Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Για ένα φθινόπωρο Αγώνα και Ανατροπής

  του Ζήση Ζάννα*
  
  Τα τελευταία στοιχεία που καταγράφουν αύξηση του χρέους, επιβεβαιώνουν την πλήρη αποτυχία των προγραμμάτων εξυγίανσης όπως επίσης αποκαλύπτουν και τον πραγματικό στόχο των μνημονιακών πολιτικών που ασκούνται τα τελευταία χρόνια. Λεηλασία του δημόσιου πλούτου, επιστροφή σε εργασιακές συνθήκες μεσαίωνα, μαζική φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας είναι οι επιδιώξεις εγχώριων και υπερεθνικών κέντρων κερδοσκοπίας. Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου με μόνο πρόγραμμα τις υποδείξεις της Τρόϊκα πρωταγωνιστούν στην κατεδάφιση της χώρας.



  Το επόμενο διάστημα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για δύο κυρίως λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με το νέο τσουνάμι μέτρων, μέτρα συνεπακόλουθα με το νέο μνημόνιο που έχει ήδη προαναγγελθεί από τους δανειστές. Ήδη απολύσεις σε παιδεία, υγεία και τοπική αυτοδιοίκηση είναι σε εξέλιξη ενώ κανείς δεν μπορεί πλεον να εγγυηθεί την στοιχειώδη υποχρέωση του κράτους να προστατεύσει την πρώτη κατοικία. Ο δεύτερος λόγος είναι οι πρωτοβουλίες και οι αντιστάσεις που θα αναπτύξουν το μαζικό κίνημα, οι εργαζόμενοι και μία δυναμική ανατροπής που μπορεί και πρέπει να προκύψει. Το κλείσιμο της ΕΡΤ και οι ταυτόχρονες κινητοποίησεις απ' άκρο σε άκρο της χώρας έδειξαν ότι οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες έχουν απέναντι ένα κίνημα που δεν υποχωρεί, αλλά αντιστέκεται και αργά ή γρήγορα θα λάβει χαρακτηριστικά κινήματος ανατροπής για μία συνολική πολιτική λύση έξω από τα μνημόνια και το νεοφιλελευθερισμό.



  Success story για τον ελληνικό λαό, για τους εργαζόμενους και τους ανέργους, για την νεολαία της χώρας που ετοιμάζεται να μεταναστεύσει, δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο για τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες και τη νέα διαπλοκή που στήνεται γύρω από την μνημονιακή συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Το σύνθετο ευρωπαϊκό περιβάλλον που διαμορφώνεται κάτω από τις επιδιώξεις του γερμανικού κεφαλαίου και της ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ δεν θα διστάσει να βυθίσει ακόμα περισσότερο τη χώρα στην φτώχεια και την ανέχεια. Αν προσθέσουμε και τις περιπέτειες που μπαίνει η ευρύτερη περιοχή της νοτιο-ανατολικής μεσογείου με ενδεχόμενη επέμβαση στη Συρία και το ρευστό πολιτικό περιβάλλον στην Αίγυπτο μία προοδευτική εναλλακτική κατεύθυνση επείγει.



   Το επόμενο διάστημα που ξεκινάει με τις μεγάλες διαδηλώσεις της ΔΕΘ θα είναι καθοριστικό για τον τόπο. Κάθε συνδικάτο, σωματείο, καθένας και καθεμιά εργαζόμενος/η, οι νέοι, οι άνεργοι, οι επαγγελματίες πρέπει να κάνουν την υπόθεση της ανατροπής δική τους υπόθεση. Να ξεκινήσει το φθινόπωρο ταυτόχρονα με την ελπίδα για μία νέα αναγεννητική πορεία της χώρας, με κυβέρνηση της αριστεράς, απεμπλοκή από τα μνημόνια και ένα νέο πρόγραμμα ανασυγκρότησης της παραγωγής και της οικονομίας. Κάθε μέρα που περνάει με κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ η καταστροφή βαθαίνει. Να μην τους αφήσουμε δευτερόλεπτο να απολύσουν εργαζόμενο, να διαλύσουν υγεία και παιδεία, ασθενή να μη μπορεί να πάρει τα φάρμακά του,
επαγγελματία να κλείσει το μαγαζί του, αγρότη να αφήσει το χωράφι του. Η συμμετοχή στη διαδήλωση της ΔΕΘ θα πρέπει να σημάνει συναγερμό ολομέτωπης αντεπίθεσης του λαϊκού κινήματος.



   Ο ΣΥΡΙΖΑ και μπορεί και θέλει να οδηγήσει τη χώρα σε ένα ξέφωτο ελπίδας για τους εργαζόμενους και τον ελληνικό λαό, για τους λαούς της Ευρώπης. Η νέα, μεγάλη, προοδευτική και δημοκρατική πορεία που έχει άμεσα ανάγκη η χώρα είναι η καρδιά της πολιτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ. Καλούμε τον κόσμο της Πιερίας, όλους όσους πλήτονται από την πολιτική της φτώχειας και της εξαθλίωσης να γίνουν συμμέτοχοι των μεγάλων κινηματικών γεγονότων της επόμενης περιόδου, της πολιτικής ανατροπής αλλά και να εγγυηθούν τη συνέπεια και την επιτυχία της εναλλακτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ. 
  
πηγή: Ημερήσια Πιερίας, 30-8-2013

* Μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, συντονιστής της Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Πιερίας

Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Κόλαση η Μεσόγειος, οι ΗΠΑ υποκινούν νέο μεγάλο πόλεμο

του Γιώργου Δελαστίκ

  Φλέγεται κυριολεκτικά ολόκληρη η Μεσόγειος απ' άκρη σ' άκρη, αλλά η οικονομική λαίλαπα που σαρώνει και καταστρέφει για δεκαετίες την Ελλάδα θολώνει δικαιολογημένα το μυαλό των Ελλήνων και δεν τους επιτρέπει να συνειδητοποιήσουν σε όλη της την έκταση και το βάθος την τραγικότητα της κατάστασης και τις νέες συμφορές που κυοφορούνται στην περιοχή μας.
Συρία
  Στις βόρειες ακτές της Μεσογείου, όλες οι χώρες
περιδινίζονται στη χειρότερη οικονομική κρίση που έχουν γνωρίσει στα σχεδόν εβδομήντα χρόνια που κύλησαν από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, βαλκανικές χώρες, Πορτογαλία στις δυτικές εσχατιές της ευρωπαϊκής ηπείρου, έξω από την πύλη της Μεσογείου στο Γιβραλτάρ βυθίζονται όλο και βαθύτερα στη φτώχεια και τη μιζέρια με πρωτοφανείς ρυθμούς. Απέναντι, στις αραβικές νότιες ακτές της Μεσογείου, οι εμφύλιες συγκρούσεις που είτε βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη είτε στα πρώτα τους στάδια ή προετοιμάζονται, βάφουν ήδη με ποταμούς αίματος τα γαλάζια νερά της κοινής μας θάλασσας που γέννησε τους αρχαιότερους και μεγαλύτερους πολιτισμούς.

 
   Στην Αίγυπτο, μια χούντα πραξικοπηματιών στρατιωτικών ανέτρεψε τον δημοκρατικά εκλεγμένο ισλαμιστή πρόεδρο Μόρσι και σφάζει τον λαό της Αιγύπτου που αντιτάσσεται στο δικτατορικό καθεστώς. Νοσταλγοί της χούντας του Μουμπάρακ όλοι τους οι πραξικοπηματίες, οι περισσότεροι των οποίων βρίσκονται στην υπηρεσία των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Στη Συρία, το ηθικά και πολιτικά χρεοκοπημένο καθεστώς του Ασαντ αμύνεται λυσσωδώς σφαγιάζοντας Σύρους πολίτες που δεν είναι μαζί του, ενώ οι αντικαθεστωτικοί είναι πολύ χειρότεροι.
 
   Στίφη κατσαπλιάδων μισθοφόρων των εμιράτων και του Ισραήλ χρησιμοποιούν αδίστακτα χημικά όπλα εναντίον του συριακού πληθυσμού με χιλιάδες νεκρούς, επιχειρώντας να εμφανίσουν τον Ασαντ ως ένοχο χρήσης χημικών όπλων. Αμερικανοί, Ευρωπαίοι και Ισραηλινοί ετοιμάζουν νέο εμφύλιο στον Λίβανο. Πράκτορές τους τοποθετούν τις βόμβες σε σουνιτικά τζαμιά για να αποδοθεί η ευθύνη στη σιιτική Χεζμπολάχ, την οποία τον περασμένο μήνα η ΕΕ χαρακτήρισε επισήμως ως δήθεν «τρομοκρατική» οργάνωση, ώστε να πάρουν επισήμως αμέσως το μέρος των φασιστικών φιλοδυτικών δυνάμεων του Λιβάνου, συνεχιστών των φαλαγγιτών, όταν ξεσπάσει ανοιχτά ο πόλεμος στον Λίβανο που προετοιμάζουν πυρετωδώς. Προετοιμασία εμφυλίου πολέμου εκ μέρους των ΗΠΑ, της ΕΕ και του Ισραήλ γίνεται και στην Τυνησία, όπου και εκεί η λαϊκή επανάσταση έφερε στην εξουσία ισλαμικές δυνάμεις, καθώς αυτές ανταποκρίνονται στην πολιτική και κοινωνική συνείδηση των αραβικών πληθυσμών κατά τη σημερινή φάση.
 
  
Αίγυπτος
Ο Λευκός Οίκος έχει ξεκινήσει μια αντεπίθεση διαρκείας στις αραβικές χώρες της Μεσογείου προσπαθώντας να ανακτήσει τις χώρες που έχασε με το ξέσπασμα της «αραβικής άνοιξης» ή ακόμη περισσότερο να εμφανίσει ως... «συνέχεια της αραβικής άνοιξης» τη μεθοδευμένη απόπειρα ανατροπής αραβικών καθεστώτων που δεν είναι τυφλά όργανά του. Η επιτυχία των ΗΠΑ και της ΕΕ να ανατρέψουν το καθεστώς του Καντάφι στη Λιβύη χρησιμοποιώντας το ΝΑΤΟ και Αραβες μισθοφόρους άνοιξε την όρεξη των Αμερικανών και κάποιων Ευρωπαίων να ανατρέψουν και τον Ασαντ. Η πράξη απέδειξε όμως ότι χωρίς τη χρήση της πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ, οι κατσαπλιάδες μισθοφόροι που εξοπλίζει η Δύση και πληρώνουν τα εμιράτα είναι σχεδόν αδύνατο να ανατρέψουν υφιστάμενα αραβικά καθεστώτα, ακόμη και όταν μια χώρα σαν την Τουρκία παρέχει ολόπλευρη βοήθεια στους Σύρους αντικαθεστωτικούς.
 
  Η Ουάσιγκτον το κατάλαβε αυτό κι έτσι στην Αίγυπτο προχώρησε στην οργάνωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος και στην εγκαθίδρυση χούντας αμερικανόδουλων αξιωματικών, όπως ο Παπαδόπουλος και ο Ιωαννίδης στη χούντα των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου 1967 στη χώρα μας. Σε μια χώρα σαν την Αίγυπτο άλλωστε με 85 εκατομμύρια κατοίκους, οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ για την ανατροπή του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου Μόρσι είναι πιθανότατο ότι θα οδηγούσε όλους τους αραβικούς λαούς προς την κατεύθυνση της αντιαμερικανικής ριζοσπαστικοποίησης. Τίποτα όμως δεν έχει τελειώσει σε αυτή την ιστορία της προσπάθειας των ΗΠΑ και ορισμένων Ευρωπαίων ηγετών να καθυποτάξουν όλες τις χώρες της Μέσης Ανατολής. Ισως αποδειχθεί ότι είναι αδύνατον να πετύχουν τον στόχο τους χωρίς να εξαπολύσουν έναν γενικευμένο πόλεμο στην περιοχή - έναν πόλεμο που θα οδηγήσει στην κόλαση των στρατιωτικών συγκρούσεων εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους.
 
πηγή: ΕΘΝΟΣ, 26-8-2013

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Οι ΤΡΩΑΔΕΣ του Ευριπίδη από το θέατρο ΠΗΓΑΣΟΣ (η παράσταση)

 
   Το θέατρο "ΠΗΓΑΣΟΣ" παρουσίασε σήμερα στις 18.00 στα αρχαία Λείβηθρα, τις "Τρωάδες" του Ευριπίδη. Η τραγωδία αυτή αποτελεί το μοναδικό έργο που σώζεται μέχρι τις μέρες μας, από την τριλογία που περιελάμβανε τις τραγωδίες "Αλέξανδρος", "Παλαμήδης", "Τρωάδες" και το σατυρικό δράμα "Σίσυφος". Διδάχτηκε το 415 π.Χ. στα Μεγάλα Διονύσια, κατακτώντας τη δεύτερη θέση.
Εκάβη (Κατερίνα Παρλίτση)

   Ως πρώτο πλεονέκτημα της συγκεκριμένης παράστασης θεωρείται ο χώρος στον οποίο παίζεται. Κάτω από την ακρόπολη της αρχαίας πόλης των Λειβήθρων, μέσα σε ένα αιωνόβιο πλατανόδασος-ανακηρυγμένο ως Μνημείο της Φύσης. Τα ψηλά πλατάνια αφήνουν να διακρίνονται κομμάτια του ουρανού, καλύπτωντας όμως το μεγαλύτερο μέρος του. Μέσα σε αυτό το επιβλητικό σκηνικό ήχησαν σήμερα οι ήχοι του τυμπάνου και της γκάιντας, συνοδεύοντας το θρήνο των γυναικών της Τροίας για την καταστροφή της πόλης τους και την επικείμενη σκλαβιά.

ο Χορός
  Αφήνοντας λοιπόν ο Ποσειδώνας τον αλμυρό βυθό του Αιγαίου, με τους χορούς των Νηρηίδων, φτάνει στην Τροία και τη βλέπει να καταστρέφεται και να καίγεται, με το λαό της να σφάζεται ή να εξανδραποδίζεται και τα ιερά της να ατιμάζονται. Αποχαιρετώντας το άλλοτε κραταιό Ίλιο, βρίσκει ως ανέλπιστο σύμμαχο την Αθηνά, μέχρι πρότινος προστάτιδα των Αχαιών. Η θεά, οργισμένη για την καταστροφή και του δικού της ναού από τη μανία των νικητών, συμμαχεί με τον Ποσειδώνα για να καταστρέψουν το στόλο των Ελλήνων, κατά την επιστροφή του στην πατρίδα.
   Ο χορός εισέρχεται στη σκηνή, ρωτώντας την Εκάβη το λόγο του θρήνου της. Η βασίλισσα της Τροίας θρηνεί για το χαμό της πατρίδας της και για τα δεινά που την περιμένουν στη σκλαβιά, στα χέρια των εχυρών της.
  Ο κήρυκας Ταλθύβιος ανακοινώνει τη μοίρα των γυναικών της Τροίας: η Εκάβη γίνεται σκλάβα του Οδυσσέα, η Ανδρομάχη του Νεοπτόλεμου-γιου του Αχιλλέα, η Κασσάνδρα του Αγαμέμνονα, ενώ η Πολυξένη θα θυσιαστεί στον τάφο του Αχιλλέα. Σε έναν έξαλλο χορό η Κασσάνδρα καλεί τη μητέρα της να χαίρεται για την τύχη της, προαναγγέλοντας τη δολοφονία του Αγαμέμνονα και τη δική της, ως εκδίκηση για την καταστροφή της Τροίας.
  Στη σκηνή εισέρχεται η Ανδρομάχη, η οποία αναγέλλει τη θυσία της Πολυξένης. Ο Ταλθύβιος επανέρχεται για να αναγγείλει την απόφαση των στρατηγών να εκτελέσουν τον Αστυάνακτα, γιο του Έκτορα, ρίχνοντας τον από τα τείχη. Η Ανδρομάχη μαζί με την Εκάβη θρηνούν τον επερχόμενο χαμό του βρέφους και καταριούνται τους Έλληνες για τη σκληρότητά τους.
Ανδρομάχη (Άννα Γκούντα)
  Ο Μενέλαος, αναζητά την Ελένη με σκοπό να την τιμωρήσει για την απιστία της και ως υπαίτια του πολέμου. Ενώ η Εκάβη και οι Τρωάδες επικροτούν την απόφασή του να την εκτελέσει άμεσα, αυτός αποφασίζει να τη φέρει στο Άργος και να την παραδώσει στα χέρια των συγγενών των νεκρών του πολέμου.
  Η τραγωδία τελειώνει με τον Ταλθύβιο να φέρνει το πτώμα του Αστυάνακτα για να ταφεί. Οι Τρωάδες, πάντα με πρώτη την Εκάβη, θάβουν το νεκρό παιδί, θρηνώντας για τη μοίρα της πόλης τους και τη δικιά τους, κατά την αναχώρησή τους για τις νέες τους πατρίδες.

 ἰὼ τάλαινα πόλις: ὅμως δὲ                                             Αχ πατρίδα μου δύστυχη: στα πλοία
πρόφερε πόδα σὸν ἐπὶ πλάτας Ἀχαιῶν.                           των Αχαιών τα σέρνουν τα πόδια μας.

  Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Σιακάρας, εκμεταλλευόμενος τις ιδιομορφίες του χώρου βάζει τον Ποσειδώνα και την Αθηνά (Χάρης Αμανατίδης και Τατιάνα Σιδηροπούλου) να εμφανίζονται με θεϊκή προοπτική πάνω από τη σκηνή, πίσω από δύο αιωνόβια πλατάνια, απαγγέλωντας στα αρχαία Ελληνικά, σύμφωνα με το πρωτότυπο κείμενο του Ευριπίδη. Στο επίπεδο της σκηνής, τα αποσπάσματα απαγγέλονται στα νέα Ελληνικά από το Γιάννη Γαλάνη και τη Μαρία Μπουκουβάλα.

Ταλθύβιος (Κ. Παπουτσίδης)
Την Εκάβη ερμηνεύει εξαιρετικά η Κατερίνα Παρλίτση. Αποδίδει τους θρήνους της βασίλισσας εκπληκτικά, ως μάνα, σύζυγος, γιαγιά και βασίλισσα. Ειδικά ο θρήνος της για την Πολυξένη και την Κασσάνδρα, με τη φωνή της να αντηχεί στη χαράδρα των Λειβήθρων ανατρίχιασε όλο το κοινό. Μια εμφάνιση τραγικής ηρωίδας σε όλο της το μεγαλείο.
  Η Δανάη Αμανατίδου εντυπωσιάζει (και πάλι) στο ρόλο της Κασσάνδρας. Ο έξαλλος χορός, η "χαρά" για τον εξανδραποδισμό της από τον Αγαμέμνονα, και η προφητεία της για την ατιμωτική δολοφονία και των δύο αποτέλεσαν κορυφαία στιγμή της παράστασης, με τη συνοδεία του τυμπάνου να επιτείνει την τραγικότητα της σκηνής.
  Η Άννα Γκούντα αποδίδει εκπληκτικά το ρόλο της Ανδρομάχης, μιας γυναίκας που σε μικρό χρονικό διάστημα χάνει τον άντρα της, το παιδί της, την πατρίδα της και γίνεται σκλάβα στα χέρια των εχθρών της. Ο θρήνος της για την εκτέλεση του Αστυάνακτα μας έκανε να βουρκώσουμε από συγκίνηση.
 Ο Κώστας Παπουτσίδης ερμηνέυει πάρα πολύ καλά τορόλο του κήρυκα Ταλθύβιου. Καταφέρνει να κάνει φανερή την τραγικότητα του ρόλου, με την απροθυμία του τόσο να αναγγείλει στις Τρωάδες τις άνωθεν αποφάσεις, όσο και να τις εκτελέσει.
  Πολύ καλοί επίσης ο Σπύρος Αναγνώστου και η Σοφία Αγαθαγγελίδου στους ρόλους του Μενελάου και της Ελένης. Ο μεταξύ τους διάλογος, με τις παρεμβάσεις του χορού και της Εκάβης, χαρακτηρίζεται από δυνατές στιγμές και τη λεπτή ειρωνεία του Ευριπίδη.
Ελένη-Μενέλαος (Σ.Αγαθαγγελίδου-Σ.Αναγνώστου)
  Πολύ καλές ερμηνείες από το χορό (Θ.Σιούμη, Μ.Μπουκουβάλα, Κ.Λασιθιωτάκη, Π.Γώγου, Α.Γκούντα,Σ.Αγαθαγγελίδου, Δ.Αμανατίδου), προσθέτουν στους θρήνους των πρωταγωνιστών,-τριών και αυξάνουν την τραγικότητα του έργου. Στοχευμένη εξαιρετικά και η ζωντανή μουσική της παράστασης, με το Δημήτρη Δριστά στα κρουστά και το Βαγγέλη Μποστανίτη στη γκάιντα.
  Το αντιπολεμικό μήνυμα της παράστασης γίνεται σαφές, μέσα από την περιγραφή της αγριότητας των νικητών, μέσα από τους θρήνους και την αγωνία των νικημένων, μέσα από τη συνολική εικόνα καταστροφής και πόνου που μεταδίδει η παράσταση. Ένα δυνατό κείμενο, εξαιρετικές ερμηνείες των ρόλων των τραγικών προσώπων, στοχευμένη μουσική υπόκρουση, υποβλητικό φυσικό τοπίο. Μια παράσταση που συνταιριάζει το αρχαίο κείμενο με πρωτοποριακές ερμηνείες. 
  Το θέατρο "ΠΗΓΑΣΟΣ" στα καλύτερά του. Όπως άλλωστε μας συνηθίζει τα τελευταία χρόνια!
                               Φοίβος Τσικλιάς

Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

Θεσσαλονίκη-Ανοιχτή Πόλη: Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα!

Αποτελούν μνημείο κυνισμού και πολιτικού αμοραλισμού οι δικαιολογίες του «ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ» απέναντι στις αντιδράσεις οικολογικών οργανώσεων και κοινωνικών δικτύων για την αποδοχή δωρεάς 5.000 ευρώ από τη «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» για την προστασία της «αρείας», προφανώς, αρκούδας. Δηλ. από το «το κόμμα-ντροπή, το πολύ κακό σπυρί - κατάντια της ελληνικής κοινωνίας, το αντιπατριωτικό-ανθελληνικό μόρφωμα που πρέπει να τεθεί εκτός νόμου», σύμφωνα με τις κατά καιρούς δηλώσεις του Δήμαρχου Θεσσαλονίκης, ιδρυτή και «μέντορα» του «ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ».
 Επειδή λοιπόν, όπως πασχίζει να δικαιολογηθεί, στα «21 χρόνια λειτουργίας του ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ δεν συνδέθηκε ούτε συντάχθηκε με καμία πολιτική ιδεολογία, δεν συμμετείχε σε καμία εκδήλωση πολιτικού κόμματος ή σχηματισμού», αποφάσισε, παραμένοντας μάλιστα «πιστός στις αρχές του και σταθερός στην ιδεολογία του»(!), να εισπράξει τα βρώμικα λεφτά των οικο-φασιστών της «ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ», για να «προστατέψει τις οικολογικές του κατακτήσεις». Αφού, κατά το αποδιδόμενο στον κ. Δήμαρχο σχόλιο, «τα λεφτά δεν έχουν χρώμα»(!)
  Όσο για τις «οικολογικές παραδόσεις» των εγχώριων νοσταλγών του ναζισμού, εξαντλούνται στη λίπανση των χωραφιών του Γ΄ Ράιχ με τη στάχτη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος -με τη μαρτυρική Θεσσαλονίκη να έχει πληρώσει το βαρύτερο φόρο αίματος.
  Οι νεοναζί όσες «δωρεές» κι αν κάνουν, δεν μπορούν να καλύψουν το απεχθές ρατσιστικό τους πρόσωπο: Πριν λίγους μήνες πρότειναν «τα κληρονομικώς βεβαρημένα άτομα, όπως οι παρανοϊκοί, οι πνευματικώς καθυστερημένοι, οι σχιζοφρενείς, οι επιληπτικοί, οι φορείς μεταλλαχθέντων γονιδίων, οι αθεράπευτοι αλκοολικοί, οι προχωρημένοι τοξικομανείς και άλλοι θα πρέπει να υποβάλλονται σε στείρωση», τώρα προτείνουν να μαντρωθούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης αντί των «λαθρομεταναστών» οι φτωχοί Έλληνες(!)
  Ας θυμούνται καλά -και προπαντός ο αλλοπρόσαλλος Δήμαρχος Θεσσαλονίκης και οι πιστοί του- το αντιστασιακό σύνθημα «ούτε φαΐ ούτε νερό από το φασισμό!».

  Θεσσαλονίκη-Ανοιχτή Πόλη
 Γραφείο Τύπου