Ο Αλέξης Τσίπρας θα μιλήσει στην Κατερίνη

Την Τρίτη 31 Ιουλίου στις 8μμ, στην πλατεία Ελευθερίας θα μιλήσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια του 15ου Camping της νεολαίας ΣΥΝ, στο Βαρικό.

ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ! Κόβουν το ρεύμα λόγω χαρατσιού στην Κατερίνη

   ΕΠΕΙΓΟΝ!!! 

• Η ΔΕΗ κόβει το ρεύμα σε πολίτες της Κατερίνης, λόγω μη καταβολής του χαρατσιού. 

• Οι τεχνικοί εκβιαστικά απειλούν με διακοπές ηλεκτροδότησεις αν δεν καταβληθεί το άδικο χαράτσι. 
• Βρισκόμαστε σε επιφυλακή και είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο.

 Σήμερα το πρωί συνάντησα στο δρόμο την οικογενειακή μας φίλη κ.Γ. (κάτοικο κέντρου) που έτρεχε αλλαφιασμένη. Όταν τη ρώτησα γιατί, μου απάντησε "Μου χτύπησε το πρωί την πόρτα ένας τεχνικός. Ζήτησε να δει το ρολόι μέτρησης της ΔΕΗ, σύμφωνα με εντολή της επιχείρησης, για να μου κόψει το ρεύμα. Μου είπε ότι επειδή δεν έχω πληρώσει το τέλος ακινήτων, η ηλεκτροδότηση θα διακοπεί στο σπίτι μου. Εάν θέλω να το γλιτώσω να τρέξω τώρα αμέσως στη ΔΕΗ να το πληρώσω. Τρέχω να προλάβω" και έφυγε τρέχοντας. 

   Τρομοκρατημένη και σε κατάσταση σοκ πλήρωσε στη ΔΕΗ το υπέρογκο ποσό του χαρατσιού. Για να μην αφήσει το 5χρονο παιδί της να καίγεται στον καύσωνα, πήγε και έδωσε στο κράτος (στο ΔΝΤ δηλαδή) έναν ολόκληρο μισθό. Πλήρωσε ένα "τέλος" που δεν είναι ανταποδοτικό, ένα άδικο και αντιλαϊκό μέτρο, στα μέτρα ακριβως της νεοφιλελεύθερης μνημονιακής πολιτικής της τρικομματικής συγκυβέρνησης. 

   Ένα αυτονόητο λαϊκό αγαθό, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, δεν μπορεί γίνεται μέσο εκβιασμού στα χέρια των δανειστών. Το εκβιαστικό δίλημα "ή πληρώνεις ή δεν έχεις ρεύμα" δεν έχει απάντηση. Κανένας να μη μείνει μόνος του στην κρίση. Όλοι μαζί, ενωμένοι και δυνατοί, μπορούμε να ανατρέψουμε τους σχεδιασμούς τους.

Η Εκπαίδευση στον καιρό των Μνημονίων

της Γνωσούλας Χαϊλατζίδου *

  Με το «καλημέρα σας» η νέα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού έδωσε το στίγμα της. Παρά τη συγκινητική αναφορά στον κορυφαίο ρόλο των εκπαιδευτικών, τόσο με τις προγραμματικές δηλώσεις όσο και με  αυτά που διαρρέουν στον τύπο γίνεται φανερό πως θα συνεχιστεί μια πολιτική σκληρού νεοφιλελευθερισμού που οξύνει τις μορφωτικές ανισότητες, που οδηγεί την εκπαίδευση σε πλήρη αποδιοργάνωση και τους εκπαιδευτικούς σε πλήρη εξαθλίωση.
  Ο στόχος όλων αυτών που είδαν το φως της δημοσιότητας μέχρι τώρα είναι ένας: να μειωθεί το κόστος της μόρφωσης των παιδιών με κάθε τρόπο.
Η εκπαίδευση θεωρείται μάλλον πολυτέλεια για να είναι δημόσια και να παρέχεται δωρεάν σε όλα τα παιδιά του ελληνικού λαού.
  Σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ «το κόστος της εκπαίδευσης ανά μαθητή στην Ελλάδα είναι υψηλό». Πώς προκύπτει αυτό; Με μπακαλίστικη αριθμητική άθροισαν τον αριθμό των μαθητών -όλων των μαθητών από το Καστελόριζο μέχρι την Εκάλη, το Κολωνάκι μέχρι τα Καταλώνια- και το διαιρέσαν με το άθροισμα όλων των εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων. Και επειδή οι μαθητές  στην τελευταία εσχατιά της χώρας δεν είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού, ο καθένας καταλαβαίνει πως και στο Καστελόριζο πρέπει να υπάρχει σχολείο που να έχει όλες τις ειδικότητες οι οποίες χρειάζονται ανεξάρτητα από τον αριθμό των μαθητών.
  Ο στόχος της μείωσης του κόστους αφορά όλους: μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς. Η συνταγή είναι απλή και δοκιμασμένη: μειώνουμε τα χρήματα για τα σχολεία και φορτώνουμε με πρόσθετα βάρη τους γονείς, μειώνουμε τον αριθμό των εκπαιδευτικών και τους πληρώνουμε λιγότερο.

  Έτσι λοιπόν έχουμε:
•   Πρόσθετες περικοπές των δαπανών και φέτος παρόλο που η χώρα μας υπολείπεται πολύ του μέσου όρου των χωρών της Ευρώπης.

