Οι 9 δημοτικοί σύμβουλοι του "Άλλου Δρόμου"

  Ανακοινώθηκαν (με μεγάλη καθυστέρηση) τα επίσημα αποτελέσματα της σταυροδοσίας για το Δήμο Κατερίνης. 
  Δήμαρχος επανεξελέγη ο Σάββας Χιονίδης και ο συνδυασμός "Πολίτες σε Δράση" με ποσοστό 50,50 %, καταλαμβάνοντας 25 έδρες στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο. Ακολουθεί ο Χρήστος Γιαννούλης και ο συνδυασμός "Άλλος Δρόμος", με ποσοστό 27,36 % και 9 έδρες. Έπονται η "Νέα Εποχή" του Νίκου Μακρίδη (16,01 %, 5 έδρες) και η "Λαϊκή Συσπείρωση" με τον Μπάμπη Παπαδόπουλο (6,12%, 2 έδρες).
  Οι 9 δημοτικοί σύμβουλοι που εκλέγονται με τον "Άλλο Δρόμο για το Δήμο Κατερίνης" είναι οι εξής:

Ε.Π. Κατερίνης

• Γιαννούλης Χρήστος

• Κυριακίδης Γιώργος (1272 σταυροί)

• Μίγκος Βασίλης (1120 σταυροί)

• Νταρλαγιάννη Αλεξάνδρα (1109 σταυροί)

• Λιανός Χρήστος (1056 σταυροί)

• Χαϊλατζίδου Θεοδοσία (Γνωσούλα) (822 σταυροί)

Ε.Π. Κορινού

• Αγαθαγγελίδης Δημήτρης (871 σταυροί)

Ε.Π. Παραλίας

• Φάκας Γιάννης (991 σταυροί)

Ε.Π. Πέτρας

• Αρβανίτη Μαρία (753 σταυροί)

Η Θεοδοσία (Γνωσούλα) Χαϊλατζίδου στη ΔΙΟΝ τηλεόραση (ΒΙΝΤΕΟ)

  Την Τετάρτη 14 Μαΐου 2014 η Θεοδοσία (Γνωσούλα) Χαιλατζίδου, υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με το συνδυασμό "Άλλος Δρόμος", ήταν καλεσμένη στην εκπομπή Ευ ζην με τον Ευγένιο Παπαδόπουλο. Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από ζητήματα καθημερινότητας, πολιτισμού, παιδείας και αλληλεγγύης στο Δήμο της Κατερίνης, λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές. 

Το βίντεο της εκπομπής

Το βίντεο παρουσίασης της υποψηφιότητας

"Δυστυχία είναι να μισείς τον εαυτό σου και την πόλη σου"

 του Φοίβου Τσικλιά

  "Είναι φορές που τα πάρκα μετατρέπονται σε λασπωμένες, άσχημες αλάνες, οι κολόνες του ηλεκτρικού και οι πλατείες, γεμάτες διαφημιστικά πανώ, σε φρικαλεότητες από μπετόν, η πόλη, όπως και η ψυχή μου, σ' ένα χώρο εντελώς άδειο, κενό. Η βρόμα στα στενά, οι ρύποι, η άσχημη μυρωδιά από τους ανοιχτούς σκουπιδοτενεκέδες [...] οι αμέτρητοι λάκκοι στους δρόμους και τα πεζοδρόμια, η αταξία, το χάος, ο συνωστισμός, που κάνουν την Ιστανμπούλ αυτό που είναι, πιο πολύ μου δίνουν την αίσθηση ότι δεν είναι η πόλη ανεπαρκής, άσχημη και λειψή, αλλά η ψυχή μου και η ζωή μου.

  

  Βαριές η θλίψη και η μελαγχολία περνάνε από την πόλη σε μένα και από μένα στην πόλη, και νιώθω ότι η πόλη κι εγώ είμαστε ξοφλημένοι."

   

  Αυτά γράφει ο Τούρκος νομπελίστας συγγραφές Ορχάν Παμούκ στο βιβλίο του Ιστανμπούλ: Πόλη και αναμνήσεις. Πρόκειται για ένα αυτοβιογραφικό έργο, το οποίο περιγράφει με μελαγχολική διάθεση τις αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν σε όλα τα επίπεδα της τουρκικής κοινωνίας κατά τον περασμένο αιώνα. Ο Παμούκ βλέπει και καταγράφει τη διαμάχη του παραδοσιακού και του μοντέρνου, στο περιβάλλον μιας ιστορικής μεγαλούπολης.

  

  Αυτό που με παρακίνησε στο παραπάνω απόσπασμα είναι η αλληλεπίδραση του συναισθήματος θλίψης και μελαγχολίας με τον άνθρωπο και την πόλη. Η πόλη, ο χώρος όπου ζούμε, είναι εικόνα του εαυτού μας και των συναισθημάτων μας. Άσχημη και παρακμάζουσα, χαοτική και βρώμικη όταν αδιαφορούμε γι' αυτήν, όταν τη "μισούμε".

  

  Τι χρειάζεται λοιπόν για να αλλάξουμε την πόλη; Χρειάζεται να αλλάξουμε τη ζωή μας, τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το χώρο και τους ανθρώπους γύρω μας. Τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον ευατό μας μέσα στην πόλη. Και εδώ ανοίγονται οι δύο επιλογές μας. Νέος-άφθαρτος και "κάθε μέρα μαζί", από τον καναπέ και αφήνουμε τους άλλους να αποφασίσουν για τη ζωή μας;

  

  Ή το δύσκολο άλλο δρόμο, της συμμετοχής και της δράσης, της αλλαγής και της ανατροπής; Η επιλογή είναι δική μας: ή αλλάζουμε ή "είμαστε ξοφλημένοι".

  

 

Δημοσιεύτηκε στον "ΑΝΤΙΛΟΓΟ της Πιερίας", 9 Μαΐου 2014.

"Ὁ τόπος μας εἶναι κλειστός"

του Φοίβου Τσικλιά

  Προφήτης, μέντιουμ, χαρτορίχτρα που της βγαίνουν, Παΐσιος... Πόσα και πόσα παρόμοια εμφανίζονται στις μέρες μας, να προβλέπουν την ένταξη της χώρας στο ΔΝΤ ή την πτώση του Boeing ("Αγιορείτης πατέρας προβλέπει τη διχοτόμηση της Ουκρανίας").Τέτοιοι μαϊντανοί εμφανίζονται και ευδοκιμούν μέσα σε φυλλάδες και ιστοσελίδες του χαμηλότερου επιπέδου.
  
  Δεν είναι σύγχρονο φαινόμενο οι "προφήτες". Υπήρχαν και στο παρελθόν, όπου εμφανίζονταν ως ποιητές. Έγραφαν κάτι ακατάληπτα πράγματα, με αλληγορικές εικόνες, σε μια καινούρια γλώσσα. Δεκαετίς μετά, ξαναδιαβάζουμε τα αυτά ποιήματα και βρίσκουμε τα κρυμμένα ("προφητικά") νοήματά τους.
   
  Ο "προφήτης" Γιώργος Σεφέρης προέβλεψε την κατάρρευση του παλιού, δικομματικού, συστήματος εξουσίας, λόγω της οικονομικής κρίσης, η οποία έβαλε τέλος στο πελατειακό κράτος και στις κομματικές εξυπηρετήσεις. Διαβάζουμε στο Β': "Ἀκόμη ἕνα πηγάδι μέσα σὲ μιὰ σπηλιά./ Ἄλλοτε μᾶς ἦταν εὔκολο ν᾿ ἀντλήσουμε εἴδωλα καὶ στολίδια/ γιὰ νὰ χαροῦν οἱ φίλοι ποὺ μᾶς ἔμεναν ἀκόμη πιστοί./ Ἔσπασαν τὰ σκοινιὰ μονάχα οἱ χαρακιὲς στοῦ πηγαδιοῦ τὸ στόμα/ μᾶς θυμίζουν τὴν περασμένη μας εὐτυχία". Πάνε τα καλά χρόνια, πάνε τα ευρωπαϊκά κονδύλια, πάνε και τα ρουσφετάκια.
  
  Προφανώς ο ποιητής δεν είχε υπόψη του τα μεγάλα ρουσφέτια στα συμφέροντα. Λογικό, αν αναλογιστούμε ότι το 1935 οι Σκουριές ήταν ακόμα δάσος, το Ελληνικό ήταν ακόμα αεροδρόμιο και οι Μπόμπολας και Λάτσης ήταν ακόμα αγέννητοι...
  
  Ο νομπελίστας ποιητής είχε γράψει και για την Πιερία μας, σε ένα από τα ποιήματα της συλλογής αυτής. Στο Ι' λοιπόν, διαβάζουμε: "Ὁ τόπος μας εἶναι κλειστός, ὅλο βουνὰ/ ποὺ ἔχουν σκεπὴ τὸ χαμηλὸ οὐρανὸ μέρα καὶ νύχτα. [...] Ὁ τόπος μας εἶναι κλειστός. Τὸν κλείνουν/ οἱ δυὸ μαῦρες Συμπληγάδες".
  
  Εύλογα παλαιότεροι μελετητές είχαν θεωρήσει τα Τέμπη ως τις "δυὸ μαῦρες Συμπληγάδες". Εδώ όμως έγκειται η προφητικότητα του Σεφέρη. 78 χρόνια πριν είχε προβλέψει τη λειτουργία των διοδίων του Αιγινίου, τα οποία -μαζί με αυτά της Λεπτοκαρυάς- κλείνουν τον τόπο μας σα Συμπληγάδες...
  
  "Ὁ τόπος μας εἶναι κλειστός". Στο χέρι μας είναι να τον ανοίξουμε!
 
Υ.Γ.: Η ποίηση δε χρησιμεύει (μόνο) για να το παίζουμε κουλτουριάρηδες στο facebook...


δημοσιεύτηκε στον "ΑΝΤΙΛΟΓΟ της Πιερίας"

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του εκλέγεσθαι

του Φοίβου Τσικλιά

(Φανταστική ραδιοφωνική συνέντευξη υποψηφίου δημοτικού συμβούλου)

  

  Γεννήθηκα το (τότε) και μεγάλωσα στην πόλη μας.

  

  Σπούδασα στην τάδε Σχολή του τάδε Πανεπιστημίου, αλλά αυτό είναι αδιάφορο. Η απόκτηση γνώσεων είναι χάσιμο χρόνου, αφού με εμπόδιζε να μπω νωρίτερα στην αγορά εργασίας. Γι' αυτό παράτησα "τα βιβλία" και μπήκα στη βιοπάλη.

  

  Άνοιξα δικιά μου δουλειά, πήρα και δυο υπαλλήλους. Τους πληρώνω στην ώρα τους και τους κολλάω και κάνα ένσημο. Έχω καλό όνομα στην πόλη. Κανένας δεν έχει να μου προσάψει τίποτα, είμαι εργατικός και τίμιος.

  

  Είμαι παλαιόθεν άνθρωπος του πεζοδρόμου. Με συναντάτε συχνά στα καφέ και στα τσιπουράδικα, πάντα με "εκλεκτή παρέα" (κλέβω τη φράση από το τοπικό blog που με φωτογραφίζει). Πάνω-κάτω με τους ισχυρούς φίλους μου, μοιράζουμε χειραψίες και χαμόγελα. Είναι αληθινά χαμόγελα, δε σας βλέπω σαν ψηφαλάκια με πόδια. Σας νιώθω, είμαι κάθε μέρα μαζί σας.

  

  Είμαι Πρόεδρος στον πολιτιστικό σύλλογο Κωλοκοτρονιτσαίων. Ειδικότητά μου η διοργάνωση πανηγυριών, όπου σέρνω το χορό με όλους τους καλούς μου φίλους. Δημάρχους, βουλευτές, Περιφερειάρχες, νυν, πρώην και μέλλοντες. Αυτοί βάζουν το χρήμα, εγώ βάζω τα ψηφαλάκια των μελών του συλλόγου. Τίμια και τακτικά.

  

  Με τα πολιτικά δεν πολυασχολούμαι. Είμαι φυσικά μέλος του ΝΔΟΚ, αλλά επειδή ήταν η οικογένειά μου. Ως φοιτητής ήμουν και στη Νεολαία, μετά όμως τα παράτησα. Πάω, ψηφίζω για Πρόεδρο, στηρίζω τους δικούς μας, διαβάζω της εφημερίδα μας, αλλά μέχρι εκεί. Η πολιτική είναι σαράκι. Έχω τους φίλους μου που τους τρώει. Εγώ τρώω απ' αυτούς.

  

  Γιατί κατεβαίνω στις δημοτικές; Για όλα τα προηγούμενα. Είμαι τίμιος, εργατικός, άνθρωπος της πιάτσας, πιστός στο κόμμα και το Θεό.

  

  Είμαι καινούριος και άφθαρτος. Και ανεξάρτητος, γιατί μου 'παν ότι πουλάει αυτήν την εποχή. Θέλω να προσφέρω στην πόλη μας, γιατί το μέλλον ανήκει σε εμάς, τους "ενεργούς" και "δραστήριους".

  
  Αγαπημένο μου τραγούδι το "Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή". Σας αφιερώνω το "Δεν έχω διεύθυνση, δεν έχω κινητό". Να το ακούτε στις 26 Μαΐου και να με σκέφτεστε.

πηγή: "ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ της Πιερίας" #20, στήλη Προβολείς Ομίχλης