Η πρώτη (μας) φορά

του Φοίβου Τσικλιά

  Η αλήθεια είναι πως το είχα ξανακάνει. Πριν 2 χρόνια για την ακρίβεια, δυο φορές μέσα σε ενάμιση μήνα. Το είχα σχεδιάσει με κάθε λεπτομέρεια, από το πώς και το πού μέχρι το πότε. Το με ποιον το είχα αποφασίσει προ πολλού. Ήταν με κάποιον που εμπιστεύομαι, που θέλει αυτά που θέλω κι εγώ. Κάποιοι το έκαναν για πλάκα, εγώ το έκανα γιατί νοιάζομαι για τον τόπο και τους ανθρώπους του. Το 2012, ήταν η πρώτη μου φορά.

  

  Το 2014 ήταν η πρώτη φορά της Νέας Δημοκρατίας, να δει τον εαυτό της σε καλά ποσοστά. Καλά για την Πολιτική Άνοιξη, όχι για τα συνηθισμένα της συντηρητικής παράταξης. 10% κάτω από τις ευρωεκλογές του 2009 και μόλις 7% από τις εθνικές του '12. Ήταν η πρώτη της φορά που εξέλεξε 5 ευρωβουλευτές, τους λιγότερους στην ιστορία της.

  

  Το 2014 ήταν επίσης η πρώτη φορά του ΠΑΣΟΚ (ή της ΕΛΙΑΣ), να σημειώσει μονοψήφια ποσοστά. Όσο κι αν προσπάθησε να κρυφτεί πίσω από το "συμμαχικό σχήμα της Κεντροαριστεράς", το 8% είναι το χειρότερο στη (μέχρι τώρα) ιστορία του και είναι όλο δικό του. Η αναταραχή που επικράτησε το βράδυ της Κυριακής στα πάνελ, για το αν το "ικανοποιητικό" (!!!) 8,06% ανήκει στην ΕΛΙΑ ή στο Βενιζέλο, είναι ενδεικτικό του μέλλοντος του σχηματισμού αυτού.

  

  Ήταν επίσης η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση συγκεντρώνει αθροιστικά 30,77% και μιλά για ψήφο σταθερότητας, εμπιστοσύνης και συνέχισης των πολιτικών της. Πρώτη φορά και μόνο στη χώρα μας...

  

  Φέτος ήταν και η πρώτη φορά του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτο κόμμα, με διαφορά 4% από τη ΝΔ, και με 6 ευρωβουλευτές (5 περισσότερους από κάθε προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση). Πρώτη φορά Αριστερά στην Ελλάδα, η οποία δείχνει το δρόμο στην - όλο και πιο συντηρητική - Ευρώπη.

  

  Η παρέα μου με ρώτησε πώς το έκανα και τι έκανα. Ήταν απλό: μπήκα στο παραβάν, σταύρωσα Ανατροπή και το 'ριξα. Στις 25 Μαΐου 2014 ήταν η τέταρτη φορά μου...

 

 

 

Δημοσιεύτηκε στον "ΑΝΤΙΛΟΓΟ της Πιερίας" #25, 30-5-2014