Ζούμε μέρες δύσκολες και αινιγματικές, οι οποίες δε γνωρίζουμε που θα οδηγήσουν. Η μνημονιακή συγκυβέρνηση βάφει το πολιτικό σκηνικό με αίμα, επιτρέποντας δολοφονίες, ωθώντας σε αυτοκτονίες και χρησιμοποιώντας εκτελέσεις εναντίον τον αντιπάλων της.
Επέτρεψε τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, μέσω της κωλυσιεργίας των αστυνομικών αρχών. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο μοιραίο βράδυ. Η δικαιοσύνη και οι διωκτικές αρχές στράφηκαν πολύ καθυστερημένα κατά των φυσικών και ηθικών αυτουργών της δολοφονίας, αφήνοντας επιπλέον το έργο τους ημιτελές. Η ηγεσία της Χ.Α. αφέθηκε ελεύθερη για χρόνια ολόκληρα να δολοφονεί μετανάστες και να επιτίθεται ενάντια σε όποιον δε χωρούσε στην "Άρια" ιδεολογία της (μετανάστες, ομοφυλόφιλοι, Ρομά, αριστεροί κλπ.). Η σύλληψή της με την κατηγορία της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης έμεινε ημιτελής, καθώς κορυφαία στελέχη της αφέθηκαν ελεύθερα.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να χρησιμοποιήσει προς όφελός της το τραγικό γεγονός της δολοφονίας των Φουντούλη και Καπελώνη, στοχοποιώντας τον ακροαριστερό και αναρχικό χώρο. Τα ελεγχόμενα αστικά ΜΜΕ από την πρώτη στιγμή αποφάσισαν ότι πίσω από τη δολοφονία κρύβονται τρομοκρατικές ομάδες -παλαιές ή νεοεμφανιζόμενες- που "βάζουν φωτιά στα θεμέλια της ομαλότητας". Εκτός από το αστείο περί ομαλότητας, οι κατευθυνόμενες αυτές τηλε-δίκες δίνουν τροφή στη θεωρία των δύο άκρων και ενισχύουν τη στρατιγική της έντασης. Θυμίζουν επίσης το τραγικό συμβάν της Marfin, όπου μια παρόμοια σκοτεινή και ανεξιχνίαστη ακόμα υπόθεση χρησιμοποιήθηκε από ακροδεξιούς κύκλους ενάντια στους κοινωνικούς αγώνες.
Η κυβέρνηση επιλέγει να χρησιμοποιήσει τη στρατιγική της έντασης. Επιθυμεί να εμφανιστεί ως η εγγυήτρια δύναμη της πολιτικής και κοινωνικής ομαλότητας, ενάντια αφενός στη νεοναζιστική βία και αφετέρου στη "βία" των κοινωνικών διεκδικήσεων. Αδυνατεί όμως να κρύψει την πραγματικότητα: το οικονομικό αδιέξοδο και την κοινωνική κατάρρευση που προκαλεί η πολιτική της. Θέλει να αποσυντονίσει, στρέφοντας τον πολιτικό διάλογο από την οικονομία στην ασφάλεια, για να ενεργοποιήσει τα συντηρητικά αντανακλαστικά του λαού.
Βάφουν το σκηνικό με αίμα, ρίχνοντας προβοκατόρικα τις ευθύνες στην Αριστερά, για να ποινηκοποιήσουν τους κοινωνικούς αγώνες και κάθε μορφή λαϊκής κινητοποίησης. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η αυριανή Απεργία λαμβάνει άλλη έννοια: η μάχη ενάντια στα Μνημόνια και το Φασισμό είναι και μάχη ενάντια στο Φόβο και την κρατική τρομοκρατία. Είναι η μάχη για να ξανακερδίσουμε τη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη, για να ξανακερδίσουμε τις ζωές μας!
* Η εικόνα προέρχεται από την ιστοσελίδα artlessons.gr. Το έργο ονομάζεται "Ματωμένη Πόλη".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου