το κόκκινο βελούδο: Φεβρουαρίου 2013

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Τα 13 τριαντάφυλλα - Las trece rosas

Αυτή τη στιγμή μου είναι αδύνατο να μιλήσω για την ταινία αυτή. Την κατατάσσω με σιγουρία στις καλύτερες και δυνατότερες που έχω δει. Ίσως τις επόμενες μέρες γράψω κάτι γι' αυτήν. Με τα μάτια ακόμη υγρά, θέλω απλά να κρατήσω τη φράση: "Θα πεθάνω με το κεφάλι ψηλά, μόνο και μόνο γιατί ήμουν καλή. [...] Σου ζητώ μόνο να είσαι καλός. Να τους αγαπάς όλους, να μην κρατήσεις ποτέ κακία σ' αυτούς που σκότωσαν τους γονείς σου. Ποτέ. Οι καλοί άνθρωποι δεν κρατούν κακία."...!

η ταυτότητα της ταινίας

Las trece rosas
Ελληνικός τίτλος: Τα 13 τριαντάφυλλα
Σκηνοθεσία: Emilio Martínez Lázaro
Έτος παραγωγής: 2007
Χώρα παραγωγής: Ισπανία
Διάρκεια: 124'
Παίζουν:
Enrico Lo Verso
Goya Toledo
Félix Gómez
Alberto Ferreiro
Marta Etura
Adriano Giannini
Nadia De Santiago
Fran Perea
Asier Etxeandia
Gabriella Pession
Pilar López de Ayala Arroyo
Verónica Sánchez Calderón

Υπόθεση:
Επίκεντρο της ταινίας του Εμίλιο Μαρτίνεθ Λάθαρο αποτελούν και πάλι, όπως και στην ταινία Libertarias, οι γυναίκες στον εμφύλιο. Μετά τη νίκη των φρανκικών στρατευμάτων το 1939, ο Φράνκο υπόσχεται ότι θα τιμωρηθούν μόνο όσοι από τους αντιπάλους έχουν «ματωμένα χέρια». Δεκατρείς γυναίκες που δεν είχαν ωστόσο διαπράξει κανένα έγκλημα, συλλαμβάνονται με την κατηγορία της ανταρσίας και καταδικάζονται σε θάνατο. Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα (η ιστορία, τα γράμματα και τα έγγραφα που παρουσιάζονται στην ταινία είναι αυθεντικά, ωστόσο τα γεγονότα έχουν ωραιοποιηθεί, για ευνόητους λόγους, όπως για παράδειγμα στη φυλακή de Ventas) και αποτελεί σημείο αναφοράς στην ιστορία του ισπανικού εμφυλίου. Υποψήφια για 14 βραβεία Γκόγια, κέρδισε 4 (μουσικής, δεύτερου αντρικού ρόλου, φωτογραφίας και κουστουμιών).

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Ισόβια κάθειρξη για Παπαγεωργόπουλο, Λεμούσια και Σαξώνη

Σε ισόβια κάθειρξη καταδικάστηκαν από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων οι Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, Μιχάλης Λεμούσιας και Παναγιώτης Σαξώνης για την υπεξαίρεση - μαμούθ στο δήμο Θεσσαλονίκης. Επιπλέον στο Μιχάλη Λεμούσια επιβλήθηκε και ποινή κάθειρξης 18 ετών ενώ επιπλέον 9 έτη επέβαλλε το δικαστήριο και σε βάρος του Παναγιώτη Σαξώνη. Στους δύο πρώην διευθυντές της Ταμειακής Υπηρεσίας του δήμου Θεσσαλονίκης επέβαλλε ποινή κάθειρξης 10 και 15 έτη. Στον Π.Σαξώνη επιβλήθηκε και χρηματική ποινή 1.779.000 ευρώ για το αδίκημα του ξεπλύματος βρόμικου χρήματος. Νωρίτερα, ο εισαγγελέας έδρας είχε προτείνει την ποινή ισόβιας κάθειρξης και για τους τρεις βασικούς κατηγορούμενους. Το δικαστήριο δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό.

Χωρίς ελαφρυντικά

Οι συνήγοροι του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου ζήτησαν από το δικαστήριο να αναγνωρίσει στον πελάτη τους το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου και να ληφθεί υπόψη η συνολική προσωπικότητα του κατηγορούμενου. «Επέδειξε λαμπρή διαδρομία στην πόλη της Θεσσαλονίκης με αφετηρία τα μαθητικά του χρόνια. Κράτησε τη σημαία της πατρίδας του σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες και ήταν βουλευτής επί 17 χρόνια. Αν δεν το δικαιούται αυτός ο άνθρωπος, ποιος το δικαιούται;» είπε η συνήγορος του Β.Παπαγεωργόπουλου Αλέκα Τσάκου - Μαύρου. Το ελαφρυντικό του προτέρου έντιμου βίου και της μεταγενέστερης καλής συμπεριφοράς ζητήθηκε και για τον Μιχάλη Λεμούσια.

«Δεν αρκεί ούτε το λευκό ποινικό μητρώο. Οι σπουδαίες αθλητικές επιδόσεις δεν μπορούν να θεμελιώσουν την απονομή του ελαφρυντικού. Θα έπρεπε να σταθούν στοιχεία ήθους αποτρεπτικά στην εγκληματική δραστηριότητα. Το πληγέν έννομο αγαθό είναι το δημοτικό χρήμα. Εκδήλωσαν αμέσως πράξεις διαφθοράς με του που ανέλαβαν τη διοίκηση. Δεν εκδήλωσαν κάποια μεταμέλειας. Ήταν εξοικειωμένος με το οικονομικό έγκλημα» τόνισε ο πρόεδρος του δικαστηρίου που αποφάσισε να μην αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό.

Απόφαση ενοχής
   Ένοχοι κρίθηκαν ο πρώην γενικός γραμματέας του δήμου Μιχάλης Λεμούσιας για ηθική αυτουργία σε υπεξαίρεση αλλά και ο «πρωταγωνιστής» στην υπόθεση Παναγιώτης Σαξώνης, πρώην υπάλληλος της Ταμειακής Υπηρεσίας του δήμου. Το δικαστήριο έκρινε ένοχο τον πρώην δήμαρχο για άμεση συνέργεια δια παραλείψεως. Ένοχοι κρίθηκαν επιπλέον και οι δύο πρώην διευθυντές της Ταμειακής Υπηρεσίας.
   Αντίθετα το δικαστήριο έκρινε αθώους τους πρώην αντιδημάρχους Οικονομικών Θ.Αθανάσαρο, Μ.Ζορπίδη και Α.Γερογιάννη. «Ουδεμία ανάμειξη ότι είχαν στην εγκληματική δραστηριότητα του Σαξώνη. Ούτε μπορούσαν να το αντιληφθούν. Ούτε περιήλθε στην κατοχή τους οποιοδήποτε ποσό από την υπεξαίρεση. Αθώοι κρίθηκαν και οι υπόλοιποι 10 υπάλληλοι που κάθισαν στο εδώλιο του δικαστηρίου.«
   Ο δήμαρχος όρισε ως γενικό γραμματέα το στενό συνεργάτη του. Οι δυο τους συνδέονταν στενότατα και ταυτίστηκαν στην κοινή γνώμη. Ο Μ.Λεμούσιας αναζητούσε μία "πηγή" χρημάτων με πρόσχημα την ενίσχυση της παράταξης του Β.Παπαγεωργόπουλου. Ο γενικός γραμματέας προέτρεψε τον Π.Σαξώνη να υπεξαιρεί. Γνώστης ήταν και ο Β.Παπαγεωργόπουλος. Εστησαν "μηχανή" υπεξαιρέσεων. Έφταναν χρήματα στα χέρια του δημάρχου αλλά δεν ήθελε να γνωρίζει την προέλευσή τους» υποστήριξε ο πρόεδρος του δικαστηρίου εκφωνώντας την απόφαση. Όπως είπε ο πρόεδρος του δικαστηρίου η απαγγελία της απόφασης πρέπει να είναι αιτιολογημένη σύμφωνα με τις επιταγές του Συντάγματος. Μάλιστα όπως είπε η απόφαση θα είναι περίπου 400 σελίδες και θα απαιτηθεί περίπου ένα μήνα για να καθαρογραφεί.
«Τυχαία η αποκάλυψη της υπόθεσης»

    Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου δεν βρέθηκαν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η υπεξαίρεση ξεκίνησε το 1999 και η εκκίνηση της προσδιορίστηκε με την ανάληψη της διοίκησης του δήμου από το Β.Παπαγεωργόπουλο.
     «Πέντε μήνες ακούσαμε λεπτομερώς όλα τα επιχειρήματα. Η απόφαση πρέπει να απαγγέλλεται αιτιολογημένα. Ο κατηγορούμενος Παναγιώτης Σαξώνης δεν υπεξαιρούσε πριν το 1999. Άρχισε τότε η υπεξαίρεση. Από τα μετρητά που παραλάμβανε για φόρους και εισφορές υπεξαιρούσε μεγάλο μέρος τους προσκομίζοντας στο τέλος του έτους πλαστά παραστατικά. Η δράση του αποκαλύφθηκε από τυχαίο γεγονός» ανέφερε ο πρόεδρος του δικαστηρίου.
Το ύψος της υπεξαίρεσης
     «Το χρήματα που έλαβε ο Π.Σαξώνης από το 1999 έως και το 2008 ήταν 21.156779 ευρώ οπότε το ποσό της υπεξαίρεσης δεν μπορεί να υπερβαίνει αυτό το ποσό. Υπεξαίρεσε συνολικά 17.962.336 ευρώ. Λάμβανε τα χρήματα αυτά άφθονα και απροβλημάτιστα. Αρκούσε μία εντολή του δημάρχου να κλείσει η στρόφιγγα των μετρητών. Ο διευθυντής γνώριζε πολύ καλά ότι τα μετρητά προσαυξάνουν τον κίνδυνο της υπεξαίρεσης. Εντύπωση προκαλεί η ιλιγγιώδης αύξηση των μετρητών που έπαιρνε ο Π.Σαξώνης μετά το 1999. Για να έχουμε και μία αίσθηση του ύψους των χρημάτων αυτό το ποσό αντιστοιχεί σε 6,1 δις δραχμές» σημείωσε ο πρόεδρος.
Οδηγούνται στις φυλακές

    Μετά το πέρας της ακροαματικής διαδικασίας, ο Β. Παπαγεωργόπουλος σήκωσε το χέρι και ζήτησε τον λόγο, τονίζοντας: «Με όλο τον σεβασμό, επαναλαμβάνω ότι ουδεμία απολύτως σχέση έχω με την υπόθεση. Είμαι βέβαιος ότι κάποιοι θα πεθάνουν με τύψεις». Απευθυνόμενος στον τέως δήμαρχο, ο πρόεδρος του δικαστηρίου Γιώργος Αποστολάκης απάντησε: «Πάντως, εμείς δεν θα είμαστε αυτοί».

    Οι Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, Μιχάλης Λεμούσιας και Παναγιώτης Σαξώνης οδηγήθηκαν στη συνέχεια στις φυλακές Διαβατών. Συνοδεία αστυνομικών και φορώντας χειροπέδες, οι τρεις καταδικασθέντες αποχώρησαν από το Δικαστικό Μέγαρο χωρίς να προβούν σε οποιαδήποτε δήλωση προς τους δημοσιογράφους.

πηγή: tvxs.gr

- See more at: http://www.left.gr/news/isovia-gia-ton-entimo-filo-toy-samara-vasili-papageorgopoylo-syriza-mitra-tis-diafthoras-kai#sthash.XgvDSrW6.dpuf

"Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την ημέρα που ο κ. Σαμαράς δήλωνε για το στέλεχος της ΝΔ και πρώην δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Παπαγεωργόπουλο ότι: «Θεωρώ ότι είναι ένας έντιμος άνθρωπος ο οποίος έχει προσφέρει απίστευτα πράγματα στην πόλη της Θεσσαλονίκης» (ΔΕΘ - 17/9/2011)" ανα΄φερει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ μετά και την ανακοίνωση της καταδίκης του τέως Δημάρχου σε ισόβια.

"Τα πιστεύει ακόμα και σήμερα αυτά ο κ. Σαμαράς; Παραμένει ακόμα στέλεχος της ΝΔ; Το σίγουρο πάντως είναι ότι η διαπλοκή και η διαφθορά στη χώρα μας έχουν ονοματεπώνυμο και η ΝΔ έχει αποτελέσει διαχρονικά τη μήτρα και της διαφθοράς και της διαπλοκής" προσθέτει.

- See more at: http://www.alterthess.gr/content/syriza-paramenei-akoma-stelexos-tis-nd-o-papageorgopoylos#sthash.tQeYOmH7.dpuf

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

1 χρόνος Κοκκινο Βελούδο

   Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τη δημιουργία του blog μου. Ένας πολύ σημαντικός χρόνος για τα πράγματα στη χώρα μας, που έκρινε εν πολλοίς το κοντινό (ή και το μακρινό;;;) μέλλον μας. Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία να επικοινωνώ τις απόψεις μου με άρθρα δικά μου ή με δημοσιεύσεις-κείμενα-άρθρα που μου άρεσαν και θέλησα να τα διαδώσω.
   Με την εμπερία του ενός έτους, των πάνω από 8.500 επισκέψεων και των θετικών σχολίων για τη λειτουργία του blog, θα συνεχίσω δυναμικά, Κόκκινα και Βελούδινα...!!!
   Σας αφιερώνω τις 4 Εποχές του Βιβάλντι, για να θυμόμαστε ότι ό,τι και να κάνουν η Άνοιξη θα έρθει...! Κι είναι στο χέρι μας να τη φέρουμε...!!!

Φοίβος

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Αποενοχοποιήστε τους πολίτες !

του Γιώργου Κιμούλη

Η τέχνη μου εδώ και χρόνια μου έμαθε, πως όλα τελικά είναι… προσωπικά. Όλα είναι επί π ρ ο σ ω π ι κ ο ύ ! Αυτή η σκέψη, με αποενοχοποίησε και μου έδωσε τη δυνατότητα να κατανοήσω την έννοια της δύναμης του υποκειμένου, αλλά και την αλτουσεριανή υποκειμενικότητα χωρίς υποκείμενο. Με λίγα λόγια μπόρεσα να αντιληφθώ πολύ γρήγορα, πως οι έννοιες άτομο και κοινωνία - άτομο και κράτος είναι έννοιες αφηρημένες και αποκτούν νόημα μόνον σε συνάρτηση η μία με την άλλη, διατηρώντας ταυτόχρονα την αυτονομία τους. Δε φοβήθηκα λοιπόν ποτέ να αρθρώσω και στη συνέχεια να επαναλαμβάνω τη φράση, πως “το πολιτικό αίτημα του ανθρώπου είναι να μπορέσει να ζει ατομικά κοινωνικός”, χωρίς αυτό να συνιστά αντίφαση, όπως πολλοί πιστεύουν. Η αλληλένδετη σχέση της αυθορμησίας με την πειθαρχία είναι ένα διαρκές ζητούμενο.

Δύσκολο έργο στη θεωρία, αλλά και στην πράξη της Αριστεράς, και ειδικά μέσα σ’ αυτή τη σύγχυση που ζούμε. Κατ’ αρχάς, μέσα σ’ αυτό το τοπίο η Αριστερά έχει μία πρώτιστη και καθόλου ασαφή υποχρέωση: τη ρ ή ξ η. Η ρήξη όμως δε φτάνει να εξαγγέλλεται. Όπως και δε φτάνει να υλοποιείται μόνο μέσα από παραδοσιακές μορφές αγώνα και αντίστασης. Η Αριστερά πρέπει να βρει ξανά τον τρόπο - να θυμηθεί ξανά τη γλώσσα, που ιστορικά μόνον εκείνη μιλούσε πολύ καλά, κι έτσι έκανε τα πράγματα "προσωπική" υπόθεση του καθενός.

"Μιλώ αμιγώς πολιτικά" δε σημαίνει στερώ τη σκέψη μου από τα συναισθήματα, που μου προκαλεί η σκέψη αυτή, ούτε σημαίνει: στερώ τη σκέψη μου από τα συναισθήματα, που γέννησαν αυτή τη σκέψη. Η αποφυγή συναισθηματικής έκφρασης στον πολιτικό λόγο είναι μία γραφειοκρατική αντίληψη της πολιτικής πρακτικής. Η συγκίνηση και η συναισθηματική αρωγή δε θολώνει τη σκέψη, όπως πολλοί μπορεί να πιστεύουν. Αντιθέτως. Τη φωτίζει και την ενδυναμώνει.

Ειδικά τώρα, την εποχή, που ζούμε, βλέπουμε πόσο εμφανής είναι η προσπάθεια χειραγώγησης του πολίτη με στόχο την πολιτική του παράλυση και την ενεργοποίηση των συντηρητικών του αντανακλαστικών μέσω του Φόβου. Μόνον που εδώ μας ξεφεύγει κάτι. Εδώ κ ά τ ι προηγείται του Φόβου. Κι εκεί πιστεύω πως επενδύει, προς το παρόν, η κρατική εξουσία. Και αυτό δεν είναι τίποτ’ άλλο απ’ την Ενοχή και τη διατήρηση του ενοχικού συναισθήματός του. Μέσω μιας κατασκευασμένης ενδοβολής (η ενδοβολή είναι η διεργασία κατά την οποία ένα εξωτερικό φαινόμενο παρερμηνεύεται από το άτομο ως φαινόμενο με εσωτερική προέλευση), τον καθιστούν διαρκώς συνυπεύθυνο της κατάστασης, που βιώνει. Η Ενοχή εδώ προηγείται του Φόβου. Την ίδια στιγμή ο πλήρης διαχωρισμός, που έχει συμβεί μεταξύ Πολιτικού και Κοινωνικού, τον οδηγεί στην απαξίωση της έννοιας: πολιτική αντιπροσώπευση. Την ίδια στιγμή όμως η ανάγκη ύπαρξης μιας Πατρικής φιγούρας, που καθορίζει το Ιδεώδες Εγώ του (μιας και παραμένει ορθή η λακανική θέση: “ο Πατέρας δεν συνιστά μορφή, αλλά λειτουργία”), τον οδηγούν απευθείας στην αγκαλιά αυτών που τον κρατούν όμηρο, αναπτύσσοντας σ’ αυτόν το Σύνδρομο της Στοκχόλμης. Ως όμηρος ταυτίζεται με τους εγκληματίες, με τους απαγωγείς που τον κρατούν και νιώθει συναισθηματικό δέσιμο μαζί τους. Αυτά συντηρούν παράλυτο τον πολίτη, αυτά του απαγορεύουν να μιλήσει, αυτά τον οδηγούν στην υπακοή. Οι πολίτες δε φοβούνται ακόμη. Οι πολίτες νιώθουν Α-μηχανία, Α-πορία, Απελπισία. Και δεν αντιδρούν γιατί νιώθουν ένοχα, αλλά και γιατί νομίζουν πως δεν έχουν κανέναν να τους αντιπροσωπεύσει. Τα σημάδια μιας συναισθηματικής κόπωσης των πολιτών είναι εμφανή.

Το 2013 δεν μπορούμε να ζητάμε από τους πολίτες αυτής της χώρας να συμπεριφερθούν ως υποκείμενα αντίστασης και αυτονομίας. Είναι εξουσιαζόμενα υποκείμενα για κάποιους αισιόδοξους ή εξουσιαζόμενα αντικείμενα για κάποιους άλλους, πιο απαισιόδοξους. Η αντίληψη πως η εξουσία ασκείται μόνον απ’ το Κράτος, το οποίο τιμωρεί ή λειτουργεί κατασταλτικά, είναι μία φτωχή σύλληψη της εξουσίας. Η εξουσία δεν είναι θεσμός ή σύνολο θεσμών. Ούτε δομή, ούτε μηχανισμοί. Η εξουσία λειτουργεί πάνω απ’ όλα ως παραγωγική εξουσία. Παράγει δυνάμεις, γνώση και διαθέτει τεχνολογία: την “τεχνολογία της εξουσίας”. Πρόκειται για μία “πανταχού παρουσία της εξουσίας”, με την έννοια ότι αυτή εμφανίζεται “κάθε στιγμή σε κάθε σημείο”.

Δεν μπορεί να περιμένουμε όμως να φτάσει σε σημείο τήξης η θερμοκρασία της έντασης. Δε θα φτάσει ποτέ. Αν δεν απελευθερώσουμε τους πολίτες απ’ τα δεσμά της ενοχής και δεν τους βοηθήσουμε ν’ αντιληφθούν πως η αντίδραση είναι παραγωγική και έχουν εμάς σύμμαχο και αντιπρόσωπό τους, τότε η ήττα θα είναι γεγονός. Και δε μιλώ για μία εκλογική ήττα, μιλώ για την ήττα ολόκληρου του κοινωνικού χώρου!

Σ’ αυτό το σημείο, ο Νέγκρι έχει απόλυτο δίκιο όταν περιγράφει τον νέο ανθρωπολογικό τύπο με τα τέσσερα χαρακτηριστικά: Ο σύγχρονος άνθρωπος, γράφει, είναι Χρεωμένος, Μιντιακός, Ασφαλισμένος και Αντιπροσωπευόμενος. Χρεωμένος: γιατί κάπου χρωστά. Σε τράπεζες, στην εφορία, στο ΙΚΑ, στο ΤΕΒΕ, σε φίλους ή σε συγγενείς. Μιντιακός: γιατί αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα μόνο μέσα από τα ΜΜΕ. Ασφαλισμένος: γιατί υπάρχει μία διαρκής αίσθηση παρανομίας και ανησυχίας που τον τυλίγει από παντού. Η φυλακή, μην ξεχνάμε, ξεκινά πλέον πριν τις πύλες της. Ξεκινά απ’ τη στιγμή που φεύγεις απ’ το σπίτι σου. Κι αυτή η γενικευμένη ανησυχία μπορεί να δικαιολογήσει κάθε είδος αδικίας. Και Αντιπροσωπευόμενος: γιατί έχει σταματήσει να ασχολείται με τα κοινά όχι επειδή αντιπροσωπεύεται από κάποιους, αλλά γιατί δυστυχώς έχει χάσει κάθε πίστη στην ίδια την έννοια της αντιπροσώπευσης.

Σ’ αυτούς τους πολίτες απευθύνεται η Αριστερά, χωρίς να ξεχνά αυτό που πολύ σωστά είχε αναλύσει: πως ο καπιταλισμός ανέκαθεν βασιζόταν στην απομόνωση των ατόμων και ο στόχος του αυτός δυστυχώς έχει επιτευχθεί. Η εξατομίκευση είναι ένας καινούργιος πολιτικός τόπος, το οποίον δεν πρέπει να παραβλέπουμε. Και ο μόνος άνθρωπος δεν κρίνει αναλύοντας, αισθάνεται και πράττει βάσει του αξιακού του συστήματος. Κι αυτός ανέκαθεν ήταν ο τόπος της Αριστεράς!

Εδώ, αυτή η Νέα Δεξιά κάνει λάθος και λόγω έπαρσης βιάζεται. Είναι πια εμφανές, ότι, εκτός από την υπακοή μας, εκτός από την υφαρπαγή όσων μας απέμειναν, η κυβέρνηση ζητά πια το μέγιστο: μέσα από τη διάλυση των ονείρων για μια θέση στον ήλιο σε έναν τόπο στοιχειώδους, έστω, δικαιοσύνης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τώρα διεκδικεί να τελειώσει με την Αριστερά ως αξιακό σύστημα. Διεκδικούν να κυριαρχήσουν οριστικά και παντού. Όχι μόνο στην οικονομία και στον τρόπο ζωής, αλλά και στην ψυχοδιανοητική μας υπόσταση.

Αυτή η Νέα Δεξιά με τα μετεμφυλιοπολεμικά χαρακτηριστικά της, θέλει να εκδικηθεί, εξαφανίζοντας τόσων χρόνων ανθρώπινη εξέλιξη και να παραδώσει το «περί δικαίου αίτημα» των κοινωνιών στις θρησκείες, στα σύνορα, στο ρατσισμό, στην αγραμματοσύνη - σε κάθε είδους αποκλεισμό. Κοντολογίς, διεκδικεί να ξεμπερδέψει με το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Αφού εκτιμά πως έχει κερδίσει όλα τ’ άλλα. Σωστά σκέφτεται. Γιατί η κρατική εξουσία, πρώτη απ’όλους, αναγνωρίζει την ηθική αφετηρία της ανθρώπινης συμπεριφοράς και, πρώτη απ’ όλους, γνωρίζει πως ποτέ δεν θα σιγουρέψει την κυριαρχία της, εάν δεν εξασφαλίσει την ενεργητική συγκατάθεση των κοινωνιών. Εδώ λοιπόν η Αριστερά οφείλει να επενδύσει : στο ηθικό της πλεονέκτημα! Άλλωστε, χωρίς αυτό, δεν έχει λόγο ύπαρξης. Είναι αναγκαία λοιπόν η επένδυση στο συναίσθημα των πολιτών!

Υπάρχουν άνθρωποι, που αν δεν έχουν μάλιστα και κάποια συνδικαλιστική πείρα, κοιτάζουν μ’ ένα βλέμμα απόγνωσης και κινούνται μ’ ένα σώμα σε κατάσταση παραλυσίας. Δε θέλουν να σκεφτούν. Δε θέλουν ν’ ακούσουν άλλες αναλύσεις. Έχουν ανάγκη να τους νιώσουν! Κι αυτό δεν είναι λαϊκισμός. Είναι κάλυψη Ανάγκης! Η Αριστερά, ιστορικά, απευθυνόταν χωρίς φόβο στο συναίσθημα. Όχι, για να το διαχειριστεί, αλλά για να το προστατέψει. Γι’ αυτό και ο πολιτικός της λόγος οφείλει πλέον άφοβα να μιλά κ α ι στο συναίσθημά του πολίτη. Σ’ αυτόν που του υπενθυμίζουν καθημερινώς, πως έζησε για αρκετά χρόνια πλούσια και πάνω απ’ τις δυνάμεις του, ξυπνώντας του ένα pudendum - αυτό το αίσθημα ντροπής -, που του κρατά το κεφάλι κατεβασμένο και το στόμα του κλειστό.

Η Αριστερά πρέπει να γίνει προσωπικά προστατευτική. Η μόνιμη φράση που ακούγεται έξω είναι: “νιώθω απροστάτευτος!” Να, γιατί πιστεύω πως αποενοχοποιημένα πρέπει να μιλάμε στο συναίσθημά του πολίτη, σαν άνθρωποι που νιώθουν και οι ίδιοι - προσωπικά - πάνω απ’ όλα την απόγνωσή του. Ο πολίτης έχει ανάγκη τη διαρκή δήλωση έμπρακτης αλληλεγγύης. Αρκεί ν’ αναπτυχθεί ένα οργανωμένο δίκτυο, το οποίο θα ασχολείται με αυτό. Με την αποενοχοποίηση του πολίτη! Χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα και τους τρόπους, χωρίς το φοβικό σύνδρομο του λαϊκισμού. Τότε η προσωπική επέμβαση του καθενός δε θα λειτουργεί σαν αποχυμοποιημένη συμπερασματική έκφραση κάποιας πολιτικής αναλυτικής σκέψης, που αντιμετωπίζει το πρόβλημα, απλώς σαν αντικείμενο προς έρευνα. Ζητείται πάθος λοιπόν! Γιατί η έλλειψή του δηλώνει έλλειψη πίστης.

Επαναλαμβάνω αυτό που είπα στην αρχή:

Μιλώ πολιτικά δε σημαίνει στερώ τη σκέψη μου από τα συναισθήματα.

Το βασικό στοιχείο, που δεν έχουν όλοι αυτοί, που “συγκυβερνούν” πέρα από τα άλλα, είναι πως δεν είναι ένας απ’ αυτούς που κοιτάζουν με απόγνωση και απελπισία! Μιλούν γι’ αυτούς, αλλά δεν είναι αυτοί!

Γι’ αυτό και το σύνθημα της Αριστεράς πρέπει να είναι:

Δεν είμαστε έξω από εσάς γι’ εσάς! Ούτε μιλάμε στο όνομά σας – ε ί μ α σ τ ε Εσείς!

Στη Θεσσαλονίκη ο Αλέξης Τσίπρας

Στη Θεσσαλονίκη θα βρίσκεται την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.

Στις 11.00 θα επισκεφτεί με κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ το αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ., όπου θα συναντηθεί με τους εργαζόμενους.

Στις 19.00 θα μιλήσει σε ανοιχτή εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, με θέμα "Η Αριστερά απέναντι στην επίθεση που δέχεται η Ανώτατη Εκπαίδευση". Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης και θα παρέμβουν μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας.

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Οι πιο δικοί μας ξένοι

της Νiemandsrose *

Το μήνυμα είναι πια σαφές. Θα πρέπει να στραφούμε στο εξωτερικό για να μάθουμε τι συμβαίνει στο εσωτερικό. Εδώ, δημοσιογράφοι των ανεξάρτητων μέσων και όσων δεν κινούνται από τα γνωστά εκδοτικά συμφέροντα διώκονται ή εκβιάζονται. Όχι πως είναι καινοφανές, αλλά πια γίνεται ξεδιάντροπα, προκλητικά, ρεβανσιστικά. Εδώ, η διανόηση, εκτός από λιγοστές αλλά φωτεινές εξαιρέσεις, που όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε, βυθίζεται στη σιωπή, αποσύρεται από τον δημόσιο λόγο, συνθηκολογεί, απογυμνώνεται.

Έριχ Χέκελ, «Κορίτσι», 1913

Έρχεται μια διεθνής οργάνωση, οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα, για να επισημάνει το προφανές, πως η ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα περιστέλλεται δραματικά. Έρχεται ο Guardian να δημοσιοποιήσει τους βασανισμούς στη ΓΑΔΑ, και απειλείται με μήνυση από τον Δένδια. Κατατίθεται αγωγή κατά της Αυγής με δικηγόρο τον Βορίδη, ο Βαξεβάνης συλλαμβάνεται, ο Χαραλαμπόπουλος του Unfollow καταγγέλει ότι ο ίδιος και το περιοδικό δέχονται μαφιόζικες απειλές, το Jungle Report βλέπει ρεπορτάζ του να διαγράφεται από τη Google, μετά από σχετική αγωγή του Βαρδή Βαρδινογιάννη. Η επιχείρηση φίμωτρο έχει φτάσει πια ως το Λονδίνο και την Καλιφόρνια.

Παράλληλα, οι φωνές από το εξωτερικό πληθαίνουν. Πριν ένα χρόνο υπογράφεται έκκληση από 120 προσωπικότητες της Γερμανίας με τίτλο «Δημοκρατία αντί για δημοσιονομικό Σύμφωνο», ζητώντας να μην κυρωθεί το Σύμφωνο καθώς «ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα απειλεί ολόκληρη την Ευρώπη» και παραλληλίζουν τη σύγχρονη ιστορική συγκυρία με τη δεκαετία του 1930. Το Δεκέμβρη του 2012 μια διεθνής οργάνωση με έδρα το Παρίσι, το Ευρωπαϊκό Αντιρατσιστικό Κίνημα, συντάσσει ανοιχτή επιστολή κατά του νεοναζισμού, την οποία συνυπογράφουν προσωπικότητες παγκόσμιου κύρους, μεταξύ των οποίων ο Ντάριο Φο και ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβύ.

Πριν λίγες μέρες, ο Μαρκ Μαζάουερ, καθηγητής Ιστορίας στο Κολούμπια, έρχεται σε ανύποπτη στιγμή να βάλει τα πράγματα στη θέση τους: η θεωρία των άκρων, που με θέρμη επαναλαμβάνεται από συστημικούς δημοσιογράφους και ντόπιους ανθυποδιανοούμενους, έλκει την καταγωγή της από την ψυχροπολεμική θεωρία του ολοκληρωτισμού. Την ίδια περίοδο, επανέρχεται ο αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Πωλ Κρούγκμαν να μιλήσει για «ανήθικο πείραμα σε ανθρώπους με παγκόσμια εμβέλεια» και να καταλογίσει «παράνοια» στη Γερμανία για τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλει στην Ελλάδα. Περίπου στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται οι τοποθετήσεις του Σλάβοϊ Ζίζεκ λίγους μήνες νωρίτερα, ενώ ο Νόαμ Τσόμσκυ έχει δηλώσει σε συνέντευξη: «Η τρόικα θέλει να σας καταστρέψει».

Από τον κόμη Σανταρόζα, τον ιταλό επαναστάτη που σκοτώθηκε στην πτώση της Σφακτηρίας το 1825, ως τον γάλλο λογοτέχνη και περιηγητή Σατωμπριάν που συνέταξε τον ίδιο χρόνο το «Υπόμνημα περί της Ελλάδος» και το οποίο λειτούργησε ως επαναστατικό μανιφέστο, ως τον Λόρδο Βύρωνα και τον Βίκτορα Ουγκώ, οι επονομαζόμενοι φιλέλληνες, συμπαραστάθηκαν στον ξεσηκωμό των Ελλήνων ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Άραγε όσοι από τους κοτζαμπάσηδες πρότασσαν το προσωπικό συμφέρον πάνω από το κοινό καλό, θα έβλεπαν με συμπάθεια τους ξένους υπηκόους που υποστήριζαν την Επανάσταση, όταν διέβλεπαν πως η ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης θα επέφερε απώλεια των αξιωμάτων και των προνομίων τους;

Περισσότερο από έναν αιώνα μετά, μια σειρά επιφανών διανοητών, μεταξύ των οποίων ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ, ο Ναζίμ Χικμέτ, ο Πάμπλο Νερούντα, ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο Πωλ Ελυάρ και ο Ζαν Κοκτώ κινητοποιούνται προκειμένου να σωθεί από το εκτελεστικό απόσπασμα ο Νίκος Μπελογιάννης, ενώ η κυβέρνηση Πλαστήρα λαμβάνει δεκάδες χιλιάδες τηλεγραφήματα διαμαρτυρίας απ’ όλο τον κόσμο. Αλλά από το παγκόσμιο κίνημα αλληλλεγύης δε θα σωθεί η ζωή του Μπελογιάννη, θα διασωθεί το σκίτσο του Πικάσο του ανθρώπου με το γαρύφαλλο. Τι ήξερε στο κάτω-κάτω, περισσότερο από την Εστία,ο κάθε Σαρλώ;

Κι αργότερα, στον αντιδικτατορικό αγώνα, θα συμβάλλουν και πάλι οι πιο δικοί μας ξένοι. Αρχές του ’69 ο Σαρτρ εκδίδει ειδικό τεύχος του περιοδικού Les temps modernes αφιέρωμα στην πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα ώστε να στρέψει το ενδιαφέρον της διεθνούς ακαδημαϊκής κοινότητας, και όχι μόνο, στη Χούντα. Η Deutsche Welle παρέχει χώρο ελεύθερης έκφρασης στην ελληνική εκπομπή που μεταδιδόταν καθημερινά στα χρόνια της δικτατορίας. Ο Γκύντερ Γκρας διαβάζει τον πύρινο λόγο του κατά της δικτατορίας προσκεκλημένος στην Αθήνα την άνοιξη του ’72. Η Οριάνα Φαλάτσι προβάλλει διεθνώς τον Παναγούλη αλλά και το αντιδικτατορικό κίνημα, για να προσθέσω ακόμη μια περίπτωση σ’ αυτή την ενδεικτική σταχυολόγηση.

«Επί ενάμιση περίπου αιώνα, οι ξένες δυνάμεις, με την παρέμβασή τους ή με τη βοήθειά τους ήταν σχεδόν πάντα λίγο πολύ υπεύθυνες για τη γέννηση ή την επίλυση των κρίσεων που γνώρισε η Ελλάδα» γράφει ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς προοικονομώντας ήδη από τις πρώτες σειρές του βιβλίου του την Ελληνική τραγωδία: από την απελευθέρωση ως τους συνταγματάρχες. Την ίδια στιγμή, οι άλλοι ξένοι, οι πιο δικοί μας ξένοι, διανοητές, οργανισμοί, δίκτυα, μμε και οι λαοί θα εμφανίζονται διαχρονικά ως deus ex machina. Κατανοούν, συναισθάνονται και στέκονται συμπαραστάτες, αρωγοί, εμπνευστές, αλληλέγγυοι. Και οι πιο ξένοι από τους δικούς μας, ακόμη πασχίζουν να μας πείσουν πως δεν πρόκειται για τραγωδία.

πηγή: "ΕΝΘΕΜΑΤΑ" στην "ΑΥΓΗ της Κυριακής", 24-2-2013

* H Niemandsrose διατηρεί το μπλογκ «Του κανενός το ρόδο» (niemandsrose-niemandsrose.blogspot.gr)

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Ψήφισμα Συνόδου Πρυτάνεων και Προέδρων Δ.Ε.

ΟΜΟΦΩΝΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΥΤΑΝΕΩΝ & ΠΡΟΕΔΡΩΝ Δ.Ε.

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ

Η Σύνοδος των Πρυτάνεων, η οποία συγκλήθηκε εκτάκτως στο Λαύριο, συζήτησε και κατέληξε στα ακόλουθα:

Η λειτουργία των Πανεπιστημίων έχει απορυθμιστεί λόγω των ήδη διαπιστωμένων θεσμικών ζητημάτων που ανέκυψαν από την εφαρμογή των νόμων 4009/2011 και 4076/2012 και τα οποία πλήττουν την αυτοδιοίκηση των Ιδρυμάτων και την διασφάλιση των όρων της εύρυθμης λειτουργίας τους. Ενδεικτικά, αναφέρεται η επικάλυψη αρμοδιοτήτων των οργάνων διοίκησης, όπως του Πρύτανη και της Συγκλήτου με εκείνες του Συμβουλίου του Ιδρύματος. Το Συντονιστικό όργανο της Συνόδου αναλαμβάνει την καταγραφή των προβλημάτων απορρύθμισης και την άμεση κατάθεση κανονιστικών ρυθμίσεων για την επίλυσή τους.

Η δραστική συρρίκνωση της κρατικής επιχορήγησης των Πανεπιστημίων, οι θεσμικές δυσχέρειες έγκαιρης έγκρισης των προϋπολογισμών τους, καθώς και τα διαρκή νομοθετικά και γραφειοκρατικά εμπόδια για την απαιτούμενη απορρόφηση ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες τους, έχουν θέσει σοβαρότατο θέμα συνέχισης της παρεχόμενης εκπαίδευσης στο Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο.

Όσον αφορά στο σχέδιο Αθηνά, η Σύνοδος των Πρυτάνεων επισημαίνει τα προβλήματα που δημιουργεί ο βεβιασμένος και ατεκμηρίωτος σχεδιασμός, ιδιαίτερα όταν αυτός οδηγεί σε κατάργηση ή συγχώνευση Πανεπιστημίων, του κατά τα άλλα αναγκαίου εξορθολογισμού της Ανώτατης Εκπαίδευσης, ο οποίος θίγει την οικονομική, θεσμική και διοικητική αυτοτέλεια των Πανεπιστημίων με συνέπειες για την εκπαίδευση, την έρευνα και την ανάπτυξη της χώρας. Είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι τεκμηριωμένες προτάσεις των Πανεπιστημίων. Ειδικά για το σχέδιο “Αδαμάντιος Κοραής” επισημαίνεται ότι τα Πανεπιστήμια θα μπορούσαν να θεσμοθετήσουν συνεργατικές δράσεις με την ελεύθερη βούληση των Ανώτατων Ακαδημαϊκών Οργάνων τους και όχι όπως προτείνεται και μάλιστα κατά παράβαση των οικείων συνταγματικών διατάξεων.

Τα θέματα αυτά συζητήθηκαν και με τον Γ.Γ. του ΥΠΑΙΘΠΑ και επισημάνθηκαν και άλλα σημαντικά ζητήματα.

Όσον αφορά στο προσωπικό των Πανεπιστημίων, δόθηκαν διαβεβαιώσεις ότι υπάρχει επίγνωση της Πολιτείας σχετικά με την έλλειψη προσωπικού. Επιπροσθέτως, επισημάνθηκε ο κίνδυνος ποινικοποίησης ακόμη και ασήμαντων υποθέσεων, χωρίς καν την ολοκλήρωση όλων των προβλεπόμενων από τη νομοθεσία διαδικασιών.

Η εφαρμογή του νέου Νόμου, αντί να προάγει την επιδιωκόμενη εξωστρέφεια, δημιουργεί όρους εσωστρέφειας και αποστερεί την ανάπτυξη του διεθνούς ρόλου των Πανεπιστημίων από κάθε οικονομική υποστήριξη. Η Σύνοδος ζήτησε σχετικά από το ΥΠΑΙΘΠΑ κατεπείγουσα χρηματοδότηση οριζόντιας δράσης.

Η Σύνοδος επισημαίνει τον κίνδυνο υποβάθμισης της Έρευνας και αποσύνδεσής της από την ανάπτυξη με την κατάργηση της ΓΓΕΤ.

Η Σύνοδος έχει καταθέσει στο ΥΠΕΚΑ εδώ και ένα χρόνο καινοτόμες προτάσεις για χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ ώριμων έργων, εξοικονόμησης πόρων, ενέργειας και μείωσης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων με γενικότερη σημασία για την ανάπτυξη της χώρας χωρίς καμία απόκριση.

Σήμερα που η ανάπτυξη θέλει άμεσα έργα, η Σύνοδος δεν μπορεί να περιμένει, ενημερώνει άμεσα την ελληνική Πολιτεία και κοινωνία.

ΛΑΥΡΙΟ 16/02/2013

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

Αυτοκτονεί σήμερα η Κύπρος

του Γιώργου Δελαστίκ

Δημοκρατικότατα σήμερα οι ελληνοκύπριοι θα ψηφίσουν σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις υπέρ της οικονομικής και πολιτικής υποδούλωσης της χώρας τους, υπέρ της ουσιαστικής παράδοσης των κατεχόμενων εδαφών στους Τούρκους, υπέρ της μετατροπής της χώρας τους εκ νέου σε αποικία, αν και αυτή τη φορά με περισσότερους αφέντες, όχι μόνο τους Βρετανούς. Αυτά και πολλά χειρότερα σηματοδοτεί η αναμενόμενη εκλογή ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας του δεξιού Νίκου Αναστασιάδη, φανατικού υποστηρικτή του σχεδίου Ανάν, αλλά και των πιο άγριων μέτρων λιτότητας στο πλαίσιο της επιβολής και στην Κύπρο καθεστώτος υποτέλειας μέσω μνημονίου.

Το εκπληκτικό δεν είναι ότι υπάρχει και Κύπριος «Τσολάκογλου» σαν τον Αναστασιάδη. Ούτε ο πρώην πρόεδρος Γλαύκος Κληρίδης ήταν καλύτερος, ενώ στην Ελλάδα εξίσου Κουίσλινγκ και συνεργάτες των ξένων επικυρίαρχων, ουσιαστικά συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων είναι ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Κουβέλης και όλο το σκυλολόι των συνεργατών και στελεχών των κομμάτων τους, οι οποίοι κυβερνούν την Ελλάδα στηριζόμενοι στη λαϊκή ψήφο, έστω και με τη βοήθεια του εκλογικού συστήματος. Το εκπληκτικό στην Κύπρο είναι ότι δεν υπάρχει κανένας από τους προεδρικούς υποψηφίους που να είναι κατά του Μνημονίου! Το τραγικό είναι ότι κανένας υποψήφιος δεν τάσσεται εναντίον της υποδούλωσης μέσω μνημονίου επειδή σχεδόν κανένας Κύπριος – και μιλάμε αναφερόμενοι πλέον στο λαό- δεν αρνείται την υπαγωγή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε καθεστώς μνημονίου, σε πλήρη αντίθεση με την Ελλάδα! Επιπροσθέτως, οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουν κανένα ελαφρυντικό άγνοιας. Γνωρίζουν άριστα τα δεινά που υφίστανται οι Έλληνες λόγω του Μνημονίου. Είναι πλήρως ενημερωμένοι για το τι τους περιμένει από το Μνημόνιο, αλλά παρ΄ όλα αυτά, δεν προβάλλουν την παραμικρή αντίσταση, έστω και φραστική. Πως εξηγείται η στάση τους;

Σε πολιτικό επίπεδο, εγκληματικές είναι οι ευθύνες του προέδρου Δημήτρη Χριστόφια και της Ηγεσίας του ΑΚΕΛ που εξευτέλισαν την Αριστερά και τις Ιδέες της. Ο Χριστόφιας, ο οποίος υπήρξε βάση της δράσης του ο πιο επιζήμιος πρόεδρος της Κύπρου στον μισό και πλέον αιώνα της ανεξαρτησίας της, οδήγησε ο ίδιος τη χώρα του στο καθεστώς της υποτέλειας του Μνημονίου. Παρέλυσαν έτσι ο Χριστόφιας και η συνένοχη ηγεσία του ΑΚΕΛ τις αντιδράσεις πρώτα πρώτα των αριστερών της Κύπρου, οι οποίοι ξεπερνούν το ένα τρίτο των ψηφοφόρων. Αν το ΑΚΕΛ αντιστεκόταν στο Μνημόνιο, τουλάχιστον οι μισοί Κύπριοι και ταχύτατα η πλειονότητα τους θα αντιτασσόταν στην επιβολή μνημονιακού καθεστώτος. Αντιθέτως, βάζοντας την Αριστερά επικεφαλής των μνημονιακών δυνάμεων, ο άθλιος Χριστόφιας παρέδωσε την Κύπρο αμαχητί στους ξένους επικυρίαρχους για να λιώσουν τον λαό της, διαπράττοντας το έγκλημα της εσχάτης ταξικής προδοσίας. Μιας ταξικής προδοσίας που με τον Αναστασιάδη θα γίνει και εθνική, καθώς αυτός είναι υπέρ της αποδοχής οποιουδήποτε σχεδίου παράδοσης στην Τουρκία των κατεχόμενων εδαφών απαιτήσουν οι Αμερικανοί, οι Άγγλοι ή οι Γερμανοί. Ούτε καν αν θα υπάρχει η κρατική υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας στο τέλος της πενταετούς θητείας του Αναστασιάδη ή αν θα έχει αντικατασταθεί από άλλο κρατικό μόρφωμα, δεν μπορεί να είναι βέβαιος κανείς.

Έχουν ενθουσιαστεί με την προοπτική εκβιασμού της Λευκωσίας για να αποδεχθεί τουρκική λύση στο Κυπριακό λόγω του συνδυασμού της επαπειλούμενης χρεωκοπίας της και της αναμενόμενης εκλογής ως προέδρου του Αναστασιάδη, όσοι επιβουλεύονται την Κυπριακή Δημοκρατία. «Τώρα ή ποτέ!» είναι το σύνθημα που έριξαν προ δεκαημέρου οι Τάιμς της Νέας Υόρκης. Τα δάνεια που θα δώσει η ΕΕ στην κυβέρνηση της Λευκωσίας «πρέπει να δώσουν στις Βρυξέλλες τη δυνατότητα να σπρώξει τους Ελληνοκύπριους στη συνεργασία με τους Τουρκοκύπριους στο Βορρά του νησιού για να ενωθούν σε μια χαλαρή ομοσπονδία του τύπου που προτάθηκε το 2004 από τον τότε γ.γ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν… Έτσι, αν οι ευρωπαϊκές χώρες θέλουν να ασκήσουν κάποια επιρροή, είναι τώρα ή ποτέ!», έγραφε χαρακτηριστικά η αμερικανική εφημερίδα. Η περαιτέρω τουρκοποίηση της Κύπρου θα είναι πάντως υποπροϊόν της πολιτικής των Ευρωπαίων και των Αμερικανών απέναντι στη Λευκωσία. Στη φάση αυτή, ΗΠΑ και Γερμανία έχουν για πρώτη φορά ως πρώτο στόχο τη λεηλασία των μελλοντικών εσόδων από την εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων του κυπριακού φυσικού αερίου, αλλά και την άμεση διάλυση του υπερμεγέθους κυπριακού τραπεζικού συστήματος, το οποίο αποτελεί βάση της τεχνητής οικονομικής ευημερίας της Κύπρου. Πρώτα δηλαδή θα καταστρέψουν ΕΕ και ΗΠΑ την οικονομία της Κύπρου και έπειτα θα επιβάλλουν στο εξαθλιωμένο, ανυπόληπτο και χωρίς συμμάχους κυπριακό κράτος την αποδοχή της τουρκικής κυριαρχίας στα κατεχόμενα εδάφη και την εξ αυτής απορρέουσα ενίσχυση της απειλής μελλοντικής κατάληψης ολόκληρου του νησιού από την Άγκυρα.

Όλα αυτά τα γνωρίζουν οι Κύπριοι – και όμως σήμερα θα ψηφίσουν …υπέρ αυτών των εξελίξεων! Αυτό θα σηματοδοτήσει η εκλογή Αναστασιάδη. Όταν όμως ένας λαός συμπεριφέρεται έτσι, όση περιφρόνηση και αν αξίζει η στάση του, αυτό υποδηλώνει ότι υπάρχουν βαθύτερες αιτίες για τη συμπεριφορά του. Για τις αιτίες αυτές θα συζητήσουμε σύντομα.

πηγή: "ΠΡΙΝ", 17-2-2013

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Προσχέδιο δοκιμίου πολιτικῆς ἀγωγῆς

Οἱ τσαγκαράδες νὰ φτιάσουν ὅπως πάντα γερὰ παπούτσια
Οἱ ἐκπαιδευτικοὶ νὰ συμμορφώνονται μὲ τὸ ἀναλυτικὸ πρόγραμμα τοῦ Ὑπουργείου
Οἱ τροχονόμοι νὰ σημειώνουν μὲ σχολαστικότητα τὶς παραβάσεις
Οἱ ἐφοπλιστὲς νὰ καθελκύουν διαρκῶς νέα σκάφη
Οἱ καταστηματάρχες ν᾿ ἀνοίγουν καὶ νὰ κλείνουν σύμφωνα μὲ τὸ ἑκάστοτε ὡράριο
Οἱ ἐργάτες νὰ συμβάλλουν εὐσυνείδητα στὴν ἄνοδο τοῦ ἐπιπέδου παραγωγῆς
Οἱ ἀγρότες νὰ συμβάλλουν εὐσυνείδητα στὴν κάθοδο τοῦ ἐπιπέδου καταναλώσεως
Οἱ φοιτητὲς νὰ μιμοῦνται τοὺς δασκάλους τους καὶ νὰ μὴν πολιτικολογοῦν
Οἱ ποδοσφαιριστὲς νὰ μὴ δωροδοκοῦνται πέραν ἑνὸς λογικοῦ ὁρίου
Οἱ δικαστὲς νὰ κρίνουν κατὰ συνείδησιν καὶ ἐκτάκτως μόνον, κατ᾿ ἐπιταγὴν
Ὁ τύπος νὰ μὴ γράφει ὅ,τι πιθανὸν νὰ ἐμβάλλει εἰς ἀνησυχίαν τοὺς φορτοεκφορτωτάς
Οἱ ποιητὲς ὅπως πάντα νὰ γράφουν ὡραῖα ποιήματα.

Σημ.: Πρόκειται περὶ προσχεδίου, ὡς ὁ τίτλος, καὶ προσφέρεται εἰς ἐλευθέραν δημοσίαν συζήτησιν. Μετὰ τὰς ἀκουσθησομένας ἀπόψεις θὰ γίνει τελικὴ ἐπεξεργασία ὑπὸ ὁμάδος ἐγκρίτων Ποιητῶν καὶ θὰ παραδοθεῖ εἰς τὸ κοινὸ πρὸς γνῶσιν καὶ ἀναμόρφωσιν.

Μανόλης Αναγνωστάκης

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

Έτσι είναι η Ζωή...

του Θανάση Καρτερού

Πρόβλημα κι αυτό του Μαρκογιαννάκη! Μυρμηγκιάζει ο εγκέφαλός του κάθε φορά που ακούει τη φωνή της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην επιτροπή για τη λίστα Λαγκάρντ. Και εξομολογείται τον πόνο του σε συναδέλφους του και δημοσιογράφους, οι οποίοι δείχνουν μεγάλη προθυμία να εμφανίσουν την εν λόγω Ζωή ως σαδίστρια, που σκοπός της ζωής της είναι να τον βασανίζει.

Κατ’ αρχήν εκφράζουμε την κατανόησή μας στον παθόντα. Κάτι ξέρουμε κι εμείς από μυρμήγκιασμα εγκεφάλου και άλλων μερών του σώματος. Το παθαίνουμε συνεχώς. Όταν ακούμε τον Στουρνάρα να προβλέπει ανάπτυξη στο τέλος του χρόνου, όταν ακούμε τον Σαμαρά να εκφράζει τη χαρά του γιατί γίναμε αξιόπιστοι, όταν ακούμε τον Δένδια να αθωώνει τους αστυνομικούς του και τους αστυνομικούς του να αθωώνουν τον εαυτό τους για την κακοποίηση κρατουμένων. Και σε χίλιες δυο άλλες περιπτώσεις.

Εν γένει μάθαμε να ζούμε με το μυρμήγκιασμα. Το αυτό λοιπόν απαιτούμε και από τον κύριο Μαρκογιαννάκη, ο οποίος στο κάτω - κάτω έχει μια δουλειά να κάνει ως πρόεδρος της επιτροπής. Και η δουλειά του είναι ακριβώς αντίθετη από τη δουλειά της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Εκείνος θέλει να κρατήσει την έρευνα σε πλαίσια ευπρεπή και κόσμια -μην πάρουμε αμπάριζα πρόσωπα υπεράνω υποψίας. Κι εκείνη θέλει να πάει την έρευνα ακριβώς εκεί που δεν θέλει ο Μαρκογιαννάκης. Να χώσει, κατά το κοινώς λεγόμενο, τη μύτη της εκεί που δεν έχει θέση καμιά αριστερή μύτη.