•   Δραματικά μειωμένοι διορισμοί για φέτος -1065 εκπαιδευτικοί για πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση- που δεν καλύπτουν στο ελάχιστο τα κενά που υπάρχουν.

•   Μείωση του αριθμού των αναπληρωτών που θα προσληφθούν .

•   Περικοπή όλων των εκπαιδευτικών αδειών για τους εκπαιδευτικούς που έκαναν μεταπτυχιακές σπουδές για να προσφέρουν με περισσότερα εφόδια στην εκπαίδευση. Η διαρκής επιμόρφωση αν και κλίνεται σε όλες τις πτώσεις δεν πρέπει να έχει το παραμικρό κόστος .

•   Για να μπορέσουν να λειτουργήσουν στοιχειωδώς τα σχολεία βρέθηκε και η λύση. Είναι η αύξηση του διδακτικού ωραρίου, το οποίο επίτηδες δεν διαχωρίζεται του εργασιακού ωραρίου. Ο εκπαιδευτικός για μια ακόμη φορά διασύρεται. Ο εκπαιδευτικός που έχει εργασιακό ωράριο μεγαλύτερο του διδακτικού του γιατί πρέπει να ετοιμάσει, να διορθώσει γραπτά, να ετοιμάσει εκδηλώσεις, δραστηριότητες της τάξης και του σχολείου, να συνεδριάσει για  να επιλύσει προβλήματα της σχολικής μονάδας, να ενημερώσει και να συνεργαστεί με τους γονείς, θεωρείται προνομιούχος, βολεμένος και τεμπέλης.

•   Και βέβαια εξ αιτίας των μνημονιακών πολιτικών που εφαρμόζονται οι εκπαιδευτικοί  βλέπουν συνεχώς τις αποδοχές, τις συντάξεις και το εφάπαξ να μειώνονται, τη ζωή τους να δυσκολεύει. Οι νεοδιόριστοι μπαίνουν τώρα στην εκπαίδευση με 640 ευρώ. Η πολυδιαφημισμένη αξιολόγηση έρχεται μόνο ως πρόσχημα για την στασιμότητα των αποδοχών αρχικά και την απόλυση αργότερα .

  Οι εκπαιδευτικοί και  οι γονείς δε θα αφήσουν το δημόσιο σχολείο λεία στα χέρια της Τρόικας και της μνημονιακής συγκυβέρνησης.

  Εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές ενωμένοι θα υπερασπιστούμε τη δημόσια και δωρεάν παιδεία, θα διεκδικήσουμε την ποιοτική της αναβάθμιση, θα παλέψουμε για τη ζωή μας.

  Ο Σεπτέμβρης προβλέπεται θερμότερος του θέρους για την εκπαίδευση.


      * Πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πιερίας

22 πράγματα που όλοι κάνουμε (αλλά δεν το λέμε)!

Υπάρχουν κάποια καθημερινά πράγματα, μερικές μικρές συνήθειες στις οποίες όλοι έχουμε υποκύψει, αλλά είναι τόσο ασήμαντες –ως και ντροπιαστικές- που τις κρατάμε για τον εαυτό μας και δεν τις αναφέρουμε ποτέ. Κι όμως, μην το αρνηθείτε, θα βρείτε πολλές κοινές εμπειρίες και σίγουρα θα αναγνωρίσετε τον εαυτό σας σε κάποια από τις κάτω περιστάσεις.

• Τρώμε πρώτα την κόρα του τοστ και μετά την ψίχα. Για τον ίδιο λόγο, σε κάθε πιάτο αφήνουμε για το τέλος αυτό που θεωρούμε το καλύτερο, και πάντα κάποιος βρίσκεται να έρθει να το αρπάξει και να το καταβροχθίσει λέγοντας «μα είδα ότι δεν το τρως αυτό το κομμάτι».

• Όλοι έχουμε σκίσει κάποια στιγμή στην παιδική (και όχι μόνο) ηλικία το χάρτινο τραπεζομάντιλο της ταβέρνας και έχουμε κάνει «μίγματα» με τα απομεινάρια του φαγητού, κάτι που για κάποιο λόγο μας φαινόταν ξεκαρδιστικό.

• Ήταν στο ίδιο τραπέζι, όπου καθόμασταν με τους υπόλοιπους «μικρούς», ενώ οι «μεγάλοι» της οικογένειας σε κάποιο άλλο, ένας παππούς ή θείος ερχόταν και έλεγε «εγώ θα κάτσω με τη νεολαία» και μας την έσπαγε.

• Όταν βρεθήκαμε μόνοι μας σε δημόσιο χώρο, π.χ. σε κάποιο πάρτι ή σε ένα bar, βγάλαμε το κινητό μας και κάναμε πως μόλις λάβαμε μήνυμα στο οποίο πρέπει να απαντήσουμε.

• Έχουμε σκοντάψει και έχουμε πέσει φαρδιά πλατιά στον δρόμο και σηκωθήκαμε σαν ελατήρια για να δούμε αν υπήρξαν μάρτυρες στην πτώση μας. Αν υπήρχαν κοκκινίζουμε σαν παντζάρια, αν όχι σφυρίζουμε αδιάφορα όσο τινάζουμε διακριτικά το παλτό μας.

• Έχουμε ανοίξει το ψυγείο χωρίς να θέλουμε κάτι συγκεκριμένο, καθίσαμε μπροστά του κοιτάζοντας το άπειρο, ψαχουλέψαμε τα πάντα, αποφασίσαμε ότι δεν θέλουμε τίποτα, το κλείσαμε, και μετά από λίγα λεπτά, να ‘μαστε πάλι μπροστά του.

• Έχουμε υποκριθεί πως καπνίζουμε πουράκι σοκολάτας.

• Έχουμε αρχίσει από την βιασύνη μας να πληκτρολογούμε την διεύθυνση μιας ιστοσελίδας χωρίς να κοιτάζουμε. Μόλις το κάνουμε βλέπουμε πως έχουμε γράψει «ςςς.φαψεβοοκ…».

• Το τηλέφωνο χτυπά και μας ξυπνά, αλλά πρέπει να απαντήσουμε. Βήχουμε για να καθαρίσει η φωνή μας, και απαντάμε παίρνοντας το σοβαρό μας ύφος. Το αποτέλεσμα είναι να ακουγόμαστε σαν μαστουρωμένοι τηλεφωνητές, όσο κι αν προσπαθούμε για το αντίθετο.

• Κοιτάζουμε το ρολόι για να δούμε τι ώρα είναι. Και διαπιστώνουμε ότι δεν προσέξαμε τι ώρα είναι. Και το ξανακοιτάζουμε.

• Συνομιλούμε με κάποιον που μας λέει κάτι σοβαρό (για εκείνον), αλλά μας έρχεται το καταραμένο χασμουρητό. Προσπαθούμε να το πνίξουμε, με αποτέλεσμα να μοιάζουμε σαν να έχουμε κάνει τρία μπότοξ και να έχουμε πάθει εγκεφαλικό στο καπάκι, αλλά νομίζουμε πως κρύψαμε επιτυχώς την νύστα μας.

• Περπατάμε στο πεζοδρόμιο, προσπαθώντας να πατήσουμε μόνο στο εσωτερικό και όχι στο περίγραμμα από τις πλάκες. Αλλά πάντα είναι ακατόρθωτο.

• Έχουμε ψάξει επί πολλή ώρα τα κλειδιά μας, έχουμε αναστατώσει όλο το δωμάτιο, έχουμε χαλάσει την διάθεσή μας από το βρισίδι, και τελικά τα κλειδιά τα είχαμε εξ αρχής στα χέρια μας.

• Ακούμε ένα τραγούδι στη διαπασών και τραγουδάμε εξίσου δυνατά μαζί του. Ξαφνικά για κάποιο λόγο το τραγούδι σταματά και μένει μόνο ο ήχος από το δικό μας παράφωνο λαρύγγι, και από φόβο μήπως βρίσκεται κάποιος κοντά, επιχειρούμε ένα γρήγορο fade out με παράλληλο σκανάρισμα του χώρου γύρω μας.

• Αγοράζουμε καινούριο κινητό, αλλά αρνούμαστε επί πολλές ημέρες να αφαιρέσουμε την ζελατίνα από την οθόνη του. Όταν όμως το κάνουμε είναι ίσως η πιο απολαυστική στιγμή της ημέρας.

• Το μενού έχει κοφτό μακαρονάκι, και πάντα προσπαθούμε να περάσουμε όσα περισσότερα μπορούμε στα δόντια του πιρουνιού μας.

• Διαβάζουμε ένα κείμενο ή ένα βιβλίο, φτάνουμε στο τέλος της σελίδας και διαπιστώνουμε ότι δεν έχουμε καταλάβει τι διαβάζαμε γιατί το μυαλό μας ήταν αλλού, κι έτσι ξαναρχίζουμε από την αρχή.

• Όταν αγοράζουμε ένα καινούριο βιβλίο ή περιοδικό, πρώτα μυρίζουμε τις σελίδες του.

• Ξέρουμε ότι δεν πρέπει να ξυστούμε όταν μας τσιμπά ένα κουνούπι. Επειδή δεν μπορούμε να αντισταθούμε, αρχίζουμε να ξύνουμε το δέρμα μας γύρω-γύρω. Τελικά, δεν αντέχουμε και ξύνουμε με μανία το «επίμαχο» σημείο μέχρι να ματώσει. Και φυσικά, σκοτώνουμε το κουνούπι στον τοίχο, αφήνοντάς το εκεί με τα αίματα για παραδειγματισμό.

• Βρισκόμαστε σε ένα club ή ένα bar όπου ο DJ πειραματίζεται με τα όρια των decibel, ενώ κάποιος προσπαθεί να μας μιλήσει, φωνάζοντας μέσα στο αυτί μας. Φυσικά, δεν καταλαβαίνουμε τίποτα, αλλά κουνάμε πάντα καταφατικά το κεφάλι μας και στην συνέχεια λέμε κάτι απροσδιόριστο ως απάντηση, και ο άλλος αντιδρά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

• Πέφτουμε να κοιμηθούμε, αναποδογυρίζουμε το μαξιλάρι για να ξαπλώσουμε από την κρύα πλευρά, αφήνουμε το ένα μας πόδι ξεσκέπαστο και όταν τελικά μας παίρνει ο ύπνος, ξυπνάμε με ένα απότομο τράνταγμα που μας κάνει να σπαρταράμε.

