"Το νέο ακαδημαϊκό έτος 2012-2013 έχει τυπικά αρχίσει. Ένα ακόμα έτος στο Πανεπιστήμιο; Ένα ακόμα χειμερινό εξάμηνο; Δυστυχώς όχι. Τα μαύρα σύννεφα μαζεύονται πάνω από την τριτοβάθμια εκπαίδευση..."
Αυτό έγραφα πέρυσι, τέτοιο καιρό πάλι, σε άρθρο μου για παρόμοιο θέμα. Πέρυσι -στο ΑΠΘ- είχαμε το ζήτημα των εργολαβικών υπαλλήλων, με τη μεγάλη απεργία τους και τα γνωστά προβλήματα καθαριότητας που δημιούργησε. Κάποιοι φώναζαν τότε "να σταματήσει η απεργία - καθαρές Σχολές τώρα", αγνοώντας την ουσία και την αιτία του προβλήματος. Ένα χρόνο μετά, ένας μεγάλος αριθμός εργολαβικών οδηγήθηκε στην απόλυση, ενώ οι υπάρχοντες υπάλληλοι (συγκεκριμένα στις υπηρεσίες φύλαξης, συντήρησης και καθαριότητας) σε καμία περίπτωση δεν επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών του Ιδρύματος. Η απεργία έχει προ πολλού λήξει, το πρόβλημα όμως που την προκάλεσε παραμένει ακόμη άλυτο.
Φέτος, η κατάσταση βαίνει από το κακό στο χειρότερο. Στην έλλειψη εργολαβικών υπαλλήλων προστίθεται η τρομακτική έλλειψη διδακτικού προσωπικού. Παρά τις συνταξιοδοτήσεις εκατοντάδων πανεπιστημιακών δασκάλων μας, οι προσλήψεις είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες. Κατά την εξεταστική περίοδο έγινε αντιληπτή η έλλειψη ακόμη και αναλώσιμων από πλευράς Ιδρύματος, καθώς καθηγητές δήλωναν πως "τελείωσε το χαρτί για τα φωτοτυπικά, και τυπώνουμε τα θέματα έξω". Τριτοκοσμικές συνθήκες, όπου τα αυτονόητα τείνουν πια να θεωρούνται περιττή πολυτέλεια.
Σε αυτή την κατάσταση έρχεται σαν κερασάκι στην τούρτα η διαθεσιμότητα διοικητικών υπαλλήλων σε 8 Πανεπιστήμια της χώρας. Συνολικά 1349 υπάλληλοι τίθενται σε αυτό το καθεστώς, εκ των οποίων 169 στο ΑΠΘ. Οι διοικητικοί αυτοί υπάλληλοι στελεχώνουν τις διοικητικές δομές (γραμματείες Σχολών και Τμημάτων), τις βιβλιοθήκες και τα σπουδαστήρια του Ιδρύματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν ζητήθηκε από τους Πρυτάνεις να προχωρήσουν σε αυτοαξιολόγηση των Πανεπιστημιακών δομών, αυτές βγήκαν ελλειματικές. Η διαθεσιμότητα λοιπόν στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν έχει καμία λογική ή/και δημοσιονομική βάση.
Οι διαθεσιμότητες-απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων στα Πανεπιστήμια της χώρας αποτελεί το τελευταίο μέτρο απαξίωσής τους. Η συνεχής και συστηματική υποχρηματοδότησή τους οδηγεί τα Ιδρύματα σε ουσιαστική αδυναμία λειτουργίας. Για τις μνημονιακές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, η τριτοβάθμια Παιδεία είναι μια σειρά αριθμών και κωδικών, απέναντι στους ελέγχους της τρόικας.
Στην αντίθετη όχθη, για εμάς το Πανεπιστήμιο είναι οι άνθρωποί του. Οι πανεπιστημιακοί μας δάσκαλοι, οι υπάλληλοι και οι φοιτητές. Δεν τίθενται απλά σε διαθεσιμότητα οι διοικητικοί υπάλληλοι. Απολύονται οι βιβλιοθήκες μας, τα σπουδαστήριά μας, η Παιδεία μας. Είναι χρέος μας να αντισταθούμε στην απαξίωση, να αγωνιστούμε και να κερδίσουμε τη δημόσια, δωρεάν, δημοκρατική και ποιοτικά αναβαθμισμένη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το μέλλον των Πανεπιστημίων μας είναι στο χέρι μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου