός πλαφόν στο συνολικό ποσό που λαμβάνουν από συνταξιοδοτικά ταμεία οι βουλευτές. Για τους νεοεισερχόμενους βουλευτές κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης και συνταξιοδότηση μόνον από τον ασφαλιστικό τους φορέα, όπως ο κάθε πολίτης, και εφόσον θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα.
Επανεξέταση όρων και προϋποθέσεων για τη χρηματοδότηση των κομμάτων. Μείωση της επιχορήγησης των πολιτικών κομμάτων. Πλήρης έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων και των βουλευτών από ανεξάρτητο θεσμικό όργανο.
Δραστικός περιορισμός του αριθμού των ειδικών συμβούλων και συνεργατών των υπουργών, Γενικών Γραμματέων και βουλευτών.
Δημιουργία θεσμικού πλαισίου που θα ρυθμίζει τα ζητήματα των ΜΜΕ και τις αδειοδοτήσεις. Δημόσια τηλεόραση ανεξάρτητη, που θα ελέγχεται και θα λογοδοτεί στην Επιτροπή θεσμών και διαφάνειας της Βουλής, η οποία θα διορίζει και τα εκτελεστικά όργανα της διοίκησής της. Διαφανής οικονομική διαχείριση και εξασφάλιση της διάθεσης τυχόν πλεονασμάτων από τις χρήσεις στην παραγωγή ελληνικών προγραμμάτων για την ενίσχυση της οπτικοακουστικής βιομηχανίας.
Μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη: Βελτιώσεις για ταχύτερη απονομή. Εξωδικαστική επίλυση των διαφορών. Κωδικοποίηση του δικαίου. Απεμπλοκή της εκτελεστικής εξουσίας από την επιλογή ηγεσίας της Δικαιοσύνης και κατοχύρωση του Αυτοδιοίκητου των δικαστηρίων.
Συνολική στρατηγική για χτύπημα γραφειοκρατίας.
Συνολική στρατηγική για χτύπημα φοροδιαφυγής.
Συνολική στρατηγική για την Ενέργεια και τη διαχείριση Υδάτινων πόρων (ρυθμιστικό πλαίσιο, ρυθμιστικές αρχές και μακροχρόνιος προγραμματισμός).
β) Ανασυγκρότηση της δημόσιας διοίκησης
Αναμόρφωση του τρόπου λειτουργίας Κυβέρνησης και υπουργείων: Κεντρικός διυπουργικός συντονισμός των καθημερινών οριζόντιων αποφάσεων. Ενίσχυση της επιτελικότητας, του συντονισμού και του ελέγχου της εφαρμογής δημοσίων πολιτικών.
Ενίσχυση της αυτοτέλειας της δημόσιας διοίκησης από τις πολιτικές αλλαγές: Δραστική μείωση του αριθμού των γενικών διευθύνσεων και ορισμός γενικών διευθυντών με 5ετή θητεία και μισθό ίσο με του Γενικού Γραμματέα.
Περιορισμός της πολυνομίας και εξάλειψη της σύγκρουσης νομοθετημάτων. Πάταξη της διαφθοράς μέσω της ενίσχυσης πρακτικών διαφάνειας και νομοθέτησης νέου αυστηρότερου πειθαρχικού δίκαιου και κυρίως εφαρμογή του στην πράξη.
Αντικειμενικές και διαφανείς διαδικασίες προαγωγής. Διαδικασίες εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης υπηρεσιών και προσωπικού. Θεσμοθέτηση της λογοδοσίας και της διαφάνειας. Σύνδεση του προϋπολογισμού που δίδεται σε κάθε δημόσια υπηρεσία με τους στόχους και την απόδοση.
Οργανωτικός και τεχνολογικός εκσυγχρονισμός.

Δ2. Για Παράνομη μετανάστευση και Ασφάλεια:
1. Αναβάθμιση φύλαξης συνόρων.
2. Αναβάθμιση αρμοδιοτήτων-δικαιοδοσιών FRONTEX.
3. Πρωτοβουλία σε Ευρώπη (και με πυρήνα τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου) για: αλλαγή Συμφωνίας Δουβλίνου-ΙΙ και κοινή πολιτική επαναπατρισμού.
4. Διασπορά των παράνομων μεταναστών σε κέντρα φιλοξενίας ως τον επαναπατρισμό τους.
5. Επιτάχυνση εξέτασης των αιτήσεων ασύλου.
6. Προσαρμογή του θεσμικού πλαισίου για απόδοση Ιθαγένειας σε συνδυασμό με τις σύγχρονες εξελίξεις και σε αντιστοίχηση με τα ισχύοντα σε ευρωπαϊκές χώρες με παρόμοια προβλήματα (Ευρωπαϊκός Νότος).
7. Επιλογή υψίστης κυβερνητικής προτεραιότητας η ασφάλεια του πολίτη. Με τις απαραίτητες προσαρμογές νομικού, επιχειρησιακού και σωφρονιστικού πλαισίου, ώστε να ελεγχθεί η εγκληματικότητα και να σταματήσει η ατιμωρησία. Βασική αρχή η προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών, αλλά και η πεποίθηση ότι η ίδια η Ασφάλεια είναι κι αυτή ουσιώδες δικαίωμα των πολίτη και υποχρέωση της δημοκρατικής πολιτείας. Μόνο έτσι θα ελεγχθούν και τα κρούσματα αυτοδικίας.

Ε. Ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής
1. Συστηματική προετοιμασία για ανακήρυξη ΑΟΖ στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου και της διεθνούς πρακτικής ώστε να επισπευσθεί η εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου.
2. Ενεργός προώθηση κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής για όλα τα περιφερειακά ζητήματα του Ευρωπαϊκού Νότου.
3. Ενίσχυση όλων των παραδοσιακών συμμαχιών της Ελλάδας και αναζήτηση νέων περιφερειακών ερεισμάτων για την κατοχύρωση - προώθηση εθνικών συμφερόντων. Η ενεργός διπλωματία είναι απαραίτητη εν όψει και των εξελίξεων σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Η Ελλάδα παραδοσιακά επιδιώκει σχέσεις καλής γειτονίας με όλο τον περίγυρό της.
4. Αναβάθμιση του ρόλου της χώρας ως σταθεροποιητικού παράγοντα στην περιοχή της.
Τελική παρατήρηση: Πέρα από τη συναίνεση που σημειώθηκε σε όλα τα παραπάνω, υπάρχουν και ζητήματα στα οποία δεν προχώρησε ακόμα ο διάλογος. Στα ζητήματα αυτά και σε άλλα που θα προκύψουν στο μέλλον, θα συνεχιστεί η προσπάθεια συνεννόησης, ώστε η συναινετική βάση της νέας διακυβέρνησης να ενισχύεται συνεχώς.

Τα πιο όμορφα πράγματα θα τα ζήσουμε… πρέπει να τα ζήσουμε!

revolution-graffiti_1.jpegτης Μάνιας Σωτηροπούλου
 
 
 
  Ένας σύντροφος μου είχε πει κάποτε πως πρέπει να γράφουμε όσο πιο συχνά μπορούμε, γιατί μόνο όταν γράφεις μπορείς να βάλλεις τις σκέψεις σου σε τάξη… να δεις και να καταλάβεις από πού ήρθες, που είσαι τώρα, που θες να πας!
 
   Δε θα το πιάσω από πολύ πίσω ( αν και θα μπορούσα να το ξεκινήσω από το Σιάτλ και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ, ξέρετε ως εκείνα τα κινήματα και εκείνες τις δομές που μας δώσανε ανάσα και δικαίωμα πάλι στο όνειρο μετά από εκείνη τη μαύρη κατήφεια της δεκαετίας του ’90 ), θα πάω μόνο ένα χρόνο πίσω. Την ημέρα που ο Σαμαράς έκανε την κεντρική του ομιλία στο Σύνταγμα, το κίνημα, ο κόσμος της εργασίας και της νεολαίας έκλεινε ένα χρόνο από την πρώτη 24ωρη απεργία του Συντάγματος… τότε που χορεύαμε λουσμένοι στα μαλόξ νιώθοντας πως είμαστε σε κρητικό γάμο με την λύρα να παίζει από τα μεγάφωνα και ταυτόχρονα να ακούγονται τα δακρυγόνα και τα χημικά  σα μπαλοθιές! Τι όμορφη εικόνα! 
 
   Να δούμε, λοιπόν, τι έχει γίνει ένα χρόνο τώρα. Ξεκινάμε… Από εκεί που ο κόσμος φοβόταν τη λέξη ‘’πολιτική’’ και όλα της τα παράγωγα, μπαίνει στις λαϊκές συνελεύσεις και παράγει πολιτική και πρωτότυπο πολιτικό λόγο… Κάνει κίνημα μαζί με πολιτικές διαδικασίες… Και φτάνουμε στις εκλογές όπου χάρις σε όλα αυτά τα κινήματα, τις διαδικασίες, τη διάθεση του ‘’θέλω να τα αλλάξω όλα τώρα’’, η αριστερά πάει με πρόγραμμα για κυβέρνηση. Αλήθεια, αν το σκεφτούμε και το αντιληφθούμε σε όλο του το μέγεθος, είναι κάτι ασύλληπτο. Εγώ όταν οργανώθηκα στην αριστερά, θυμάμαι κάτι κακεντρεχείς δεξιούληδες να λένε ‘’ νέα είσαι αριστερή θα το παίξεις, και στα 40…ΠΑΣΟΚ ‘’. Έλα που ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά πια δεν υπάρχει ( εκτός κι αν θες να κάνεις μία ιστορική αναδρομή στα 80s και δίπλα από τις βάτες βάλλεις και το ΠΑΣΟΚ ) και επίσης δεν είναι ότι επειδή είμαι νέα, είμαι και αριστερή, γιατί πια όλη η κοινωνία το έχει πάρει αριστερά. 
 
   Ναι οκ, άμα σκεφτείς πως αυτή τη στιγμή προσπαθεί να δημιουργηθεί μία κυβέρνηση με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Δημ.Αρ. σε συνδυασμό με το 7% της Χρυσής Αυγής, τα πράγματα είναι δύσκολα. Η επίθεση στον κόσμο της εργασίας και εν γένει στην κοινωνία δε θα έχει προηγούμενο καθώς και η καταστολή αυτής. Θέλουν δε θέλουν, τι να κάνουμε, όμως, εμείς θα είμαστε εκεί, μαζί με την κοινωνία να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη… Μα τι να κάνουμε θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και να στήνουμε αντιστάσεις μέσα στην κοινωνία… Μα τι να κάνουμε όπως μας έδειξε ο προηγούμενος χρόνος έτσι τα αλλάζουμε όλα, έτσι αλλάζουμε εμείς οι ίδιοι μαζί και δίπλα με τον άλλον! 
 