Να, για παράδειγμα, την τελευταία φορά που τον έζωσαν τα μυρμήγκια ήταν όταν η Κωνσταντοπούλου άρχισε να ρωτάει για τον Σταύρο Παπασταύρου, σύμβουλο του πρωθυπουργού, που το όνομά του περιλαμβάνεται στη λίστα Λαγκάρντ. Όχι απλά μυρμήγκια, αλλά και σαρκοφάγοι τερμίτες δικαιολογείται να κάνουν την εμφάνισή τους στον εγκέφαλο του Μαρκογιαννάκη στην περίπτωση αυτή. Διότι δεν μπορεί οποιαδήποτε Ζωή να κάνει πατίνι τη ζωή τέτοιων και τόσο εκλεκτών τέκνων της ελληνικής Δεξιάς και των ελβετικών τραπεζών. Έτσι δεν είναι;

Αυτά είναι τα δεδομένα. Αν προσθέσουμε μάλιστα και το δεδομένο ότι ένας κόσμος εύχεται: Ζωή να 'χεις Ζωή μας, μην τους αφήσεις να κουκουλώσουν τίποτε, τότε καταλαβαίνετε ότι τα μυρμήγκια θα εξακολουθήσουν να κάνουν κατοχή στον εγκέφαλο του Μαρκογιαννάκη. Τι να του πούμε για παρηγοριά; Κουράγια πρόεδρε. Έτσι είναι η Ζωή...

πηγή: "Η ΑΥΓΗ", 9-2-2013

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Συλλογή τροφίμων στην Ετεροτοπία

Η Ετεροτοπία ξεκινάει τη συλλογή τροφίμων για όσους το έχουν ανάγκη!

Πρόσφερε κάτι από τα ψώνια σου στο super market ή φέρε τρόφιμα κάθε Πέμπτη κ Παρασκευή, 18:00-21:00,στην Ετεροτοπία.

Στις ανάγκες μας απαντάμε με Αλληλεγγύη...!

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

Ο αγώνας ενάντια στα Διόδια είναι αγώνας και ενάντια στη μνημονιακή τρομοκρατία

του Ζήση Ζάννα

Την τελευταία εβδομάδα πολίτες από την Πιερία και όχι μόνο, πλημμυρίζουν καθημερινά το σταθμό διοδίων του Αιγινίου σε μία προσπάθεια να εμποδιστεί η λειτουργία του. Η απόφαση της εταιρίας “Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου Α.Ε.” για λειτουργία των διοδίων Αιγινίου έβαλε το κερασάκι στη μνημονιακή τούρτα που έχει γονατίσει τον ελληνικό λαό και το νομό Πιερίας καθώς μετατρέπει το εθνικό οδικό δίκτυο, που λόγω της θέσης του νομού θα αποτελούσε προνόμιο, σε άτυπα σύνορα εντός του νομού καθώς θα είναι ο τρίτος σταθμός διοδίων μετά της Λεπτοκαρυάς και των Μαλγάρων.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ

Το 2010 βάσει των συμβάσεων ξεπουλήματος, που συνυπέγραψαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, των εθνικών οδών στην ανάδοχο εταιρεία προβλεπότανε η λειτουργία ενός ακόμα σταθμού είσπραξης αντιτίμου, αυτόν του Αιγινίου. Τότε η άμεση και μαζική κινητοποίηση κατοίκων και φορέων ανέστειλε την λειτουργία του σταθμού αν και η εταιρεία εξασφάλισε εισπράξεις από τον σταθμό των Μαλγάρων με απόφαση της τότε υποτελούς κυβέρνησης ανεβάζοντας ταυτόχρονα το αντίτιμο.

Αντίστοιχα σήμερα, η απόφαση έναρξης λειτουργίας του σταθμού Αιγινίου έθεσε φορείς και κατοίκους σε θέση μάχης. Η μαζικότατη πρώτη συγκέντρωση την περασμένη Δευτέρα αιφνιδίασε την τρικομματική συγκυβέρνηση της μνημονιακής αθλιότητας και την εταιρεία “Αιγαίον Α.Ε.” και ακολούθησε αυτό που ξέρουν καλά να κάνουνε, οι ξυλοδαρμοί και τα δακρυγόνα απέναντι στο κίνημα με σκοπό να το τρομοκρατήσουνε και να το διαλύσουνε. Οι αναίτιες συλλήψεις, η πρωτοφανής για την περιοχή βία, όχι απλά λύγισε αλλά αντίθετα πείσμωσε ακόμα περισσότερο τους κατοίκους οι οποίοι καθημερινά βρίσκονται στο χώρο των διοδίων, όπως και μαζικά παραβρέθηκαν στα δικαστήρια Κατερίνης σε ένδειξη αλληλεγγύης στους 13 αδίκως συλληφθέντες από την έναρξη του αγώνα.

ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ ΘΗΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΗ

Το ξεπούλημα των δρόμων στους μεγαλοεργολάβους που ξεκίνησε την προηγούμενη δεκαετία βρισκόταν στην καρδιά των νεοφιλελεύθερων επιλογών. Η κατακόρυφη αύξηση του κόστους μετακίνησης στο εθνικό οδικό δίκτυο, το οποίο κατασκευάστηκε με τον κόπο και τον ιδρώτα του ελληνικού λαού, περιόρισε τις μετακινήσεις, ακρίβυνε τη συγκοινωνία, το τελικό κόστος των προϊόντων κυρίως των αγροτικών. Ταυτόχρονα το νομικό πλαίσιο προσαρμόστηκε στην εξυπηρέτηση της αναδόχου εταιρείας δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο τις κινηματικές πρακτικές του “Δεν Πληρώνω” κλπ όταν την ίδια στιγμή η εταιρεία δεν τηρεί αυτά που προβλέπονται από την ίδια την σύμβαση. Έτσι σήμερα, αναγκάζεται ο εργαζόμενος που χρησιμοποιεί την εθνική οδό, να βάζει βαθειά το χέρι στην τσέπη για την μετακίνησή του καθώς και ο επαγγελματίας και ο παραγωγός που βλέπει το κόστος παραγωγής και διάθεσής των προϊόντων του να πολλαπλασιάζεται.

Η ιδιαιτερότητα των διοδίων στο Αιγίνιο έγκειται στο ότι είναι ο τρίτος σταθμός διοδίων στα όρια του νομού Πιερίας και σε συνδυασμό με το σταθμό που κατασκευάζεται στο Νισέλι της Ημαθίας οδηγεί μαθηματικά σε οικονομικό μαρασμό του νομού και ουσιαστικά κάνει την μετακίνηση στους όμορους νομούς απαγορευτική, πόσο μάλλον στους εργαζόμενους που καθημερινά εργάζονται σε Θεσσαλονίκη και Λάρισα.

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Οι εργαζόμενοι και ο λαός της Πιερίας δεν τρομοκρατείται και δεν υποχωρεί. Θα αγωνιστεί μέχρι το ξήλωμα του σταθμού των διοδίων, για ένα σύγχρονο, ασφαλές και δημόσιο οδικό δίκτυο. Η συγκυβέρνηση της μνημονιακής τρομοκρατίας έχει επιλέξει το δρόμο της σύγκρουσης σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα. Το δόγμα της μηδενικής ανοχής από την πλευρά της, εξοργίζει παρά φοβίζει. Το κίνημα ενάντια στα διόδια, όταν αυτά μάλιστα φυτρώνουν στην πόρτα του σπιτιού σου, είναι κίνημα ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και μπορεί να αποτελέσει συνιστώσα νίκης και συνολικής ανατροπής των τροϊκανών, μνημονιακών πολιτικών. Κάθε αγώνας το επόμενο διάστημα στοχεύει να ανοίξει έναν δρόμο, αυτόν της ανατροπής, της προόδου, της ταξικής συμμαχίας για το σοσιαλισμό. Η συγκυβέρνηση στην υπηρεσία των κερδών των μεγαλοεργολάβων στέλνει τα ΜΑΤ σε ρόλο σεκιούριτι απέναντι στο λαό. Είναι ανάγκη αυτήν την ώρα όπως από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στα διόδια η αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, το ΚΚΕ και άλλες δυνάμεις, να δοθούν ενωτικές, ανυποχώρητες μάχες από μία συμπαραταγμένη αριστερά με το λαό για τον απεγκλωβισμό της χώρας από τη λαιμητόμο των μνημονίων και την άθλια τρομοκρατία της συγκυβέρνησης.

*Ο Ζήσης Ζάννας είναι Συντονιστής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Πιερίας

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Τα πονηρά λάθη της «Αθηνάς»

της Πίκιας Στεφανάκου

   Εκατόν πενήντα έξι και όχι ενενήντα τέσσερα τα τμήματα που κόβονται από τις συγχωνεύσεις της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τουλάχιστον κατά 15.000 και όχι κατά 1.885 θα μειωθούν οι εισακτέοι. Παραπλανητικά παιχνίδια και αλαλούμ για να συγκαλυφθούν οι μειώσεις και οι περικοπές

   Η Αθηνά, θεά της σοφίας, σίγουρα θα έφριττε αν διαπίστωνε ότι το σχέδιο αναδιάρθρωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που φέρει το όνομά της, είναι μια συρραφή αντικρουόμενων στοιχείων και παραποιημένων αριθμών. Τέσσερις ημέρες μετά τη δημοσιοποίηση του σχεδίου, (παρουσιάστηκε την Πέμπτη σε συνέντευξη Τύπου), ακόμη δεν ξέρουμε το βασικό: Πόσα και ποια τμήματα καταργούνται. Στον έναν πίνακα αναφέρεται ότι θα κοπούν 94 τμήματα και καταγράφονται 97. Μικρό το λάθος, θα πείτε. Ωστόσο, από άλλον πίνακα προκύπτει ότι τελικώς θα κοπούν 156 τμήματα! Αν ήταν μαθητής ο Κ. Αρβανιτόπουλος θα κοβόταν στο τεστ των Μαθηματικών. Ως υπουργός, κόβεται στο τεστ αξιοπιστίας...