• Αυτό αφορά τις γυναίκες της παρέας: Όλες κάποια στιγμή έχετε σκεφτεί αν ταιριάζει το επώνυμο ενός άνδρα που σας αρέσει με το όνομά σας, κάνοντας πρόβα για το μελλοντικό σας ονοματεπώνυμο.

πηγή: pinnokio.gr

Ο αγώνας των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ. είναι αγώνας όλων μας.

Εργατικός-κοινωνικός  έλεγχος, η απάντηση στην εργοδοτική αυθαιρεσία!

Οι 70 εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (θυγατρική της ΦΙΛΚΕΡΑΜ ΤΖΟΝΣΟΝ) έχουν ξεκινήσει εδώ και μήνες το δικό τους σκληρό  αγώνα για να μην χάσουν τη δουλειά τους, για να πληρωθούν τα οφειλόμενα από το Μάη του 2011 δεδουλευμένα.

Στη θέση των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ. βρισκόμαστε ή απειλούμαστε να βρεθούμε όλοι όσοι εργαζόμαστε και στον ιδιωτικό αλλά και τον δημόσιο τομέα, από τη συντονισμένη επίθεση εργοδοτών και κυβερνήσεων. Οι μειώσεις μισθών, οι  απολύσεις, η  τρομοκρατία, η καταπάτηση των  εργατικών δικαιωμάτων, η μερική απασχόληση, η εκ περιτροπής εργασία, η απλήρωτη-ανασφάλιστη εργασία αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς και οδηγούν τους εργαζόμενους στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Η ανεργία που ξεπερνά το 25% είναι το φόβητρο κι οι μνημονιακοί νόμοι ο μοχλός.

Οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ.  με σύνθημα “Δεν μπορείτε εσείς- Μπορούμε εμείς” έχουν αποφασίσει μέσα από τις Γενικές τους Συνελεύσεις να διεκδικήσουν με κάθε εφικτό τρόπο τη διαχείριση του εργοστασίου απ' τους ίδιους! Μιας που ο πόλεμος και οι εκβιασμοί της απανταχού εργοδοσίας βασίζονται στο ότι δήθεν οι εργαζόμενοι δεν μπορούν χωρίς το αφεντικό, οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. σηκώνουν το γάντι και απαντούν “Μπορούμε”!

Ο αγώνας είναι πολύ δύσκολος: κόντρα στο φιλοεργοδοτικό νομικό πλαίσιο και σε μια δικαστική και εκτελεστική εξουσία που έδειξαν τα δόντια τους με την απεργοσπαστική επίθεση στη Χαλυβουργική. Όμως μπορεί να νικήσει! Με τη στήριξη όλων των εργαζόμενων! Απαιτείται γι’ αυτό να αναπτυχθεί και να γιγαντωθεί ένα πλατύ δίκτυ αλληλεγγύης και συμπαράστασης για την άμεση στήριξη των εργαζόμενων με είδη πρώτης ανάγκης ,της γνωστοποίησης του αγώνα τους πρώτα και κύρια στα σωματεία και σε εργαζόμενους με παρόμοια προβλήματα αλλά και σε όλους τους εργαζόμενους της πόλης και του νομού με στόχο το αίτημα του εργατικού και κοινωνικού ελέγχου να επεκταθεί και να αγκαλιαστεί  από  τους εργατικούς χώρους που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα και από όλη την κοινωνία!

Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα στηρίξει αυτόν τον αγώνα με όλες του τις δυνάμεις.

 Απαιτώντας να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ. Στηρίζοντας  και επεκτείνοντας την αγωνιστική αλληλεγγύη. Παλεύοντας για μια κυβέρνηση της Αριστεράς που θα κατοχυρώσει τα εργατικά δικαιώματα και θα πατάξει την εργοδοτική ασυδοσία:

1.         Με θεσμοθέτηση του εργατικού ελέγχου εγκαταλειμμένων από τους ιδιοκτήτες τους και κατειλημμένων από τους εργάτες επιχειρήσεων.
2.        Με κατάργηση του άρθρου 99 του νέου πτωχευτικού κώδικα, που λειτουργεί ως πλυντήριο ευθυνών των επιχειρηματιών κι ως προθάλαμος ανεργίας για τους εργαζόμενους.
3.   Με απαγόρευση των απολύσεων σε όλες τις κερδοφόρες επιχειρήσεις, τις επιχειρήσεις των οποίων οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις, καθώς και απαγόρευση απολύσεων εργαζομένων άνω των 55 ετών και του μόνου εργαζομένου γονέα.

• 7ωρο-5μερο για όλους τους εργαζόμενους χωρίς μείωση των αποδοχών .
• Δημόσιες, κοινωνικού χαρακτήρα, επενδύσεις για την ανάκαμψη της οικονομίας.
• Μαζικές προσλήψεις σε υγεία, παιδεία και κοινωνική πρόνοια.