   Όταν οργανώθηκα στην αριστερά η ιδέα μιας αριστερής κυβέρνησης υπήρχε δεν υπήρχε στο φαντασιακό μου, και τώρα μπορεί να πραγματωθεί στο σήμερα. Ας το χαρούμε και συνάμα ας το εκμεταλλευτούμε όσο πιο πολύ μπορούμε τόσο στο επίπεδο της ιδεολογικής ηγεμονίας όσο και στο επίπεδο της αριστεράς του αποτελέσματος με τα δίκτυα αλληλεγγύης και το δικό μας αντιπαράδειγμα για μία άλλη κοινωνία! Το σύνθημα που τελειώνει ‘’ … ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες ‘’, αρχίζει να πραγματώνεται. Τα πιο όμορφα πράγματα θα τα ζήσουμε, γιατί πολύ απλά πρέπει να τα ζήσουμε. ‘’ Έχουμε έναν κόσμο να αλλάξουμε μωρό μου’’ και αυτό θα κάνουμε!
 
 πηγή: alterthess.gr
 
 

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Το αμερικάνικο όνειρο (μήπως και ελληνικό;) - ΒΙΝΤΕΟ

  

  •   Ένα βίντεο που εξηγεί γενικά τη λειτουργία του αμερικάνικου χρηματοπιστωτικού συστήματος (αλλά και γενικά της παγκόσμιας οικονομίας). Παρά τα κάποια ατοπήματά του, είναι πολύ έξυπνο και χρήσιμο και κατανοητό.

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

"Βαρύ πέφτει στους ώμους μου, το βάρος της συνείδησής τους"*

του Φοίβου Τσικλιά


   Τα παχιά λόγια από πλευράς ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πριν τις δεύτερες εκλογές του 2012, περί δήθεν επαναδιαπραγμάτευσης των Μνημονίων και των δυσμενών όρων των δανειακών συμβάσεων, έπεισαν μάλλον ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού, το οποίο άλλωστε και ξαναεμπιστεύθηκε τα δύο αυτά κόμματα. Μόλις λίγες ώρες μετά το κλείσιμο της κάλπης, Α.Σαμαράς και Ε.Βενιζέλος ξέχασαν εντελώς την επαναδιαπραγμάτευση, δήλωσαν την τυφλή υποταγή τους στο πρόγραμμα λιτότητας ΕΕ-ΔΝΤ και έριξαν τις μάσκες των "προστατών του λαού" από τον τυφώνα ΣΥΡΙΖΑ και την τροπική καταιγίδα Α.Τσίπρας. Ο Φ.Κουβέλης, στην πρώτη του δήλωση μετά τα πρωτα αποτελέσματα, εμμέσως πλην σαφώς έδωσε το πράσινο φως για τη συμμετοχή και της ΔΗΜΑΡ στη Μνημονιακή αυτή συγκυβέρνηση.
  Καλοκαιράκι τώρα, τα γνωστά "μπάνια του λαού", ζέστη, χαλάρωση και ice tea παρά θιν' αλός. Ας μην έχουμε όμως την ψευδαίσθηση ότι και οι συγκυβερνώντες θα πάνε να λιάσουν τα κορμιά τους στο ζεστό μας ήλιο. Μέτρα της τάξεως των 12 δισ. ετοιμάζονται για τον Ιούλιο. Τι θα περιλαμβάνουν; 150.000 απολύσεις στο Δημόσιο, περαιτέρω περικοπές μισθών-επιδομάτων-συντάξεων, περιστολή δημόσιων δαπανών, παραχώρηση αρμοδιοτήτων του Δημοσίου σε ιδιώτες (π.χ. ΣΔΙΤ, παραχώρηση τεχνικών υπηρεσιών ΔΕΗ σε ιδιώτες, "ενοικίαση" κλινικών των Κρατικών Νοσοκομείων σε ιδιώτες κ.α.). 
   Δε μου αρέσει ο ρόλος της Κασσάνδρας, αλλά προβλέπω ότι αυτόν το χειμώνα θα το βγάλουμε πολύ δύσκολα. Με το πετρέλαιο θέρμανσης στο 1,4 ευρώ, με δεύτερη χρονιά χαρατσιών, με περισσότερες περικοπές, με τον πληθωρισμό και την ακρίβεια να καλπάζουν, η κατάσταση θα χειροτερέψει πολύ. Η αύξηση των ανισοτήτων και η συνεχώς αυξανόμενη ένταση στην κοινωνία μπορούν να θεωρούνται δεδομένες, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα πρόβλεψης των συνεπειών τους. 

Νέα Δημοκρατία
  Αδιαμφισβήτητα, η ΝΔ είναι η μεγάλη νικήτρια των εκλογών. 129 έδρες και +2,7% από το δεύτερο κόμμα συνιστούν επιτυχία, με δεδομένη τη ρευστότητα της πολιτικής σκηνής. Όμως η συντηρητική παράταξη ούτε πανηγύρησε, ούτε γιόρτασε τη νίκη της. Γιατί άραγε; Για δύο πολύ απλούς λόγους. Πρώτον, γιατί αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση (αναγκαστικά μαζί με το ΠΑΣΟΚ) στην πιο δύσκολη στιγμή της χώρας, με ένα πρόγραμμα ενάντια στη λαϊκή βούληση και χωρίς ισχυρούς συμμάχους στο εσωτερικό. Δεύτερον, γιατί κέρδισε με 2,7% όχι το ΠΑΣΟΚ (από το οποίο έχασε με -11% μονάδες το 2009) αλλά το ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα της Αριστεράς που έφτασε μέσα σε 2 μήνες από το 4,5% στο 26,9%, τρομοκρατώντας τη ΝΔ. Ευτυχώς γι' αυτούς, η τρομοκρατία τους (τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό) έπιασε τόπο και ο Φόβος σημείωσε μια πρώτη νίκη ενάντια στην Ελπίδα.
  Η ευλαβική τήρηση των Μνημονίων και της υπογραφής του Α.Σαμαρά, ο "εξορκισμός" κάθε ιδέας επαναδιαπραγμάτευσης και η επιβολή νέων, σκληρότερων μέτρων λιτότητας θα αποτελέσουν τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης. Η ΝΔ είναι βρε, μην ξεχνιόμαστε κιόλας. Επειδή άλλαξε ο Μανωλιός; Δεν έβαλε τα ρούχα αλλιώς...

