Είμαι Κεντροαριστερός, τι να κάνουμε;

  Τον είχαμε υποτιμήσει τελικά το Σταύρο. Πέσαμε κατευθείαν να τον φάμε, γιατί δεν έχει θέσεις, το κόμμα του εξυπηρετεί σκοπιμότητες κι άλλα τέτοια. Σπασμούς του παλαιοκομματικού συστήματος θα τα αποκαλούσε ο "εκφραστής του νέου στην πολιτική ζωή". Όσο όμως περνά ο καιρός, τόσο περισσότερο πείθομαι για την αλήθεια αυτών των "σπασμών".

  

  Ο Θεοδωράκης έχει και θέσεις και άποψη για τα φλέγοντα ζητήματα. Λαμπρό παράδειγμα η οικονομική του ανάλυση στην εκπομπή του Ν. Χατζηνικολάου. Η αύξηση των μισθών θα οδηγήσει σε αύξηση της κατανάλωσης μόνο των εισαγόμενων προϊόντων. Αυτό με τη σειρά του θα αυξήσει το έλλειμμα, άρα καλό θα ήταν να αποφευχθεί. "Ούτε πρωτοετής φοιτητής οικονομίας δεν τα λέει αυτά τα πράγματα" κατά το Σταύρο, που αφουγκράζεται την αγωνία του ελληνικού λαού αλλά χρησιμοποιεί και τη λογική...

  

  Η θεοδωράκεια οικονομική ανάλυση χάρισε πολλές στιγμές γέλιου, χωρίς καμία αναφορά στο Μνημόνιο. Ήταν σαν το -αποτυχημένο- παραγωγικό μοντέλο να κατέρρευσε μια ωραία πρωία, κι από τότε να κυνηγάμε το χρέος και τα ελλείμματα. Ούτε ΔΝΤ, ούτε δανειακές συμβάσεις, ούτε τίποτα.

  

  Αυτή είναι και η ουσία της ύπαρξης του "Ποταμιού". Δεν είναι κόμμα, είναι ένα μεταπολιτικό εγχείρημα, που δημιουργήθηκε, προωθήθηκε και υφίσταται σαν τηλεοπτικό προϊόν. Πλασάρει γι' αυτό "πρωτοποριακές" εμφανίσεις και διαδικασίες, όπως π.χ. το υπαίθριο Συνέδριο στο Λαύριο ή την "ανοιχτή πλατφόρμα πρότασης υποψηφίων βουλευτών"!

  

  Τοποθετείται σε μια θολή Κεντροαριστερά, που κρατά αποστάσεις τόσο από τη ΝΔ όσο και από το ΣΥΡΙΖΑ. Όμως κάποιες αποστάσεις είναι πιο ίσες, όπως θα έλεγε και ο Όργουελ. Χαρακτηριστικές είναι οι καθημερινές επιθέσεις στελεχών του "Ποταμιού" στην αξιωματική αντιπολίτευση. Χαρακτηριστική και η εμφάνιση του Σ. Θεοδωράκη ως τιμητή της Αριστεράς, με αφορμή τη συνάντηση Τσίπρα-Καμμένου. Χαρακτηριστική επίσης η δήλωση ότι "ο κόσμος δεν έχει πρόβλημα να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ, αν είναι για το κοινό καλό"...

  
  Τον υποτιμήσαμε το Σταύρο. Δεν είναι "τρία πουλάκια κάθονταν". Είναι ένα, μνημονιακό και συστημικό πουλάκι, που φυλάει τα μπόσικα των συμφερόντων "στην άκρη στο Ποτάμι". Κι αν δε στεριόσουμε άνθρωπο, Μνημόνιο δε στεριώνει...



Δημοσιεύτηκε στον ΑΝΤΙΛΟΓΟ της Πιερίας, στις 24-10-2014

H εικόνα της Πιερίας στη νεοελληνική λογοτεχνία

Μια περιδιάβαση στο πώς είδαν οι Έλληνες Λογοτέχνες την Πιερική γη στον εικοστό αιώνα - Μέρος 1ο

  
  Ιστορικοί, κοινωνιολόγοι, οικονομολόγοι, δημογράφοι και άλλοι ειδικοί ερευνητές είναι σε θέση να περιγράψουν καθαρότερα την εικόνα μιας πόλης, ενός νομού, μιας ευρύτερης γεωγραφικής ομάδας και  φυσικά  ενός ολόκληρου  έθνους στηριγμένοι ασφαλώς στις κατακτήσεις και την οικεία ορολογία των επιμέρους λόγων τους. Από την άλλη, η φιλολογική επιστήμη έχει ήδη καταθέσει - όσο το επιτρέπουν οι πηγές και η θεσμική στήριξη και στην περίπτωση της Πιερίας- σημαντικά ευρήματα (αρχαιολογία, βυζαντινή και νεότερη ιστορία) που αργά αλλά σταθερά μάς επιτρέπουν να οικοδομήσουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της ιστορίας του τόπου μας.