Για να ανοίξει ο δρόμος για μια κοινωνία στην οποία δεν θα υπάρχει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μια κοινωνία που οι άνθρωποι και οι ανάγκες τους θα είναι πάνω από τα κέρδη.

www.syriza.gr & syrizathess.wordpress.com

Το πρόγραμμα του Camping της νεολαίας Συνασπισμού

• ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΙΟΥΛΙΟΥ

Θερινό Cinema: «Even the rain», του Isiar Bolain

 

• ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΙΟΥΛΙΟΥ

 13.00 - Workshop: Αγώνας ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, συζήτηση με τη Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Κ. Ιγκλέζη

 

 19. 30 -  θεματικό εργαστήρι:  «Ακροδεξιά και Κράτος έκτακτης ανάγκης»

Ομιλητές: Χ. Λάσκος (μέλος Π.Γ ΣΥΝ), Τ. Χριστοδουλοπούλου (μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ)

 

 Θερινό cinema: «Τα κορίτσια της βροχής», της Αλίντας Δημητρίου

 

• ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΙΟΥΛΙΟΥ

 13.30 - Workshop: Portrait Painting με τον Τ. Νυφαδόπουλο

 

19.30 -  Θεωρητικό εργαστήρι: «Αριστερά και Ηγεμονία».

Ομιλητές: Γ. Μηλιός (Καθηγητής ΕΜΠ, μέλος ΚΠΕ ΣΥΝ), Δ. Τζανακόπουλος (Υπ. Διδάκτωρ Φιλοσοφίας, πρώην Γραμματέας Νεολαίας Συν), Ν. Σεβαστάκης Καθηγητής Πολιτικών επιστημών ΑΠΘ)

 

 Συναυλία με τους «Skelters»

 

• ΔΕΥΤΕΡΑ 30 ΙΟΥΛΙΟΥ

13.30 - Workshop: Συζητώντας για το οπαδικό κίνημα, με τους Β. Διαμαντόπουλο (Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ) και τον Τ. Συνοδινό(Τμήμα Αθλητισμού Συν)

 19.30 -  Εκδήλωση: «Μιλώντας για το νέο πολιτικό υποκείμενο της Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορστά σε νέα καθήκοντα».

Ομιλητές: Δ. Βίτσας (Γραμματέας Κ.Π.Ε ΣΥΝ), Π. Λάμπρου (μέλος ΑΚΟΑ),Π. Κόσμας (μέλος ΚΟΚΚΙΝΟ), Τ. Χριστοδουλοπούλου (Γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ)

 

 Συναυλία με τους «Penny and the Swinging Cats»

 

• ΤΡΙΤΗ 31 ΙΟΥΛΙΟΥ

13.30 – Στρογγυλλό τραπέζι: Συζητώντας για τα Social Media και τα νέα μέσα στο διαδίκτυο

19.30 -  Κεντρική ανοιχτή εκδήλωση της Νεολαίας Συνασπισμού στην πόλη της Κατερίνης

με κεντρικό ομιλητή τον Πρόεδρο της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αλέξη Τσίπρα

 

• ΤΕΤΑΡΤΗ 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

 Εκδρομή στον Όλυμπο

 13.30 - Στρογγυλλό τραπέζι: Συνεταιρισμοί μία εναλλακτική μορφή οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης

 

19.30 – Εκδήλωση: «Η Ευρώπη σε κρίση, η στρατηγική της Αριστεράς»

Ομιλητές: Ν. Χουντής (Ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ), Σ. Λαπατσιώρας (Καθηγητής Οικονομίας Πανεπιστήμιο Κρήτης), Γ. Μπουρνούς (Μέλος Εκτελιστικής Γραμματείας Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς)

  

 Συναυλία με τους «Baildsa» και τους «Ska Non Tropo»

 

• ΠΕΜΠΤΗ 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

·Εκδρομή στον αρχαιολογικό χώρο του Δίον

19.30 – Θεωρητικό εργαστήρι: «Χτίζοντας το αντι-παράδειγμα, δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης»

Ομιλητές: Π. Λινάρδος-Ρυλμόν(ΙΝΕ-ΓΣΕΕ), Ε. Πορτάλιου (Δημοτική Σύμβουλος Αθήνας), Θ. Σδούκος (Κοινωνικό Ιατρείο Θεσσαλονίκης)

 

Θερινό cinema: «Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο» του Robert Guédiguian

 

• ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

13.30 - Workshop: Συζητώντας για τις έμφυλες σχέσεις και τον σεξισμό

 

17.00 – Συνελεύσεις: Σπουδάζουσας, Μαθητών, Εργαζομένων                      

            

  Ρεμπέτικο Γλέντι στο Λιτόχωρο

 

• ΣΑΒΒΑΤΟ 4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ       

 13.30 - Workshop: Hack-LAB

                                    

 19.30 – Εκδήλωση: «Ιδιωτικοποιήσεις: Το Νερό και η Ενέργεια στο στόχαστρο»

Ομιλητές: Η. Διώτη (βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ),  Α. Αλεξανδρής (Μέλος διοίκησης σωματείου ορυχείων σταθμών ΔΕΗ Μεγαλόπολης)

 

 Προβολή Ντοκιμαντέρ: «Κατάληψη» της Naomi Klein

                 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

   Στο χώρο του camping θα πραγματοποιηθούν τουρνουά ποδοσφαίρου, beach-volley και σκάκι.

   Θα λειτουργεί επίσης αυτοδιαχειριζόμενο beach-bar

Η Οδύσσεια ενός Κατερινιώτη

Με αφορμή τα 30 χρόνια του θεάτρου Πήγασος και τα 100 χρόνια της Ελεύθερης Κατερίνης



   Μετά από έξι χρόνια “ανεβαίνει” και πάλι από το θέατρο “Πήγασος” η επιθεώρηση “Η Οδύσσεια ενός Κατερινιώτη”, ένα θεατρικό έργο που αγαπήθηκε όσο λίγα, από το κοινό της Πιερίας. Φέτος επανέρχεται επικαιροποιημένο, όπως τόνισε ο σκηνοθέτης Χάρης Αμανατίδης στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε από κοινού με τους συντελεστές της παράστασης, στους δημοσιογράφους.

   Χαρακτήρισε μάλιστα ευτυχή τη συγκυρία της συμπλήρωσης-φέτος- 30 χρόνων ζωής του θεάτρου Πήγασος σε συνδυασμό με την επέτειο των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Κατερίνης. “Δεν πρόκειται για την ιστορία της πόλης αλλά για την ιστορία των ανθρώπων της πόλης”, ανέφερε ο σκηνοθέτης του έργου σημειώνοντας ότι σκοπός της παράστασης είναι “να δούμε τους ανθρώπους μέσα από τα γεγονότα της πόλης”. Πρόσθεσε μάλιστα ότι οι θεατές θα αναγνωρίσουν μέσα από τους χαρακτήρες του έργου τον εαυτό τους, τους γονείς τους και γενικά θα δουν τη μικροϊστορία των ανθρώπων της Κατερίνης.
   “Κάθε κομμάτι του έργου είναι και μία δεκαετία που ξεκινά από τη δεκαετία του 20 μέχρι σήμερα, τα χρόνια της κρίσης” πρόσθεσε ο σκηνοθέτης σημειώνοντας ότι κάποια κομμάτια του έργου είναι νοσταλγικά αλλά και πικρά.
   Πρόκειται για μία λαϊκή παράσταση με ζωντανή μουσική, πολυπληθή θίασο και γενική είσοδο 7 ευρώ που θα ανέβει τη Δευτέρα και την Τρίτη 16 & 17 Ιουλίου στο Θέατρό του πάρκου.

Οι συντελεστές
   Τα κείμενα έγραψαν ο Χάρης Αμανατίδης και (το κομμάτι «Δάμων και Φειδίας») ο Πέρης Ουσταμπασίδης.
   Η σκηνοθεσία είναι του Χάρη Αμανατίδη. Τα σκηνικά και τα κοστούμια επιμελήθηκε η Βέτα
Χαϊλατζίδου. Η σκηνοθεσία του κινηματογραφικού υλικού είναι του  Γιώργου Χανδόλια.
   Η μουσική σύνθεση του τραγουδιού «Κοίτα τ’ άστρα» είναι του Βαγγέλη Μπουσμαλή, ενώ το τραγούδι για την Κατερίνη έγραψε ο Γιώργος Βατουσιάδης.
   Επί σκηνής οι μουσικοί: Άρης Καπαγιαννίδης (βιολί), Παναγιώτης Λιμπανοβνός (μπουζούκι), Ανδρέας Ζιάκας (κιθάρα).
   Την αφίσα της παράστασης φιλοτέχνησε ο Σπύρος Τσιλιγγιρίδης.

   Παίζουν οι ηθοποιοί (με τη σειρά εμφάνισης):
Κώστας Μυστακίδης, Τατιάνα Σιδηροπoύλου, Σπύρος Αναγνώστου, Χριστίνα Μπομπόλη, Γιώργος Μπαλιάκας, Κατερίνα Παρλίτση, Γιάννης Χατζηϊωαννίδης, Κώστας Παπουτσίδης, Άννα Γκούντα, Τίνα Ιωαννίδου, Αγγελική Γκουντρουμπή, Πωλίνα Γώγου, Μαρία Στάθη, Θωμαή Σιούμη, Σοφία Αγαθαγγελίδου, Γιάννης Γαλάνης, Χάρης Αμανατίδης.

Άραγε τιμά την πολιτεία ο ν. 4009 για τα ΑΕΙ;

της Αγγελικής Δημητρακοπούλου*  

   Ο νόμος 4009/2011 για την Ανώτατη Εκπαίδευση σχεδιάστηκε, ψηφίστηκε και επιχειρήθηκε να επιβληθεί σε μια περίοδο που το πολιτικό μας σύστημα βρίσκεται σε σημείο ιστορικής καμπής.  Τα φαινόμενα που αναδύονται σε μια τέτοια φάση της Ιστορίας επηρεάζουν τη λειτουργία των θεσμών και τις πολιτικές ενέργειες. Μέχρι τώρα οι πανεπιστημιακοί έχουν αποφύγει να αναφερθούν στα πολιτικά φαινόμενα που συνύφαναν τον ν. 4009 (εκτιμώντας πως όταν η κοινωνία βρίσκεται σε αναβρασμό, είναι ίσως προτιμότερο να σιωπούμε πρόσκαιρα, παρά να αναδεικνύουμε και πρόσθετα ζητήματα).

   Ποια είναι η παρούσα κατάσταση; Το πρώτο έτος ισχύος του νόμου ανέδειξε σειρά νομικών αδυναμιών. Παράλληλα, όλες οι αποφάσεις που έχουν ληφθεί από συλλογικά όργανα των ΑΕΙ (Σύνοδοι Πρυτάνεων, Σύγκλητοι, Σχολές κ.λπ.), καθώς και συνδικαλιστικά όργανα, επιχειρηματολογούν σταθερά ενάντια σε αυτόν τον νόμο. Όλα τα Πανεπιστήμια της χώρας προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, για έλεγχο συνταγματικότητας σειράς διατάξεων.    Στα ανωτέρω, το επιχείρημα που διατύπωναν οι πρόσφατες κυβερνήσεις ήταν ότι πρόκειται πλέον για νόμο του κράτους, που έχει ψηφιστεί μέσω διακομματικής συναίνεσης από 255 βουλευτές.

   Ας εξετάσουμε όμως για μια φορά εάν αυτό το επιχείρημα είναι επαρκές. Ας συνδέσουμε αυτό το στιγμιότυπο της ψηφοφορίας, με το πώς προετοιμάστηκε, πώς συζητήθηκε στη Βουλή, και πώς επιχειρήθηκε να εφαρμοσθεί αυτός ο νόμος.

• Η διαδικασία επεξεργασίας του ν. 4009

   Είναι σπάνιο στην ιστορία των ευρωπαϊκών κρατών, κεντρικής σημασίας νομοσχέδια για την Παιδεία να προετοιμάζονται εν κρυπτώ, δίχως επώνυμη επιστημονική επιτροπή που αναλαμβάνει την ευθύνη της δημόσιας τεκμηρίωσης και δίχως μέλη που εργάζονται σταθερά από κοινού, ώστε να διασφαλίζεται η συνοχή του νομοθετήματος και να αποφεύγονται οι ατομικές, ωφελιμιστικές παρεμβάσεις.

   Για αρκετούς μήνες υπήρξε μια διαβούλευση επιφανειακή, βάσει γενικών αρχών. Τα δεδομένα αυτής της διαβούλευσης καταγράφηκαν, αλλά δεν λήφθηκαν υπόψη. Η συναίνεση, που κάθε νομοθετική διαδικασία θα έπρεπε να επιχειρεί να επιτύχει, εστιάστηκε μόνο σε επιμέρους άτομα-κλειδιά.

   Προηγήθηκαν μελέτες (με “σοφούς” της διεθνούς κοινότητας, που δεν ήρθαν καν στην Ελλάδα να αναζητήσουν τα δεδομένα) και έρευνες κοινής γνώμης (με μεθόδους που δεν ευσταθούν ούτε απέναντι στις γνώσεις πρωτοετών φοιτητών/ριών), προκειμένου να οικοδομηθεί μια κοινή γνώμη που λέει “ναι” σε οποιαδήποτε αλλαγή. Για τις εμφανώς κατασκευασμένες αυτές μελέτες και έρευνες, ενώ χρησιμοποιήθηκαν πόροι της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, κανένας θεσμικός φορέας δεν ενοχλήθηκε.

• Η διαδικασία συζήτησης στη Βουλή

   Η δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου έγινε τέλος Ιουλίου 2011 και έφτασε στο Κοινοβούλιο πριν το τέλος Αυγούστου. Ουδεμία διαβούλευση (πραγματική ή πλασματική) δεν έγινε επ’ αυτού.

   Η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής έθεσε σοβαρά ζητήματα αντι-συνταγματικότητας και επάρκειας της νομοπαρασκευαστικής διαδικασίας.

   Το τελικό νομοσχέδιο δόθηκε στους βουλευτές ενώ είχε αρχίσει ήδη η συζήτηση. ‘Όλοι οι γνώστες των θεμάτων Παιδείας, όλων των κομμάτων, επισήμαναν τις διαφωνίες τους σε σημαντικά ζητήματα.

   Την πρώτη ημέρα συζήτησης ακόμα και η Ν.Δ. έθεσε θέμα αντισυνταγματικότητας του νομοσχεδίου, μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜ.ΑΡ. και το ΚΚΕ.

   Την επομένη όμως, η ψήφιση επιβλήθηκε με κομματική συμφωνία αρχηγών, δίχως να επιτραπεί η ονομαστική ψηφοφορία και δίχως να ληφθούν υπόψη όλα τα ανωτέρω και ιδιαίτερα η έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής.

   Σε αυτές τις συνθήκες ψηφίστηκε ο ν. 4009 από τους 255 βουλευτές του Κοινοβουλίου του 2011.

• Η διαδικασία εφαρμογής του

    Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, από τον Σεπτέμβριο του 2011, με τον ζήλο εφαρμογής του νόμου μέσω επιβολής, έφτασε να χρησιμοποιήσει τακτικές που εμπεριείχαν παρατυπίες, αθέτηση ηθικών κανόνων, ίσως και ανομίες:

(α)   Καταστρατήγηση όλων των ημερομηνιών που είχαν προβλεφθεί μέσα στον νόμο, για ενέργειες του υπουργείου.

(β)   Καθορισμός σειράς εκλογικών διαδικασιών (συμπεριλαμβανομένου ενός καινοφανούς συστήματος ταξινομικής ψήφου για την εκλογή των μελών του Συμβουλίου) μέσω μιας απλής Υπουργικής Απόφασης αντί για Προεδρικό Διάταγμα (διαδικασία που προαπαιτεί επισταμένο νομικό έλεγχο).

(γ)   Μη νόμιμη ενέργεια (σύμφωνα με το ΝΣΚ, Ιούνιος 2012) αποκλεισμού χρηματοδότησης των δημοσίων πανεπιστημίων.

(δ)   Παύση της ενασχόλησης με θέματα και δραστηριότητες των πανεπιστημίων, που εξαναγκάστηκαν σε «πάγωμα» επί πολλούς μήνες.