ΣΥΡΙΖΑ
  Όποιος μας έλεγε το 2010, όταν οι Ανανεωτικοί αποχωρούσαν από το ΣΥΝ φτιάχνοντας τη ΔΗΜΑΡ, ότι σε 2 χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ θα διεκδικούσε τη διακυβέρνηση της χώρας, θα τον περνάγαμε για σχιζοφρενή. Κι όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ συγκρότησε ένα πλατύ και Ενωτικό Μέτωπο με όλη την ελληνική Κοινωνία. Συγκρότησε κυβερνητικό πρόγραμμα, ενηλικιώθηκε μέσα σε ένα μήνα και αποτελεί αυτή τη στιγμή το βασικό πυλώνα της ανατροπής στην Ελλάδα. Οι πολίτες που ελπίζουν, που ονειρεύονται έναν άλλο κόσμο, μακριά από το φόβο των τοκογλύφων, έξω από τα Μνημόνια, συσπειρώνονται πλέον στο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Το 26,9% του κόμματος στις 17 Ιουνίου, οι 71 έδρες του αποτελούν αφ' ενός ιστορική κατάκτηση για την Αριστερά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Αφ' ετέρου όμως, δίνουν και το στίγμα μιας κοινωνίας που αντιστέκεται, που επιμένει, που δε φοβάται. Μιας κοινωνίας που υψώνει το ανάστημά της και αγωνίζεται για Δημοκρατία, Ανάπτυξη για το λαό, Διαφάνεια και Εθνική Ανεξαρτησία.
   Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ και του Α.Τσίπρα δικαιώνονται, οι επιλογές και οι προτάσεις του είναι καθημερινά στο προσκήνιο. Αναμένεται να ασκήσει ιδιαίτερα σκληρή κριτική στη Μνημονιακή συγκυβέρνηση από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τόσο μέσα όσο και έξω από τη Βουλή, θα αποτελέσει το ισχυρότερο ανάχωμα στις επιλογές της κ.Μέρκελ και των εδώ πολιτικών φίλων της.
   Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί αυτή τη στιγμή τη δύναμη που θέλει και μπορεί να ανακόψει την εθνική τραγωδία που βιώνουμε. Οι δυνάμεις του θα συνεχίσουν να δίνουν τη μάχη της υποστήριξης των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της ανατροπής της λιτότητας, τη μάχη της ελπίδας για το λαό.

ΠΑΣΟΚ
   Το ΠΑΣΟΚ και σε αυτές τις εκλογές έλαβε ό,τι του άξιζε. Οι βασικοί υπεύθυνοι της υποταγής στο ΔΝΤ είδαν το 44% να γίνεται τώρα 12,3% και τις 160 έδρες να γίνονται 31. Το ΠΑΣΟΚ τιμωρείται από τον ελληνικό λαό, καθώς απέβαλε κάθε έννοια φιλολαϊκής πολιτικής από πάνω του και έγινε πολιτικά σκληρότερο ακόμα και από τη Δεξιά. Aποκόπηκε από την κοινωνική του βάση, "ξεπούλησε τις αρχές των ιδρυτών του" όπως αναφέρουν πρώην στελέχη, ταυτίστηκε με τη ΝΔ και έχασε την ταυτότητα που θα το διαφοροποιούσε από αυτήν. Πιθανή διάσπαση και σίγουρη αλλαγή προσανατολισμού θα είναι τα στοιχεία που θα χαρακτηρίσουν το ΠΑΣΟΚ την επόμενη περίοδο, με τον Ε.Βενιζέλο να θέλει να αλλάξει τα πάντα.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
   Το κόμμα του Π.Καμμένου κατάφερε να διατηρηθεί σε υψηλά ποσοστά, παρά την πίεση από τη ΝΔ. Συγκέντρωσε 7,5% και 20 έδρες, μειωμένες κατά 13 από το Μάιο. Το αποτέλεσμα είναι μία επιτυχία για το νέο αυτό κόμμα, αν λάβουμε την ελλιπή οργάνωσή του σε κεντρικό αλλά και τοπικό επίπεδο, επιτυχία που οφείλεται εν πολλοίς και στον αρχηγό του κ.Καμμένο. Συγκροτεί ένα αντιμνημονιακό ρεύμα, στα δεξιά της πολιτικής σκηνής, η πορεία του οποίου θα εξαρτηθεί από τη στάση του στο μέλλον.

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
   Τελικά η ΧΑ αποτελεί συνειδητή επιλογή και όχι "ακραία μορφή διαμαρτυρίας". Η νεοναζιστική αυτή οργάνωση αποκτά "νομιμοποίηση" στη συνείδηση ενός 6,9% του λαού, γεγονός που της δίνει και 18 έδρες. Μικρή η μείωση ποσοστού και ψήφων από το Μάιο, μεγάλος ο κίνδυνος για τη δημοκρατία. Οι επιθέσεις σε μετανάστες και αγωνιστές είναι στη λογική της ΧΑ, λογική που θα εκπροσωπείται και στη Βουλή.
   Ας ελπίσουμε να επιδράσει το φως της Δημοκρατίας σε όσους βγήκαν από τα σκοτάδια της ιστορίας. Οι 500.000 νεκροί Έλληνες το 1940-1944 κραυγάζουν από τους τάφους τους.

Δημοκρατική Αριστερά
   Το κόμμα του Φ.Κουβέλη κατά την προεκλογική περίοδο ξέχασε κάθε κατάργηση (έστω "απαγκίστρωση") από τα Μνημόνια και αποτέλεσε μια αμφιλεγόμενη δύναμη συναίνεσης στην πολιτική λιτότητας, ικανή να στηρίξει την όποια κυβέρνηση, αρκεί να υπάρχει μία. Όπερ και εγένετο. Η ΔΗΜΑΡ έλαβε 6,3% και 17 έδρες. Αποτελεί πλέον το κατάπτυστο αριστερό άλλοθι στη Μνημονιακή συγκυβέρνηση. Και μετά τους πείραξε ο χαρακτηρισμός "Αριστερός Καρατζαφέρης...

ΚΚΕ
   Το ΚΚΕ παρουσίασε μεγάλη πτώση, επιστρέφοντας σε ποσοστά 1993. Συγκέντρωσε μόνο 4,5% και 12 έδρες. Η πολιτική απομόνωσης που ακολούθησε ο Περισσός και τα 2 χρόνια των Μνημονίων δεν ανταμείφθηκε από το λαό, αντιθέτως καταδικάστηκε. Οι επιθέσεις λάσπης ενάντια βασικά στο ΣΥΡΙΖΑ και μετά σε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν του βγήκαν του ΚΚΕ, που είδε την εκλογική του βάση να κατευθείνεται κυρίως στο ΣΥΡΙΖΑ. Ας ελπίσουμε το καμπανάκι της ενότητας να χτυπήσει στο ΚΚΕ, πριν αρχίζει να τσιρίζει ο συναγερμός κατάρρευσης της κοινωνίας.

  Ο ΛΑ.Ο.Σ. (δηλαδή ο Γ.Καρατζαφέρης κι όποιος άλλος έμεινε) συγκέντρωσε μόνο 1,6% και μένει εκτός Βουλής, όπως και η "Δημιουργία,ξανά!" με ίδιο ποσοστό. Οι ψηφοφόροι των δύο αυτών κομμάτων στράφηκαν στη ΝΔ, λόγω της πόλωσης που επικράτησε.
  Οι Οικολόγοι-Πράσινοι συγκέντρωσαν μόλις 0,9%. Οι ψηφοφόροι τους κατευθήνθηκαν μαζικά στο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και αυτή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (την οποία ξεπέρασε και το "Κίνημα Δεν Πληρώνω" με 0,4%) που έπεσε στο 0,3%. Το καμπανάκι της ενότητας ας χτυπήσει κι εδώ...

  Η μάχη χάθηκε για το λαό. Ο αγώνας όμως συνεχίζεται. Για τη σωτηρία της κοινωνίας, για την ανατροπή των Μνημονίων, για την ανάκαμψη της χώρας. Ο δρόμος άνοιξε με την ψήφο του λαού. Την Κυριακή νίκησε ο φόβος. Όμως η νίκη του έχει κοντά ποδάρια. 
  Όπως δήλωσε άλλωστε και ο Αλ.Τσίπρας το βράδυ των εκλογών: 
"Πριν από ενάμιση μήνα ξεκινήσαμε μαζί ένα δύσκολο μα συναρπαστικό ταξίδι, για να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια και την περηφάνια του Ελληνικού λαού.
   Για να βάλουμε τέλος στα μνημόνια της λιτότητας και της φτωχοποίησης.
   Για να ανοίξουμε δρόμο στην ελπίδα, να βάλουμε φρένο στην πορεία της Ευρώπης προς τη καταστροφή και τη διάλυση.
   Δώσαμε αυτόν τον αγώνα με πείσμα και με αυταπάρνηση, κόντρα σε μια πρωτοφανή επίθεση εκβιασμών, διαστρέβλωσης και ψυχολογικής τρομοκρατίας.
   Είχαμε απέναντι μας μία ανίερη συμμαχία των δυνάμεων του χθες, μία  ανίερη συμμαχία δυνάμεων εντός και εκτός της χώρας, που έκανε ότι μπορούσε για να ανακόψει το πόθο του λαού μας για κοινωνική δικαιοσύνη και ζωή με αξιοπρέπεια.
   Είμαστε περήφανοι που σηκώσαμε αυτό το βάρος και αυτήν την ευθύνη.
   Είμαστε ευτυχείς για την αντοχή και την υποστήριξη τόσο μεγάλου μέρους του λαού μας, που πολλαπλασίασε τα ποσοστά μας μόλις μέσα σε ενάμισι μήνα
   Ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και δεν κατάφερε τελικά να πάρει τη πρώτη θέση,  αποτελεί πια το βασικό κορμό της λαϊκής, προοδευτικής, αντιμνημονιακής πλειοψηφίας του λαού μας"...

Το ταξίδι συνεχίζεται. Η νίκη είναι κοντά. Δυστυχώς όμως, το ξημέρωμα θα αργήσει λίγο ακόμα...


*ο τίτλος του άρθρου αναφέρεται φυσικά στους ψηφοφόρους της ΝΔ αλλά και του ΠΑΣΟΚ, των οποίων δύσκολη η συνείδηση, καθώς η επιλογή τους μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στην καταστροφή... 

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Στης Ελλάδας μας τα μέρη, μια φορά κι έναν καιρό...


ΚΕΜΑΛ
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις


(αφηγητής)Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκηπα,της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορέι να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.

Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.

Κι ενας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ' αλλάξουν οι καιροί.

Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.

Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλειά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.

Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.

Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρός τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»

(αφηγητής)Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα...

  • Όπως έγραψα και στο προφίλ μου στο facebook:   
  Κι όμως... Παρά τα φαινόμενα, αυτός ο κόσμος ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ κάποτε...! Στο χέρι μας είναι να κάνουμε το "κάποτε" να έρθει γρηγορότερα...!

  •   Το παρελθόν δε θα παραδοθεί τόσο εύκολα. Δεν είναι τόσο εύκολη η νίκη του λαού.   
  •   1,6 εκ. Έλληνες είπαν το βροντερό ΟΧΙ στην υποτέλεια, νίκησαν το φόβο, άνοιξαν δρόμο στην ελπίδα! Συνεχίζουμε... Μέχρι τη νίκη του λαού...! Όλα είναι στο χέρι μας και όχι μόνο στην ψήφο μας. Είναι στο χέρι μας να τα καταφέρουμε, και θα τα καταφέρουμε...! 
  •    Άλλωστε, "η πιο ζοφερή ώρα της νύχτας είναι λίγο πριν την αυγή"!

Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Μια φορά στα χίλια χρόνια κελαηδούν αλλιώς τ’ αηδόνια


 του Φοίβου Τσικλιά


  Οι πορείες χειραφέτησης του λαού μας δεν προβλέπονται, δεν προετοιμάζονται, δεν ελέγχονται από τα πριν. Είναι οι στιγμές ρήξης, όπου η τριβή μεταξύ της καταρρέουσας κοινωνικής πραγματικότητας και των αναγκών του λαού γεννά μια έκρηξη supernova, μέσα από την οποία θα γεννηθεί το άγνωστο καινούριο. Μια τέτοια πορεία χειραφέτησης, η πρώτη για τη χώρα μας στον 21o αιώνα, αναμένεται να ξεκινήσει από Δευτέρα.
  
   Η τύχη, η στιγμή, η συγκυρία θα πει κανείς, η θέληση και οι ανάγκες του λαού θα πω εγώ, είναι τα στοιχεία αυτά που έφεραν το ΣΥΡΙΖΑ από το 4,6% στο 17% και ακόμη παραπάνω, σε θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης και κατά πάσα πιθανότητα και στην κυβέρνηση. Το συμαχικό σχήμα της Αριστεράς, με τη στάση του στα 2 χρόνια των Μνημονίων, με τις θέσεις του, τις προτάσεις του και τη συνεπή αντιμνημονιακή-αντινεοφιλελεύθερη πολιτική του, κατάφερε να ενώσει τον ελληνικό λαό απέναντι στις επιταγές της madame Merkel και των πολιτικών-τραπεζικών της φίλων. Και τώρα οι προτάσεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς για τη διάσωση της χώρας και του λαού έρχονται στο προσκήνιο και διεκδικούν τη διακυβέρνηση της χώρας.
  
   Το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ για τις εκλογές «Κάνουμε τα Μνημόνια παρελθόν – Ανοίγουμε δρόμο στην ελπίδα» είναι μια πραγματικότητα. Μέσω της ακύρωσης των Μνημονίων, της σκληρής επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους και των δανειακών συμβάσεων και τη χάραξη νέας αναπτυξιακής πολιτικής, προς όφελος του λαού, ανοίγει πλατύς ο δρόμος της ελπίδας, της ανάκαμψης του καλύτερου μέλλοντος για όλους και όλες. Μια αλλαγή όπως η αυριανή σηματοδοτεί το τέλος μια ολόκληρης περιόδου και την έναρξη μιας νέας, με καινοφανή καθήκοντα και πρωτοφανή δικαιώματα για το σύνολο της κοινωνίας. Η λήξη της μεταπολιτευτικής περιόδου συντελέστηκε, ώρα να γραφτούν οι νέες σελίδες της ιστορίας.
   
  Στα καινοφανή καθήκοντα που προανέφερα θα είναι πρώτα-πρώτα η συμμετοχή. Μια κυβέρνηση με πυρήνα την Αριστερά έχει ως προϋπόθεση τη στήριξη του λαού. Μέσω ανοικτών λαϊκών συνελεύσεων για κρίσιμα ζητήματα και νομοθετήματα, μέσω του ελέγχου της δημόσιας διοίκησης, μέσω νέων θεσμών λαϊκής εξουσίας και αύξηση της λαϊκής κυριαρχίας (εντός και βασικά εκτός Βουλής). Και βασικότερα, μέσω της στήριξης των επιλογών του λαού, με την έμπρακτη στήριξη της κυβέρνησης, στους δρόμους και στις πλατείες. Όπως είπε και ο Αλ. Τσίπρας: «όταν εμείς θα διαπραγματευόμαστε τα δικαία του λαού μας στις Βρυξέλλες, ο ελληνικός λαός θα πρέπει να είναι στους δρόμους». Ένα μότο θα μπορούσε να είναι το Διαφάνεια-Δημιουργία-Δημοκρατία. Με διαφάνεια κατατίθενται όλες οι προτάσεις, δημιουργικά συζητούνται, κρίνονται και ενισχύονται, με δημοκρατία επικυρώνονται.

   Όσον αφορά τα πρωτοφανή δικαιώματα του λαού, δε χρειάζεται να τα περιγράψω ενδελεχώς. Η δυνατότητα παρέμβασης στο μέχρι τώρα «άβατο» του ελληνικού κράτους είναι το μεγαλύτερο. Από εκεί και πέρα, η ύπαρξη των πρωταγωνιστών των κοινωνικών αγώνων στα κυβερνητικά έδρανα μιλά από μόνη της. Όταν οι άνθρωποι που έδιναν π.χ. τόσα χρόνια τις μάχες διατήρησης και ενίσχυσης των εργασιακών δικαιωμάτων, βρίσκονται τώρα στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας, τότε σίγουρα η κατάσταση έχει βελτιωθεί. Όταν ο λαός κουμαντάρει τη χώρα, τότε «η ζωή τραβά την ανηφόρα». Και η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις αυριανές εκλογές είναι αποκλειστικά και μόνο νίκη του λαού.
   
  Ανοίγουμε δρόμο στην ελπίδα λοιπόν, δρόμο στο λαό. Έννοιες ξεχασμένες, όπως τα εργασιακά δικαιώματα, οι συλλογικές συμβάσεις, οι κοινωνικές παροχές, η Δημοκρατία θα επιστρέψουν στο λεξιλόγιό μας. Είναι ιστορικές οι στιγμές που ζούμε, για το λαό μας ξημερώνουν νέες μέρες. Δύσκολες μέρες, γιατί κανείς δεν υπόσχεται ρόδινο μέλλον. Το άμεσο μέλλον θα είναι δύσκολο, ίσο πιθανώς του παρόντος. Θα είναι όμως δύσκολο με προοπτική, με ελπίδα για καλύτερες μέρες, αφού την κυβέρνηση την αναλαμβάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, και την εξουσία την αναλαμβάνει ο λαός.
   
  Στις 6 του Μάη, ξεκίνησε μια ειρηνική επανάσταση του ελληνικού λαού απέναντι στους δυνάστες του, η οποία μπορεί να συνεχιστεί με την ψήφο μας αύριο, στις 17 του Ιούνη. Πλέον οι ξένες παρεμβάσεις δε μας φοβίζουν. Πλέον η εγχώρια τρομοκρατία δε μας τρομοκρατεί. Πλέον οι δυνάμεις της συντήρησης ετοιμάζονται για μια νέα ήττα, γι’ αυτό και πετούν λάσπη στον ανεμιστήρα. Πλέον ο λαός αποφασίζει, ο λαός μιλά, ανατρέπει το παρελθόν, γυρνά σελίδα. Η τρομοκρατία και το εμπόριο φόβου μάχονται την ελπίδα. Το φως μάχεται το σκοτάδι. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ θα νικήσει! Ο λαός θα νικήσει!  
 
  Η πιο ζοφερή ώρα της νύχτας είναι λίγο πριν την αυγή.
 
  Καλή ψήφο.

  Καλό ξημέρωμα.

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Ο Μάνος Χατζηδάκις για το νεοναζισμό

ο αγαπημένος μας Μάνος Χατζηδάκις
  (Ένα κείμενο του 1993, δημοσιευμένο στην "Ελευθεροτυπία, γραμμένο από τον βραβευμένο με Όσκαρ συνθέτη μας, Μάνο Χατζηδάκι. Ένα κείμενο του πρώτου των Ελλήνων μουσικών για το νεοναζισμό του τότε, διαβασμένο για το νεοναζισμό του τώρα. Αξίζει...)



   "Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενυσχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.
Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής. Κι αποτελεί πολιτική «παράδοση» η πεποίθηση πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται, τιθασεύονται.

   Ενώ τα πουλιά… Για τα πουλιά, μόνον οι δολοφόνοι, οι άθλιοι κυνηγοί αρμόζουν, με τις «ευγενικές παντός έθνους παραδόσεις». Κι είναι φορές που το κτήνος πολλαπλασιαζόμενο κάτω από συγκυρίες και με τη μορφή «λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων» σχηματίζει φαινόμενα λοιμώδους νόσου που προσβάλλει μεγάλες ανθρώπινες μάζες και επιβάλλει θανατηφόρες επιδημίες.

   Πρόσφατη περίπτωση ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Μόνο που ο πόλεμος αυτός μας δημιούργησε για ένα διάστημα μιαν αρκετά μεγάλη πλάνη, μιαν ψευδαίσθηση. Πιστέψαμε όλοι μας πως σ’ αυτό τον πόλεμο η Δημοκρατία πολέμησε το φασισμό και τον νίκησε. Σκεφθείτε: η «Δημοκρατία», εμείς με τον Μεταξά κυβερνήτη και σύμμαχο τον Στάλιν, πολεμήσαμε το ναζισμό, σαν ιδεολογία άσχετη από μας τους ίδιους. Και τον… νικήσαμε. Τι ουτοπία και τι θράσος. Αγνοώντας πως απαλλασσόμενοι από την ευθύνη του κτηνώδους μέρους του εαυτού μας και τοποθετώντας το σε μια άλλη εθνότητα υποταγμένη ολοκληρωτικά σ’ αυτό, δεν νικούσαμε κανένα φασισμό αλλά απλώς μιαν άλλη εθνότητα επικίνδυνη που επιθυμούσε να μας υποτάξει.

   Ένας πόλεμος σαν τόσους άλλους από επικίνδυνους ανόητους σε άλλους ανόητους, περιστασιακά ακίνδυνους. Και φυσικά όλα τα περί «Ελευθερίας», «Δημοκρατίας», και «λίκνων πνευματικών και μη», για τις απαίδευτες στήλες των εφημερίδων και τους αφελείς αναγνώστες. Ποτέ δεν θα νικήσει η Ελευθερία, αφού τη στηρίζουν και τη μεταφέρουν άνθρωποι, που εννοούν να μεταβιβάζουν τις δικές τους ευθύνες στους άλλους.
(Κάτι σαν την ηθική των γερόντων χριστιανών. Το καλό και το κακό έξω από μας. Στον Χριστό και τον διάβολο. Κι ένας Θεός που συγχωρεί τις αδυναμίες μας εφόσον κι όταν τον θυμηθούμε μες στην ανευθυνότητα του βίου μας. Επιδιώκοντας πάντα να εξασφαλίσουμε τη μετά θάνατον εξακολουθητική παρουσία μας. Αδυνατώντας να συλλάβουμε την έννοια της απουσίας μας. Το ότι μπορεί να υπάρχει ο κόσμος δίχως εμάς και δίχως τον Καντιώτη τον Φλωρίνης).

   Δεν θέλω να επεκταθώ. Φοβάμαι πως δεν έχω τα εφόδια για μια θεωρητική ανάπτυξη, ούτε την κατάλληλη γλώσσα για τις απαιτήσεις του όλου θέματος. Όμως το θέμα με καίει. Και πριν πολλά χρόνια επιχείρησα να το αποσαφηνίσω μέσα μου. Σήμερα ξέρω πως διέβλεπα με την ευαισθησία μου τις εξελίξεις και την επανεμφάνιση του τέρατος. Και δεν εννοούσα να συνηθίσω την ολοένα αυξανόμενη παρουσία του. Πάντα εννοώ να τρομάζω.

   Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι. Οι μισητοί δολοφόνοι, που βρίσκουν όμως κατανόηση από τις διωκτικές αρχές λόγω μιας περίεργης αλλά όχι και ανεξήγητης συγγενικής ομοιότητος. Που τους έχουν συνηθίσει οι αρχές και οι κυβερνήσεις σαν μια πολιτική προέκτασή τους ή σαν μια επιτρεπτή αντίθεση, δίχως ιδιαίτερη σημασία που να προκαλεί ανησυχία. (Τελευταία διάβασα πως στην Πάτρα, απέναντι στο αστυνομικό τμήμα άνοιξε τα γραφεία του ένα νεοναζιστικό κόμμα. Καμιά ανησυχία ούτε για τους φασίστες, ούτε για τους αστυνομικούς. Ούτε φυσικά για τους περιοίκους).

   Ο εθνικισμός είναι κι αυτός νεοναζισμός. Τα κουρεμένα κεφάλια των στρατιωτών, έστω και παρά τη θέλησή τους, ευνοούν την έξοδο της σκέψης και της κρίσης, ώστε να υποτάσσονται και να γίνονται κατάλληλοι για την αποδοχή διαταγών και κατευθύνσεων προς κάποιο θάνατο. Δικόν τους ή των άλλων. Η εμπειρία μου διδάσκει πως η αληθινή σκέψη, ο προβληματισμός οφείλει κάπου να σταματά. Δεν συμφέρει. Γι’ αυτό και σταματώ. Ο ερασιτεχνισμός μου στην επικέντρωση κι ανάπτυξη του θέματος κινδυνεύει να γίνει ευάλωτος από τους εχθρούς. Όμως οφείλω να διακηρύξω το πάθος μου για μια πραγματική κι απρόσκοπτη ανθρώπινη ελευθερία.

   Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές. Ή προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερο αργός και σιωπηλός θάνατος από την αντίδραση του ζωντανού και ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε.

   Το φάντασμα του κτήνους παρουσιάζεται ιδιαιτέρως έντονα στους νέους. Εκεί επιδρά και το marketing. Η επιρροή από τα Μ.Μ.Ε. ενός τρόπου ζωής που ευνοεί το εμπόριο. Κι όπως η εμπορία ναρκωτικών ευνοεί τη διάδοσή τους στους νέους, έτσι και η μουσική, οι ιδέες, ο χορός και όσα σχετίζονται με τον τρόπο ζωής τους έχουν δημιουργήσει βιομηχανία και τεράστια κι αφάνταστα οικονομικά ενδιαφέρονται.
   Και μη βρίσκοντας αντίσταση από μια στέρεη παιδεία όλα αυτά δημιουργούν ένα κατάλληλο έδαφος για να ανθίσει ο εγωκεντρισμός η εγωπάθεια, η κενότητα και φυσικά κάθε κτηνώδες ένστιχτο στο εσωτερικό τους. Προσέξτε το χορό τους με τις ομοιόμορφες στρατιωτικές κινήσεις, μακρά από κάθε διάθεση επαφής και επικοινωνίας. Το τραγούδι τους με τις συνθηματικές επαναλαμβανόμενες λέξεις, η απουσία του βιβλίου και της σκέψης από τη συμπεριφορά τους και ο στόχος για μια άνετη σταδιοδρομία κέρδους και εύκολης επιτυχίας.

   Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας – που ή φοβάται ή δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη. Ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος «αρχηγός» που θα ηγηθεί αυτό το κατάπτυστο περιεχόμενό μας. Και τότε θα ‘ναι αργά για ν’ αντιδράσουμε. Ο νεοναζισμός είμαστε εσείς κι εμείς – όπως στη γνωστή παράσταση του Πιραντέλο. Είμαστε εσείς, εμείς και τα παιδιά μας. Δεχόμαστε να ‘μαστε απάνθρωποι μπρος στους φορείς του AIDS, από άγνοια αλλά και τόσο «ανθρώπινοι» και συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού, πάλι από άγνοια, αλλά κι από φόβο κι από συνήθεια.

   Και το Κακό ελλοχεύει χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή. Ο νεοναζισμός δεν είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία. Είναι μια παράσταση. Εσείς κι εμείς. Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος."
 as.jpg