  Η ανάκαμψη της ιστορίας, η μελέτη και το ενδιαφέρον για την μικροϊστορία, την παράδοση και τον πολιτισμό των τοπικών σχηματισμών (κοινότητες, σχολεία, εκκλησία και θρησκευτική ζωή, λαϊκή παράδοση και γλώσσα) υπηρετούν εδώ και δύο περίπου δεκαετίες με συνέπεια την παραπάνω έρευνα. Ωστόσο, ενώ σε επίπεδο εθνικό γράφονται και δημοσιεύονται μελέτες που φωτίζουν τη σύνολη ιστορία από τις απαρχές του ελληνικού κράτους μέχρι τις μέρες μας, η ιστορία της Πιερίας και η αποτίμηση των μετασχηματισμών της τοπικής κοινωνίας περιμένει ακόμη τον ειδικό της.

Λογοτεχνία και συγκριτική φιλολογία - λογοτεχνία και ανθρωπολογία

  
  Στο πλαίσιο των νεότερων θεωρητικών και μεθοδολογικών αναζητήσεων τα τελευταία χρόνια η λογοτεχνία χρησιμοποιείται με μεγάλη συχνότητα ως πηγή πληροφοριών και πεδίο έρευνας πολλαπλών αναγνώσεων. Για παράδειγμα η συγκριτική στερεοτυπολογία, κλάδος της συγκριτικής φιλολογίας, μελετά τις διάφορες εθνικές εικόνες όπως αυτές εμφανίζονται στη λογοτεχνία, στη λογοτεχνική κριτική και σε άλλες περιοχές της φιλολογικής επιστήμης. Υπό αυτήν την έννοια ερευνώνται θέματα όπως η διαχρονική εξέταση των εθνικών εικόνων, η λογοτεχνική εικόνα της άλλης χώρας ως στοιχείο σύνθετων υπερεθνικών σχέσεων, η ερμηνεία της γένεσης και της επίδρασης αυτών των εικόνων σε λογοτεχνικό ή ακόμη και σε μη λογοτεχνικό πεδίο με την προϋπόθεση ότι ο ένας πόλος της έρευνας είναι λογοτεχνικός. Η λογοτεχνία, δηλονότι, δεν αντιμετωπίζεται με τη γνωστή πλατωνική καχυποψία, ως απατηλή αναπαράσταση του κόσμου, αλλά ως χώρος εντός του οποίου οι ποικίλες εκφάνσεις του αντικειμενικού κόσμου (η πόλη, η κωμόπολη, το χωριό, τα μαγαζιά, η οικονομική δραστηριότητα, οι πεποιθήσεις, οι δημόσιοι χώροι κλπ.) βρίσκουν προσεκτική αποτύπωση και δικαίωση.

            Είναι κάτι ιστορίες σαν οσμές βαριές, βρομίζουνε τον τόπο, όσο κι αν φυσούν ενάντιοι άνεμοι, βγαίνουν νεκροί και ζωντανοί και αφηγούνται άθλιες συνέχειες ή αποτρόπαια μυστικά, φήμες για ήρωες και για κιοτήδες, τόσο που πέντε μέρες ύστερα από τον σκοτωμό του Τριαντάφυλλου και των τριών ληστών (που τα κεφάλια, των τριών, μπηγμένα σε παλούκια είχαν εκτεθεί στην κεντρική πλατεία Κατερίνης κι αγριεύανε τον κόσμο), ξέσπασε μια περίεργη αντιδικία μεταξύ του Λίθαρη από τη μια, και του Σταθόπουλου και κάποιων άλλων, μάλλον επηρμένων και κενόδοξων, από την άλλη[...] Νίκος Μπακόλας

Λογοτεχνία και ιστορία

  Η λογοτεχνία ωστόσο, ακόμη και όταν αποτυπώνει την περιρρέουσα πραγματικότητα,  δεν ταυτίζεται με την καταγραφόμενη πραγματικότητα. Παραμένει μυθοπλασία, δηλαδή μεταπλασμένη και αληθοφανής επινόηση και όχι ακριβές αντίγραφο της πραγματικότητας, της υπαρκτής πόλης, των υπαρκτών ονομάτων και των υπαρκτών τόπων για να μιλήσουμε για το θέμα μας. Δεν είναι μάλιστα τυχαίο το γεγονός ότι ο αυτόχειρ Καρυωτάκης έθεσε ως έναν πιθανό τίτλο στην γνωστή μας Πρέβεζα τον τίτλο επαρχία. Η υπαρκτή Πρέβεζα διαβάζεται δηλαδή ως εκδήλωση συνειδητή μυθοπλαστικής διάθεσης και όχι κατ’ ανάγκην ως αναφορά και σχολιασμός στη συγκεκριμένη πόλη της δεκαετίας του ’20 (κάργιες εξάλλου και γυναίκες που καθαρίζουνε κρεμμύδια συναντώνται και αλλού).

Οι τρόποι της λογοτεχνίας, το ονομαστικό τέχνασμα, ο ρόλος των τοπωνυμίων και ανθρωπωνυμίων

  Ένας τρόπος για να δηλωθεί αυτή η πλαστότητα προκειμένου να επιδιωχθεί κάτι άλλο είναι και το λεγόμενο ονομαστικό τέχνασμα. Στο μυθιστόρημα του Ντίνου Σιώτη «Δέκα χρόνια κάπου» ο μικρασιατικής καταγωγής και μικροαστικής προελεύσεως κατερινιώτης προφέσορας, ειδικός σε μελλοντομετρικές αναλύσεις, ονομάζεται Καλέογλου προκειμένου να φανεί η πρόθεση του συγγραφέα: η σκληρή δηλαδή κριτική απέναντι σε μια άκρως εκλογικευτική και κομπιουτεροκρατούμενη λανθασμένη αντίληψη. Στο διήγημα του Γιώργου Σκαμπαρδώνη «Ο χωματόδρομο»ς ο μοναχικός ήρωας που αναβοσβήνει τα φώτα του αυτοκινήτου του στα τρένα ονομάζεται Άγγελος Χορταριάς προκειμένου να δηλωθεί η διπλή ιδιότητά του: αθώος, αγγελικός, τρυφερός άνθρωπος που διαθέτει μεγάλη ευαισθησία για τα απλά και ξεχασμένα μονοπάτια, ενδεχομένως τους χορταριασμένους δρόμους, συνυποδήλωση της επαφής του με τη φύση και την αρχετυπική τρυφεράδα (για τον Σεφέρη ο άνθρωπος είναι μαλακός σαν το χόρτο). Ο ήρωας και πρωταγωνιστής του αφηγήματος «Ιστορία ενός αιχμαλώτου» του Στρατή Δούκα Νικόλας Κοζάκογλου ονομάζεται στην πραγματικότητα Καζάκογλου. Ωστόσο, όπως ο ίδιος ο συγγραφέας μας υπενθυμίζει στο βιβλίο του, η τελική γραφή Κοζάκογλου επελέγη γιατί συμβολίζει κάτι από την αγριάδα και τη λεβεντιά των Κοζάκων. Άλλα ονόματα επιλέγονται γιατί συνδέονται με τυπικά, απρόσωπα και χωρίς ιδιαίτερη σημασία ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Ο «Λάκης» της Αλεξάνδρας Δεληγιώργη στο μυθιστόρημά της είναι συνώνυμο του άβουλου, επιφανειακού και γραφειοκρατικού χαρακτήρα όπως και τα γυναικεία ονόματα Βάσω (στο διήγημα του Αντωνίου) και Νίκος είναι τυπικά γυναικεία ονόματα ακριβώς για να δηλωθεί και το επίπεδο αυτών των γυναικών: καθημερινοί άνθρωποι, χωρίς τίποτε το ξεχωριστό, κοινοί (όχι όμως και κενοί) με τις αδυναμίες και τις αρετές τους. Ο Γιώργος Χειμωνάς χρησιμοποιεί το Λιτόχωρο στο βιβλίο του «Ο γιατρός Ινεότης» με την έννοια του λιτού χώρου και όχι εκείνην του υπαρκτού τοπωνυμίου…

Από τον Αντώνη Κάλφα, φιλόλογο-συγγραφέα
Δημοσιεύτηκε στον ΑΝΤΙΛΟΓΟ της Πιερίας, 10 Οκτωβρίου 2014

Η ύπουλη προσπάθεια κατάργησης του κινήματος «Χωρίς Μεσάζοντες»

  Όλοι εμείς οι κάτοικοι της Πιερίας που στηρίξαμε τις αγορές «Χωρίς Μεσάζοντες» ζητάμε να μας εξηγήσετε γιατί ψηφίσατε αυτό τον νόμο. Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό και αναμένουμε άμεσα την έγγραφη δημόσια απάντησή σας.
  Πιεριείς, στηρίξτε την πανελλαδική διαμαρτυρία

Αγαπητοί συμπολίτες

  Το κίνημα «Χωρίς μεσάζοντες» γεννήθηκε στην πόλη μας, εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Ελλάδα, ανακούφισε εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικά αδύναμους πολίτες και ανέδειξε διεθνώς το τεράστιο πρόβλημα της αισχροκέρδειας. Μόνο στον νομό Πιερίας 6.345 οικογένειες έχουν προμηθευτεί αγροτικά προϊόντα «Χωρίς Μεσάζοντες» από τις 42 υποδειγματικές διανομές που πραγματοποιήθηκαν στην πόλη της Κατερίνης από τον Φεβρουάριο του 2012 μέχρι σήμερα.

  Κι όμως, η κυβέρνηση, αντί να πατάξει τους μεσάζοντες και να περιορίσει τα κέρδη τους, ανέλαβε την εξόντωση των λαϊκών αγορών και των κινημάτων για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ.

  Πρόσφατα, ψηφίστηκε ο νέος νόμος περί λαϊκών αγορών σύμφωνα με τον οποίο απαγορεύεται η άσκηση πλανόδιου εμπορίου σε δήμους άνω των τριών χιλιάδων (3.000) κατοίκων (!!!) και δεν επιτρέπεται η έκδοση αδειών πλανόδιου εμπορίου σε νέους αγρότες. Δηλαδή, στο εξής, ο νέος παραγωγός που θα βάλει πχ. 10 στρέμματα πατάτες, δεν θα επιτρέπεται να πουλάει τα προϊόντα του απευθείας στους πολίτες, παρά μόνο στους εμπόρους και στα σούπερ μάρκετ.
 
  Ναι, αυτό τον νόμο τον ψήφισαν και οι 4 βουλευτές του νομού μας.

  Όλοι εμείς οι κάτοικοι της Πιερίας που στηρίξαμε τις αγορές «Χωρίς Μεσάζοντες» ζητάμε από αυτούς να μας εξηγήσουν:

•   για ποιο λόγο απαγορεύσαν στους καταναλωτές το δικαίωμα προμήθειας προϊόντων της ελληνικής γης απευθείας από τους παραγωγούς;
•   Τι "κακό" έκανε ο Έλληνας παραγωγός και του απαγορεύσαν το πλανόδιο εμπόριο;
•   γιατί με τον απαράδεκτο αυτό νόμο οδηγούν παραγωγούς και καταναλωτές απευθείας στην αγκαλιά των μεγάλων πολυεθνικών αλυσίδων σούπερ μάρκετ; Δεν σκέφτηκαν πως με τον περιορισμό αυτό κάποιοι θα ελέγξουν ολοκληρωτικά την τροφή μας;
•   γιατί επιχειρούν να βάλουν τέλος σε ένα κίνημα το οποίο έδωσε σημαντική οικονομική ανάσα σε χιλιάδες νοικοκυριά και παραγωγούς στον τόπο μας;
•   γιατί δημιουργούν παραγωγούς δύο ταχυτήτων; (αφού έχουμε αυτούς που τους ανανεώνεται η άδεια και άλλους που δεν έχουν και δεν πρόκειται να αποκτήσουν;)

Πολίτες της Πιερίας

   
  Εδώ και τρία περίπου χρόνια οργανώσαμε με υποδειγματικό τρόπο 42 διανομές που έγιναν γνωστές σε όλο τον κόσμο. Οι δράσεις μας εξασφάλισαν σε 6.345 οικογένειες ποιοτικά άριστα προϊόντα σε χαμηλές τιμές για τους καταναλωτές και ικανοποιητικές τιμές για τους παραγωγούς. Στηρίξαμε τον Έλληνα γεωργό, τις τοπικές καλλιέργειες, τα ελληνικά προϊόντα και την τοπική οικονομία. Με όπλο την αλληλεγγύη και τον εθελοντισμό πολεμήσαμε την αισχροκέρδεια και τα μονοπώλια. Και τα καταφέραμε!

  Όμως, οι τέσσερεις βουλευτές του νομού μας είχαν διαφορετική άποψη και ψήφισαν έναν νόμο που προσπαθεί να βάλει τέλος στις δράσεις μας «Χωρίς Μεσάζοντες».

  Σας καλούμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού το υπαίθριο πλανόδιο εμπόριο, διότι μέσα απ' αυτό εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα των μικρών παραγωγών αλλά και των επαγγελματιών, δίνοντας ταυτόχρονα στον καταναλωτή τη δυνατότητα προμήθειας ντόπιων, ποιοτικών και φθηνών προϊόντων.

  Σας καλούμε να λάβετε μέρος στη διαμαρτυρία που ξεκινήσαμε σήμερα, και όλοι μαζί να αναγκάσουμε την κυβέρνηση να τροποποιήσει τα επίμαχα σημεία του νόμου.

  Δηλώνουμε πως θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας και την οργάνωση νέων διανομών (25 Οκτωβρίου 2014: Φακές, Μήλα και Πατάτες) χωρίς να πτοηθούμε από την ύπουλη προσπάθεια κατάργησης του κινήματος «Χωρίς Μεσάζοντες»

  Σας καλούμε να καταθέσετε κι εσείς τη δική σας ψηφιακή υπογραφή κάνοντας κλικ εδώ και να στηρίξετε την πανελλαδική διαμαρτυρία . Στον ακόλουθο χάρτη κάντε κλικ στον κύκλο της Κατερίνης και στηρίξτε τον αγώνα κατά της αισχροκέρδειας! 

Εθελοντική Ομάδα Δράσης ν. Πιερίας

Το μυστικό της κοντέσσας Αμφίπολης

  Προχωρά η ανασκαφή. Όχι που δε θα προχωρούσε. Με εντολή Σαμαρά οι αρχαιολόγοι στον τύμβο Καστά σκάβουν "με αυταπάρνηση", περνούν από θάλαμο σε θάλαμο και βιάζονται να φτάσουν στον τελευταίο. Στο μεταξύ, η ήσυχη Αμφίπολη έχει μετατραπεί σε διεθνές press room, με τα ΜΜΕ σε κατάσταση υστερίας να αναζητούν τον ένοικο.

  Το Υπουργείο Πολιτισμού συμμετέχει στην αρχαιομανία, δημοσιεύοντας νέες φωτογραφίες των Καρυάτιδων και των δαπέδων, με τη μέθοδο 10 cm/μέρα. Με το που έρχονται στο φως, οι τηλε-αρχαιολόγοι σπεύδουν να επιβεβαιώσουν ότι ο τάφος είναι μακεδονικός και ανήκει στο Μεγαλέξανδρο. Ή στην Ολυμπιάδα. Ή στο Νέαρχο.
  Έντονο ενδιαφέρον για τον τάφο επικρατεί στα περισσότερα Κόμματα. Ο Αντώνης Σαμαράς ελπίζει να βρει στον τελευταίο θάλαμο κάτι, ό,τι να 'ναι. Αρκεί να το βρει το Σάββατο πριν τις εκλογές, για να προλάβει να κόψει κορδέλα στον Τύμβο, να φωτογραφηθεί και να αποδείξει ότι η ΝΔ εγγυάται τη σταθερότητα των αρχαιολογικών ερευνών.
  Οι κακεντρεχείς έλεγαν ότι θα έβρισκε εκεί το πρωτογενές πλεόνασμα. Όμως με το νέο προϋπολογισμό προβλέπεται ανάπτυξη 2,9%. Συνεπώς, το πλεόνασμα υπάρχει, η οικονομία πάει καλά και γενικά -δόξα τω Μνημονίω- λεφτά υπάρχουν.
  Ο Ε. Βενιζέλος από την άλλη περιμένει να βρει τους ψηφοφόρους του, οι οποίοι περιορίζονται πια στις ηλικίες 65+. Αυτοί οι γραφικοί παππούληδες που νομίζουν ότι ψηφίζουν ακόμη Αντρέα, αλλά τους βγαίνει ΠΟΛΑΝ με ολίγη ΕΠΕΝ. Με το κόμμα του (που δεν ξέρει κανείς πώς το λένε) να κατρακυλάει, ο κ. Αντιπρόεδρος επιχειρεί και μια "αριστερή στροφή" για να προσεγγίσει το ΣΥΡΙΖΑ! Γελάν κι οι Σφίγγες!
  Το ριάλιτι της ανασκαφής, που στήθηκε από τα ΜΜΕ με ευθύνη της συγκυβέρνησης, δε μειώνει καθόλου την αξία των ευρημάτων. Θέτει όμως σίγουρα εν αμφιβόλω τις προθέσεις των αρχαιολόγων, ως προς την επιστημονική και ακαδημαϊκή σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν το έργο τους.
  Οι πληροφορίες που θέλουν τη γοργόνα να εντοπίστηκε στα ανοιχτά της Αμφίπολης, ρωτώντας αν ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος και με πόσες μονάδες θα κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ ελέγχονται ως ανακριβείς...

πηγή: "ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ της Πιερίας", τ. 35

Το Κομπάνι, η Γκουέρνικα των Κούρδων

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

  Μια μικρή πόλη περίπου 50.000 κατοίκων στα σύνορα Συρίας και Τουρκίας έγινε παγκοσμίως διάσημη, τον τελευταίο μήνα, χάρη στην πεισματική αντίσταση των Κούρδων υπερασπιστών της απέναντι στις κατά πολύ υπέρτερες δυνάμεις των φανατικών ισλαμιστών. Στη συλλογική συνείδηση των Κούρδων έχει ήδη πολιτογραφηθεί ως η δική τους «Γκουέρνικα», κατ’ αναλογία προς τη μαρτυρική πόλη του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, που ενέπνευσε τον Πικάσο: σύμβολο ηρωισμού, αλλά και προδοσίας από την πλευρά των γειτόνων και συμμάχων που θα έπρεπε, θεωρητικά, να την προστατεύσουν. Εκείνο που δεν γνωρίζει το ευρύ κοινό είναι ότι η μικρή αυτή πόλη αποτελεί λίκνο μιας σιωπηλής, αλλά πολύ ελπιδοφόρας επανάστασης, που κινδυνεύει να συντριβεί από τη βαρβαρότητα των τζιχαντιστών.
 

  Η πόλη Κομπάνι λέγεται στα αραβικά Αΐν αλ Αράμπ, που σημαίνει, για ειρωνεία της ιστορίας, Αραβική Ανοιξη. Κατοικείται κυρίως από Κούρδους, αλλά και από Αραβες, Τουρκμένιους και Αρμενίους. Οταν ξέσπασε η αρχικά ειρηνική εξέγερση εναντίον του απολυταρχικού καθεστώτος Ασαντ, τον Μάρτιο του 2011, η πλειονότητα των κατοίκων της τάχθηκε υπέρ του δημοκρατικού κινήματος. Αυτή ήταν η θέση και του ισχυρότερου (και φυσικά παράνομου) κουρδικού κόμματος της βόρειας Συρίας, του PYD – μιας αριστερής δύναμης, που διατηρεί στενές σχέσεις με το ΡΚΚ του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στη γειτονική Τουρκία, αν και ιδεολογικά βρίσκεται πιο κοντά στους Ζαπατίστας του Μεξικού, παρά στον Λένιν και τον Μάο. Στόχος του είναι όχι η απόσχιση από τη Συρία, αλλά η δημιουργία μιας ζώνης άμεσης δημοκρατίας, εθνικού και πολιτικού πλουραλισμού, στο πλαίσιο μιας ενισχυμένης περιφερειακής αυτονομίας, στην ευρύτερη περιοχή της «Ροτζάβα», δηλαδή το Συριακό Κουρδιστάν.
 
  Όταν η εξέγερση κατά του Ασαντ εξελίχθηκε σε εμφύλιο πόλεμο, το κοσμικό PYD βρέθηκε ανάμεσα σε δύο πυρά – από τη μια οι δυνάμεις του καθεστώτος, από την άλλη οι τζιχαντιστές. Για να προστατεύσει τον εαυτό του και τον τοπικό πληθυσμό, δημιούργησε ομάδες λαϊκής αυτοάμυνας (YPG). Τον Ιούλιο του 2012, ο κυβερνητικός στρατός αποσύρθηκε από την περιοχή για να ενισχύσει την άμυνα των μεγάλων πόλεων, κυρίως της Δαμασκού. Καλύπτοντας το κενό, το PYD κατέλαβε την εξουσία στο Κομπάνι και άλλες πόλεις της Ροτζάβα. Ειδικά η κατάληψη της πόλης Κομπάνι είχε ξεχωριστή στρατηγική σημασία, καθώς διέκοπτε την επικοινωνία ανάμεσα στην άτυπη «πρωτεύουσα» του Ισλαμικού Κράτους, Ράκα, και τις δυνάμεις του που μάχονται τον Ασαντ στη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας, το Χαλέπι.
 
  Σύντομα το Κομπάνι και η γύρω περιοχή σχημάτισαν ένα από τα τρία καντόνια της ντε φάκτο αυτονομημένης Ροτζάβα. Τη διοίκηση της περιοχής ανέλαβε συνασπισμός κομμάτων με κυριότερους πόλους το PYD και το επίσης κουρδικό KNC, το οποίο πρόσκειται στην τοπική κυβέρνηση του ιρακινού Κουρδιστάν, υπό τον Μασούντ Μπαρζανί. Στο πρόσφατο παρελθόν, οι δύο οργανώσεις είχαν συγκρουσθεί, ακόμη και ένοπλα, με το PYD να κατηγορεί το KNC ως ενεργούμενο της Αγκυρας και να κατηγορείται από αυτό ως μαριονέτα του Ασαντ – κατηγορίες εξόφθαλμα υπερβολικές.
 
  Όπως και να ’χουν τα πράγματα, το PYD ήταν εκείνο που έδωσε τον τόνο, χάρη στην πολύ ισχυρότερη κοινωνική επιρροή και στρατιωτική του δύναμη. Σε σύντομο διάστημα, η απελευθερωμένη Ροτζάβα έγινε πεδίο μιας πραγματικής κοινωνικής επανάστασης. Η διοίκηση των πόλεων και των περιοχών ανατέθηκε σε λαϊκές συνελεύσεις και ανακλητά συμβούλια, όπου συμμετείχαν εκπρόσωποι όλων των εθνικών και θρησκευτικών ομάδων. Η ισοτιμία της γυναίκας κατοχυρώθηκε πλήρως, ακόμη και στο πεδίο της μάχης, με τον σχηματισμό αυτόνομων γυναικείων πολιτοφυλακών. Εκτάσεις απαλλοτριώθηκαν και σχηματίσθηκαν αγροτικοί συνεταιρισμοί. Το Συριακό Κουρδιστάν εμφανιζόταν ως ο υπαρκτός τρίτος δρόμος, ανάμεσα στον κοσμικό απολυταρχισμό του Ασαντ και τη θρησκευτική τύφλωση των τζιχαντιστών.
 
  Αυτό το σπάνιο για τα δεδομένα της Μέσης Ανατολής κοινωνικό και πολιτικό πείραμα κινδυνεύει να συντριβεί από τους τζιχαντιστές ή και από ενδεχόμενη τουρκική κατοχή υπό τον μανδύα της «ουδέτερης ζώνης». Ηδη, η ευρύτερη περιοχή γύρω από το Κομπάνι έχει ερημωθεί, καθώς περίπου 200.000 άνθρωποι, η τεράστια πλειονότητα των αμάχων, έχουν γίνει πρόσφυγες για να αποφύγουν τη σφαγή.
 
  Ενδεχόμενο, το οποίο ελάχιστα φαίνεται ότι ανησύχησε την τουρκική ηγεσία – και, πάντως, πολύ λιγότερο από την προοπτική σταθεροποίησης μιας ντε φάκτο κρατικής, κουρδικής οντότητας, φιλικής προς το ΡΚΚ του Οτσαλάν, μπροστά ακριβώς από τα σύνορά της. Την περασμένη εβδομάδα, όταν οι τζιχαντιστές του ISIS βρίσκονταν στις πύλες του Κομπάνι, ο συναρχηγός του PYD Σαλέχ Μουσλίμ επισκέφθηκε την Αγκυρα, ζητώντας το ελάχιστο: να ανοίξει η Τουρκία διάδρομο στα σύνορά της, ώστε οι Κούρδοι υπερασπιστές της πόλης να έχουν ασφαλείς δρόμους ανεφοδιασμού. Η απάντηση των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών ήταν μια ξεκάθαρη υπεκφυγή, που ισοδυναμούσε με πισώπλατο μαχαίρωμα την πιο κρίσιμη στιγμή: έθεσαν ως όρο για την παραμικρότερη υποστήριξη, να ενταχθούν οι δυνάμεις των Κούρδων στον «Ελεύθερο Συριακό Στρατό» των αντικαθεστωτικών που μάχονται εναντίον του Ασαντ – με άλλα λόγια, να διαλυθούν, να εγκαταλείψουν την εθνική τους υπόθεση και να δώσουν το αίμα τους για χάρη της έμμονης ιδέας του Ερντογάν να ανατρέψει τον Ασαντ. Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε όλοι...

πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 12 Οκτωβρίου 2014

Ξεκινά το 3ο Φεστιβάλ της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης

                           «Στους δρόμους της Ανατροπής σμιλεύουμε το μέλλον»

   Το 3ο Φεστιβάλ της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ ξεκινάει σε όλη την Ελλάδα. Το Φεστιβάλ έρχεται στη Θεσσαλονίκη το 3ήμερο 3-4-5 Οκτώβρη, στο πρώην Στρατόπεδο Παύλου Μελά. Συζητήσεις, συναυλίες, εκθέσεις και μία σειρά από δραστηριότητες θα πραγματοποιηθούν σε έναν από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους της πόλης. Μία γιορτή δημοκρατίας και αλληλεγγύης, μία γιορτή δημιουργίας ενάντια στα κυρίαρχα πρότυπα του ανταγωνισμού που αντιλαμβάνονται τον πολιτισμό ως εμπόρευμα.
 
  Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ καλεί κάθε νέο και νέα, που βιώνει την ανεργία και τη μετανάστευση, την απόγνωση και την ανασφάλεια να πάρει μέρος στις εκδηλώσεις του 3ου Φεστιβάλ Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης. Για να δείξουμε ότι υπάρχει ένας διαφορετικός τρόπος να σκεφτόμαστε, να συζητάμε και να διασκεδάζουμε, κόντρα στην κατάθλιψη και την εξαθλίωση, πέρα από τα μνημόνια και το φασισμό. Για να φωνάξουμε, ότι η γενιά μας μπορεί να καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις και να ζήσει σύμφωνα με τις ανάγκες, τις ελπίδες και τα όνειρα της.

   Στο χώρο θα υπάρχουν δύο μουσικές σκηνές, εκθέσεις και αφιερώματα, κουζίνα, παιδότοπος και βιβλιοπωλείο. Το Σάββατο 4 Οκτωβρίου στις 21.00 η θεατρική ομάδα Πείρα(γ)μα θα παρουσιάσει τον αντιφασιστικό μονόλογο "ΜΑΜΜΑ ΤΟΝΙ" των Φράνκα Ράμε και Ντάριο Φο (θα αναρτηθεί αναλυτική ενημέρωση).
  
  Οι τιμές των εισιτηρίων είναι 4 ευρώ ανά ημέρα, 10 ευρώ για το 3ήμερο, ενώ οι άνεργοι και οι μαθητές θα μπορούν να παρακολουθήσουν το Φεστιβάλ με 2 ευρώ την ημέρα. 
  Τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ (οι γραμμές από το στρατόπεδο Π. Μελλά προς το κέντρο) θα εξυπηρετούν το 3ήμερο του Φεστιβάλ μέχρις τις 3.00 π.μ.

                                                  
                                                   ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ

• ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3 ΟΚΤΩΒΡΗ

Κεντρική σκηνή:
- NIGHTSTALKER
- Beggar's Blues Diary
- Baildsa

Λαϊκή σκηνή:
- Φωτεινή Bελεσιώτου & Σοφία Νάτσιου, μαζί τους ο Ο. Μαυρομάτης και η Δ.Χατζηνικολάου
- Από πριν και από μετά

• ΣΑΒΒΑΤΟ 4 ΟΚΤΩΒΡΗ

Κεντρική σκηνή:
- Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
- Πάνος Μουζουράκης
- Painted blue (μαθητικό συγκρότημα)

Λαϊκή σκηνή:
- Βάσω Βασιλειάδου
- Ποντιακό γλέντι
- Χριστίνα Κυριακίδου (λύρα-τραγούδι)
- Αθηνά Κυριακίδου (νταούλι-τραγούδι)

• ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΟΚΤΩΒΡΗ

Κεντρική σκηνή:
- DUB PISTOLS
- Koza Mostra
- ANEF (μαθητικό συγκρότημα)

Λαϊκή σκηνή:
- Γιώργος Μαργαρίτης
- Αδέσποτοι

                                    ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

• ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3 ΟΚΤΩΒΡΗ

“Θεσσαλονίκη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα ανεργίας 2014”

ομιλητές:
- Δημήτρης Στρατούλης
βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Β' Αθηνών
- Βάσω Κουκλίδου
Αγωνιζόμενες Καθαρίστριες Υπ. Οικονομικών
- Έλενα Καλημέρη
Τμήμα εργατικής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ
 
παρέμβαση από μέλος του Δικτύου Ανέργων
& Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης

• ΣΑΒΒΑΤΟ 4 ΟΚΤΩΒΡΗ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

“Νεολαία και κυβέρνηση της Αριστεράς”
Η νέα γενιά στο πολιτικό προσκήνιο

ομιλητές:
- Τάσος Κουράκης
βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Α' Θεσσαλονίκης
- Γαβριήλ Σακελλαρίδης
δημοτικός σύμβουλος Αθήνας, υποψήφιος δήμαρχος με
την Ανοιχτή Πόλη
- Κώστας Κάβουρας
δημοτικός σύμβουλος Ιλίου και υποψήφιος δήμαρχος με
την Αλληλέγγυα Πόλη, μέλος ΚΣ νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
- Παναγιώτης Αθανασιάδης
Αντιπεριφεριάρχης ψηφιακής σύγκλισης και ψηφιακής
δημοκρατίας στην Περιφέρεια Αττικής

• ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΟΚΤΩΒΡΗ

“ResisΤΑΙΠΕΔ: Ιδιωτικοποιήσεις και αντιστάσεις”

ομιλητές:
- Λίτσα Αμμανατίδου
βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Β' Θεσσαλονίκης
- Ιφιγέννεια Καμτσίδου
καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου ΑΠΘ, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ
 
παρέμβαση από μέλος της πρωτοβουλίας ResisΤΑΙΠΕΔ