(ε)   Συστηματική αγνόηση και μη αξιοποίηση του έργου που παράγεται από τα ΑΕΙ (αντιστοιχεί στο 80% του ερευνητικού έργου στην Ελλάδα) προς όφελος των περιφερειών, των κοινωνικών υπηρεσιών, των υπουργείων, των παραγωγικών φορέων κ.ά., σε μια εποχή που το κεντρικό ζήτημα της ανάπτυξης της χώρας πλανάται ακόμα ως ερώτημα.

• Τα ΑΕΙ είναι προς ψόγο ή προς μίμηση;

   Παρά τα ποικίλα προβλήματα που δημιούργησε ο ν. 4009, σε μια κατάσταση οξείας οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, τα ΑΕΙ αναδείχθηκαν ως οι μόνοι ίσως φορείς που κατάφεραν αφενός να διατηρήσουν τη συνοχή της κοινότητάς τους αφετέρου να λειτουργήσουν εποικοδομητικά, συνεχίζοντας να παράγουν έργο και να προσφέρουν με πόρους τους χιλιάδες θέσεις εργασίας. Παράλληλα, επινόησαν πολλές ενδιαφέρουσες, νέες πρακτικές, τόσο εξοικονόμησης οικονομικών πόρων όσο και συνεργασίας και υποστήριξης της κοινωνίας.

   Αντί να εκτιμηθούν ως παραδείγματα προς μίμηση, τα ΑΕΙ αντιμετώπισαν από την Πολιτεία: (α) Εξοντωτική μείωση της χρηματοδότησης, πολύ πέραν των προβλέψεων των Μνημονίων (β) Προσκόμματα εκ μέρους της πολιτείας σε κάθε ακαδημαϊκή, ερευνητική και αναπτυξιακή δραστηριότητα (γ) Διαρκή και ακραία λεκτική επίθεση και ύβρεις εκ μέρους μελών της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας και τμήματος των ΜΜΕ.

   Αποτελεί πράγματι ιστορικό γεγονός διεθνούς επιπέδου ο βαθμός, η ένταση και τα «επιχειρήματα» που χρησιμοποιήθηκαν για τη συστηματική συκοφάντηση των δημοσίων Πανεπιστήμιων ενός κράτους, και ειδικά των διοικήσεών τους, από μέρος της πολιτικής ηγεσίας της προηγούμενης περιόδου και ολιγάριθμους, αλλά καλά συντονισμένους «φίλους».

   To φαινόμενο αυτό είναι αναγκαίο να μελετηθεί και να αναλυθεί διεξοδικά από πολιτικούς και κοινωνικούς επιστήμονες. Ας καταγράψουμε όμως τις ομάδες ενδιαφερόντων, που αντιπροσωπεύουν αυτοί οι ολίγοι: (α) Συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι, με διατυπώσεις γνώμης έντονα υβριστικού περιεχομένου (β) Πολύ συγκεκριμένοι πανεπιστημιακοί, που ενεπλάκησαν στη συγγραφή του νόμου (γ) Ορισμένα άτομα που επείγονται να καταλάβουν τις νέες θέσεις υπό σύσταση (πρυτάνεων, μελών Συμβουλίου) και, τέλος, (δ) Στελέχη μεγάλης εμβέλειας επιχειρηματικών ενδιαφερόντων, που διαφαίνεται ότι επιθυμούν να επεκταθούν στον χώρο της εκπαίδευσης και η μείωση του κύρους των δημοσίων ΑΕΙ εξυπηρετεί αυτόν τον σκοπό.

• Κάποια ερωτήματα

   Ο ν. 4009 σημαδεύτηκε από φαινόμενα που παρήγαγε ένα πολιτικό σύστημα σε βαθιά κρίση, η οποία οδήγησε ήδη, ανάμεσα σε άλλα, στην πλήρη ή μερική εξαφάνιση των τριών από τα τέσσερα πολιτικά κόμματα που στήριξαν αυτόν τον νόμο.

   Το ερώτημα είναι εάν τα φαινόμενα αυτά τιμούν τη νέα, παρούσα περίοδο της πολιτικής ζωής της χώρας. Και ιδιαίτερα, εάν ο μη σεβασμός της λειτουργίας βασικών θεσμών της πολιτείας (Κοινοβούλιο, Προεδρία της Δημοκρατίας), οι αδιαφανείς διαδικασίες, οι πρακτικές ανομίας και στείρας εκδικητικότητας από ηγεσίες υπουργείων και η αυθαίρετη νομοθέτηση, τιμούν την πολιτεία τού σήμερα.

   Για πόσο ακόμα το πολιτικό σύστημα θα επιχειρεί να προστατεύσει επίπλαστα το κύρος του, προκειμένου να αποφύγει να αναγνωρίσει τις παραβιάσεις βασικών αρχών της Δημοκρατίας, καθώς και τις ποικίλες στρεβλώσεις αυτού του νόμου, αδιαφορώντας για τη σταδιακή καταστροφή του πολυδιάστατου έργου ενός βασικού πόλου κάθε κράτους, αυτού των ΑΕΙ;

* Η Αγγελική Δημητρακοπούλου είναι αντιπρύτανις του Πανεπιστημίου Αιγαίου

πηγή: εφημ. "Η ΑΥΓΗ", Σάββατο 14-7-2012