   Να το πάμε από την αρχή. Όπως προκύπτει από πίνακα που παρουσιάζει τον αριθμό των τμημάτων ανά πόλη πριν και μετά το σχέδιο «Αθηνά», τα τμήματα που καταργούνται είναι 156. Μετρημένα και τσεκαρισμένα ένα - ένα. Ποιος από τους δύο πίνακες ισχύει λοιπόν; Γιατί το υπουργείο Παιδείας δεν λέει την αλήθεια ως προς το μέγεθος των συγχωνεύσεων, αλλά παραπλανά με αντικρουόμενα στοιχεία;

   Το ίδιο ακριβώς κάνει και σε ό,τι αφορά τον αριθμό των εισακτέων. Ο Κ. Αρβανιτόπουλος εκτιμά ότι θα υπάρξει αύξηση 15% των εισακτέων στα πανεπιστήμια και μείωση 30% στα ΤΕΙ. Η συνολική του εκτίμηση είναι ότι η μείωση δεν θα υπερβεί το 4%, που σε απόλυτους αριθμούς μεταφράζεται σε 1.885 θέσεις λιγότερες. Εδώ υπάρχει το εξής πρόβλημα: Το υπουργείο Παιδείας υπό την παρούσα ηγεσία δίνει αριθμό εισακτέων για το 2012, συνολικά σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, 51.485.

   Απ' αυτές τις θέσεις, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της Πέμπτης, οι 33.149 διατέθηκαν στα ΑΕΙ και οι 18.336 στα ΤΕΙ. Συγκρίνουμε τα παραπάνω με το δελτίο Τύπου της προηγούμενης ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας (υπό τον κ. Μπαμπινιώτη) και βρίσκουμε εντελώς διαφορετικά στοιχεία. Δηλαδή, ο αριθμός των εισακτέων 2012 είναι 76.094 (44.381 στα ΑΕΙ και 31.713 στα ΤΕΙ). Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, επισημάναμε τη διαφορά στον υπουργό Παιδείας, αλλά την άφησε ασχολίαστη.

   Στη συνέχεια, εστάλη διευκρίνιση, σύμφωνα με την οποία ο αριθμός αφορά στους εισακτέους με τη γενική σειρά κατάταξης. Αυτό είναι πρωτοφανές. Οι θέσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι θέσεις, είτε πρόκειται για γενική σειρά είτε για ειδικές κατηγορίες. Όμως και με αυτή τη διευκρίνιση τα νούμερα δεν βγαίνουν.

πόσοι εισακτέοι θα κοπούν τελικά κ.Υπουργέ;

   Οι εισακτέοι στα ΑΕΙ ήταν 37.500 με τη γενική σειρά (και όχι 33.149) και στα ΤΕΙ ήταν 26.470 (και όχι 18.336). Άρα τα ποσοστά στα οποία βασίζεται το υπουργείο Παιδείας για να μιλήσει για αύξηση ή μείωση δεν ευσταθούν. Δεύτερον, υπάρχει λάθος στους υπολογισμούς ακόμα και με βάση τα αυθαίρετα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας, καθώς η μείωση του αριθμού των εισακτέων στα ΤΕΙ δεν είναι 30%, αλλά 35,6%!

   Τελικώς, το υπουργείο Παιδείας δίνει εκτίμηση εισακτέων για το 2013, 49.600. Δηλαδή, οι εισακτέοι γενικής κατάταξης θα είναι λιγότεροι κατά 14.370! Αν προστεθούν και οι ειδικές κατηγορίες που προσδιορίζονται με βάση τους εισακτέους γενικής σειράς, η μείωση θα είναι πολύ μεγαλύτερη. Απλή αριθμητική. Τα άλλα είναι επικοινωνιακά παιχνίδια...

   Ο υπουργός Παιδείας παρουσίασε τις συγχωνεύσεις-καταργήσεις ως ένα σχέδιο ανάταξης και αναγέννησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Το μόνο που διακρίναμε ήταν ένα σχέδιο νέας περικοπής της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ που σχεδιάστηκε πέρα και μακριά από την ακαδημαϊκή κοινότητα. Η λογική του σχεδίου που προσπάθησε, με αντικρουόμενα ή λάθος στοιχεία, να κρύψει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας είναι η μείωση των θέσεων και άρα της χρηματοδότησης.

   Σε τίποτα δεν άλλαξε τη λογική που σκόρπισε τμήματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε κάθε πόλη και κωμόπολη. Η αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν υπηρετεί κανένα σχέδιο ανάπτυξης, όπως ισχυρίζεται ο υπουργός Παιδείας, για τον απλούστατο λόγο ότι η συγκυβέρνηση δεν έχει τέτοιο σχέδιο. Αλήθεια, με βάση ποιο αναπτυξιακό σχέδιο αποφάσισε ο υπουργός Παιδείας να μειώσει τον αριθμό των εισακτέων (στα πανεπιστήμια) στις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες και να τον αυξήσει στις οικονομικές και στις θετικές; Και γιατί τον αυξάνει στα πανεπιστήμια και τον μειώνει κατακόρυφα στα ΤΕΙ; Με βάση ποια αναπτυξιακή λογική καταργεί όλα τα τμήματα σε μια πόλη και αφήνει ένα τμήμα σε κάποια άλλη; Την ώρα που μιλάει για παθογένειες, κατακερματισμό και δημιουργία κρίσιμης ακαδημαϊκής μάζας, 18 πόλεις μένουν ως έδρα ενός και μοναδικού τμήματος.

   Ας μην κοροϊδευόμαστε. Κοπτορραπτική κάνουν οι άνθρωποι. Πανεπιστήμιο που να στοιχίζει λίγο θέλουν και άρα πανεπιστήμιο για λίγους. Οι υπόλοιποι, οι κομμένοι, μπορούν να πάνε στα κολέγια. «Πανεπιστήμια» τα βάφτισαν και αυτά...

πηγή: "Η ΑΥΓΗ της Κυριακής", 3-2-2013

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

Ο Σύλλογος Φοιτητών ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ ΑΠΘ συμπαραστέκεται στον αγωνιζόμενο λαό της Πιερίας

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στους αγωνιζόμενους πολίτες της Πιερίας

ΟΧΙ στα διόδια Αιγινίου – ΟΧΙ στην τρομοκρατία

Στα διόδια του Αιγινίου στην Πιερία εφαρμόζεται το νέο δόγμα μηδενικής ανοχής της κυβέρνησης ενάντια στην όποια κινητοποίηση. Όταν χιλιάδες κάτοικοι της περιοχής συγκεντρώθηκαν στις 28 & 29/1 στο σταθμό διοδίων, διαμαρτυρόμενοι ενάντια στην επιχειρούμενη έναρξη της λειτουργίας τους, οι δυνάμεις των ΜΑΤ επενέβησαν βίαια, κάνοντας χρήση χημικών και συλλήψεις στο σωρό.

Οι 11 συλληφθέντες της 28/1 (μεταξύ των οποίων δημοτικοί σύμβουλοι, εκπαιδευτικοί και 2 ανήλικοι) αφέθηκαν ελεύθεροι, καθώς οι κατηγορίες αποσύρθηκαν και διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση για τα γεγονότα. Την Τρίτη 29/1 συνελήφθησαν 1 νεαρή γυναίκα (που δικάστηκε στο αυτόφωρο και αθωώθηκε) και 1 μαθητής (που θα δικαστεί τον Ιούνιο). Και τις δύο μέρες (29 & 30/1) πλήθος πολιτών κατέκλυσαν τα δικαστήρια Κατερίνης, συμπαραστεκόμενοι στους συλληφθέντες αγωνιστές.

Παράλληλα, την Τετάρτη 30/1 εκδόθηκαν εντάλματα σύλληψης κατά του Δημάρχου Πύδνας-Κολινδρού Β.Πολύζου και του επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Β.Λαγδάρη, για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις.

Καταγγέλλουμε τη βίαιη επέμβαση των ΜΑΤ ενάντια στους δίκαια αγωνιζόμενους πολίτες της Πιερίας.

Καταγγέλλουμε την ποινικοποίηση του αγώνα των πολιτών της Πιερίας. Απαιτούμε να σταματήσουν οι διώξεις πολιτών και να αθωωθεί ο κατηγορούμενος μαθητής.

Καταγγέλλουμε τις συλλήψεις και τις ποινικές διώξεις των αιρετών εκπροσώπων του Δήμου Πύδνας-Κολινδρού. Απαιτούμε την άμεση απόσυρσή τους.

Τασσόμαστε κατά της λειτουργίας των διοδίων Αιγινίου, που οδηγεί όλη την περιοχή στην απομόνωση και στον οικονομικό μαρασμό.

Σύλλογος Φοιτητών ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ ΑΠΘ

Το ψήφισμα εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία στη συνεδρίαση του Δ.Σ. του Συλλόγου Φοιτητών Φιλολογίας, την Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου.